پوشش ریسک (Hedge)

محاسبة نسبت بهینة پوشش ریسک در بازار آتی برای نهادة وارداتی کنجالة سویا

تولید گوشت مرغ و تخم‌مرغ زنجیره‌ای از عوامل تولید دارد. از مهم‌ترین نهاده‌های تولیدی صنعت طیور، کنجاله سویا است. با توجه به ریسک قیمتی حاصل از نوسان قیمت نهادة کنجالة سویا به عنوان یکی از نهاده های اصلی صنعت طیور، استفاده از ابزار بازار آتی نقش قابل توجهی در کاهش نوسان قیمت محصولات نهایی این صنعت خواهد داشت. در همین راستا، هدف اصلی این مطالعه محاسبة نرخ پوشش ریسک بوده که با دو الگوی حداقل واریانس و میانگین- واریانس انجام یافته است. به این منظور، از داده‌های ماهانة قیمت‌های نقدی و آتی ذرت و کنجالة سویا در بازة زمانی فروردین 1388 تا اسفند 1392 استفاده شد. نتایج نشان داد با خرید 121 درصد از کنجالة سویا از بازار‌های آتی (به عبارتی پوشش ریسک (Hedge) واردات می‌بایست 21 درصد افزایش یابد) 61 درصد از ریسک قیمتی این نهاده کاسته می‌شود. در صورت ورود نرخ ارز به مدل‌ها، نسبت پوشش ریسک به میزان زیادی افزایش می‌یابد، اما در صورتی که ابزار‌های مدیریتی پوشش ریسک افزایش نیابد، از کارایی این نسبت‌ها کاسته می‌شود. شرکت در بازار‌های آتی بین‌المللی و نیز ایجاد یک بازار آتی در داخل کشور به عنوان یک ابزار پوشش برای وارد‌کنندگان و سیاست‌مداران کشور پیشنهاد شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Calculation of Optimum Hedge Ratio for Imported Inputs: Soybean Meal

نویسندگان [English]

• Esmaeil Pishbahar 1
• Kh Abdolkarim Saleh 2
• Gh. Dashti 3

The production of poultry and eggs are depended to many factors. Soybean meal is the main input for poultry industry. Participate in the futures market or operate a futures market, in Iran, as hedging instruments, creates ensuring from expected revenues and decrease volatility of inputs and products price in manufacturing plants. Therefore, the main objective of this study was to calculate the hedging rate with using two models: “Minimum-variance” and “Mean-variance”. The results show that with the purchase of 121% of the soybean meal from futures markets 61% of the input price risk is reduced. According to the results, the hedging ratio increases with entering the exchange rate to model, but without increase of hedging instruments, the efficiency of hedging ratio decreases.

کلیدواژه‌ها [English]

• Futures Market
• Hedging Ratio
• Minimum-Variance
• Mean-Variance
• soybean meal

مراجع

1. Bera, Anil.K., Garcia, Ph. and Roh, J. (1997). Estimation of time-varying hedge ratios for corn and soybeans: BGARCH and random coefficient approaches. OFOR Paper Number 97-06.

2. Cecchetti, S. G., Cumby, R. E. and Figlewski, S. (1988). Estimation of the optimal futures hedge. Review of Economics and Statistics, 70: 623–630.

3. Chen, S. S., Lee, C. F. and Shrestha, K. (2001). On a mean-generalized semi-variance approach to determining the hedge ratio. Journal of Futures Markets, 21: 581–598.

4. Chen, S. S., Lee, C. F. and Shrestha, K. (2002). Futures hedge ratios: a review. The Quarterly Review of Economics and Finance, 43: 433–465.

6. Derakhshan, M. (2005). Derivatives and risk management in oil markets. International Institute for Energy Studies, First Edition. (Persian)

7. Ebrahimi, M. and Ghanbari, A. (2010). Coverage of the risks of fluctuations in oil revenues using future contracts in Iran. Economic research journal, 9 (3): 173-204. (Persian)

8. Guo, Z., White, B. and Mugera, A. (2013). Hedge effectiveness for Western Australia crops. Contributed paper prepared for presentation at the 57 th AARES annual conference, Sydney, New South Wales, 5 th -8 th February, 2013.

9. Hatemi, J.A. and El-Khatib,Y. (2010). Stochastic optimal hedge ratio: theory and evidence. MPRA Paper No. 26153, posted 26. October 2010.

10. Johnson, L. L. (1960). The theory of hedging and speculation in commodity futures. Review of Economic Studies, 27: 139–151.

11. Kolb, R. W. and Okunev, J. (1993). Utility maximizing hedge ratios in the extended mean Gini framework. Journalof Futures Markets, 13: 597–609.

12. Kroner, K. F. and Sultan, J. (1993). Time-varying distributions and dynamic hedging with foreign currency futures. Journal of Financial and Quantitative Analysis, 28: 535–551.

14. Myers, R. J. and Thompson, S. R. (1989). Generalized optimal hedge ratio estimation. American Journal of Agricultural Economics, 71: 858–868.

15. Pendar, M., Shakeri, A. and Salami, H. (2012). The risk pricing management of importing soybean oil seeds by future markets. Journal of Iranian Agricultural development and Economics Research, No. 4: 479-492. (Persian)

16. Rahmani, R. and Torkamani, J. (2011). The Impact of price and production risks on the status of chicken and cattle in fars province. Journal of Agricultural Economics, 4 (1): 51-78. (Persian)

Hedge

عملیات خاص برای کاهش / محدودیت ریسک، از جمله ریسکهایی که به تغییر نرخ بهره بستگی دارند. پوشش ریسک را همچنین بیمه ریسک نیز می‌نامند. برای مثال، برای بیمه ریسک زیان در معاملات کوتاه معامله بلندی با همین ابزار باز می شود.

دیگر واژه‌های این موضوع

مقالات تحلیل با این موضوع

23 September, 14:01

23 September, 11:16

22 September, 15:10

22 September, 14:07

معاملات آنلاین

• معامله با سیگنال
• پلتفرم‌ها و آپلیکیشن‌ها
• سرمایه گذاری
• واریز و برداشت وجوه

تجزیه و تحلیل بازار

• اخبار FXStreet
• سیگنال‌های تجاری Autochartist

موارد دیگر

• اطلاعات تماس
• قراردادها و قوانین
• سوالات متداول
• تالار گفتگو

© 1998-2022 Alpari Limited

برند آلپاری:

Alpari Limited, Suite 305, Griffith Corporate Centre, Kingstown, Saint Vincent and the Grenadines, is incorporated under registered number 20389 IBC 2012 by the Registrar of International Business Companies, registered by the Financial Services Authority of Saint Vincent and the Grenadines.

آلپاری عضوی از کمیسیون مالی می باشد , که یک سازمان بین المللی مرتبط با حل و فصل شکایات در صنعت سرویس های مالی در بازار فارکس است.

ریسک پذیری: قبل از شروع کار باید با شرایط و ریسک‌های بازار آشنایی کامل داشته و به سطح تجربیات و مهارت خود اطمینان داشته باشید

بررسی اثربخشی پوشش ریسک ثابت و پویا در قراردادهای آتی سکه طلا در بورس کالای ایران

در بازارهای نوظهور، رشد و توسعه‌ی بازار سرمایه می‌تواند به اثربخشی قرادادهای ایجاد شده در مدیریت ریسک بستگی داشته باشد. برای مدیریت و پوشش مؤثر ریسک، دانستن نسبت بهینه‌ی پوشش ریسک، امری ضروری است. در این مطالعه نسبت بهینه‌ی پوشش ریسک قراردادهای آتی سکه طلا مورد معامله در بورس کالای ایران و اثر بخشی آن با استفاده از رهیافت‌های مختلف اقتصادسنجی برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از قراردادهای آتی در کنار موقعیت گرفتن در بازار نقدی، به اندازه‌ی قابل توجهی ریسک را کاهش می‌دهد. برخلاف آنچه انتظار می‌رفت در میان رهیافت‌های مختلف اقتصادسنجی با به‌کارگیری ماتریس واریانس- کوواریانس شرطی و مدل‌سازی پویایی از نوسانات بازدهی‌ها در هر دو بازار، لزوما فرآیند گارچ نسبت به سایر رهیافت‌ها کاراتر عمل نکرده است و فقط تصریح CCC از فرایند GARCH اثربخش‌ترین پوشش ریسک را داشته است و دو تصریح دیگر این فرایند در رتبه‌های پایین‌تر از رهیافت‌های OLS و مدل تصحیح خطای برداری قرار گرفته‌اند. این مسئله می‌تواند ناشی از نوپا بودن و قدمت کوتاه‌ بازار قراردادهای آتی در ایران و در نتیجه کارایی پایین این بازار در ارائه اطلاعات صحیح و به دور از هیجان به سرمایه‌گذاران باشد.
طبقه‌بندی G15, C01,C22,C11: JEL

کلیدواژه‌ها

• نسبت بهینه‌ی پوشش ریسک
• اثر بخشی پوشش ریسک
• پوشش ریسک پویا و ثابت
• روش میانگین وزنی قیمت‌های آتی با سررسید مختلف

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of a Time-Varying and Constant Hedge Ratio: Evidence from Gold Coin’s Futures Contracts Traded in Iran Mercantile Exchange

نویسندگان [English]

• Mohsen Mehrara 1
• fatemeh naebi 2

In emerging markets, the growth of capital and commodity futures market would depend on effectiveness of derivatives in managing risk. For managing risk, understanding optimal hedge ratio is critical for devising effective hedging strategy. The present paper estimates the minimum variance optimal hedge ratio of gold coin's futures contracts in Iran, by using various econometric methods. It is found that by putting futures contract in the portfolio, the risk is significantly reduced. In the comparison of the estimated optimal hedge ratio among various econometric methods, CCC_GARCH ,OLS and VECM have more ability in risk reduction as compared to others. Contrary to expectation, by applying conditional variance-covariance matrix, Garch model is not more efficient compared to other approaches. One reason could be the short history of the futures market in Iran which causes low efficiency in delivering the right information to investors is the market.
JEL Classification : G15, C01, C22, C11

کلیدواژه‌ها [English]

• Optimal Hedge Ratio
• Effectiveness of Hedge Ratio
• Time-Varying and Constant Hedge Ratio
• Weighted average of futures prices with different maturities

مراجع

ابراهیمی، محسن و قنبری، علیرضا (1385). مدیریت ریسک نوسانات قیمت نفت در ایران، مجله‌ی نامه‌ی مفید،57، 162-139.

جعفری‌کیا، شبنم (1391). پیش‌بینی و برآورد نسبت بهینه‌ی پوشش ریسک برای بازار آتی سکه‌ی طلا در ایران با استفاده از مدل‌های اقتصادسنجی و شبکه‌ی عصبی مصنوعی، پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران.

جلالی نایینی، سید احمد رضا ، کاظمی منش، مریم (1383). بررسی تغییرات نرخ بهینه‌ی ریسک در بازار نفت، مجله‌ی مطالعات اقتصاد انرژی ، 251، 27-3.

میرزاپور، اکبر (1391). نسبت بهینه‌ی پوشش ریسک در قراردادهای آتی سکه‌ی بهار آزادی مورد معامله در بورس کالای ایران، رساله‌ی دکتری، دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی.

Asche, F., & Guttormsen, A. (2002). Lead Lag Relationship between Futures and Spot Prices, Institute for Research in Economics and Business Administration Bergen, Working Paper.2-22.

Bollerslev, T., Engle, R., & Wooldridge, J. (1988). A capital asset pricing model with time varying covariances. Journal of Political Economy, 96, 116–131.

Chen, S. S., Lee, C. F., & Shrestha, K. (2003). Futures hedge ratios: a review, The Quarterly Review of Economics and Finance, 43, 433–465.

Chou, W. L., Fan, K. K., & Lee, C. F. (1996). Hedging with the Nikkei index futures: The conventional model versus the error correction model, Quarterly Review of Economics and Finance, 36, 495–505.

Ederington, L. H. (1979). The hedging performance of the new futures markets, Journal of Finance, 34, 157–170.

Floros, Ch. (2007). Lead-lag relationship between futures and spot markets in Greece, International Research Journal of Finance and Economics, 7,168-173.

Johnson, L. L. (1960). The theory of hedging and speculation in commodity futures, Review of Economic Studies, 27, 139–151.

Kostika, E., & Markellos, R. (2013). Optimal Hedge Ratio Estimation and Effectiveness Using ARCD, Journal of Forecasting,32, 41–50.

Kroner, K. F., & Sultan, J. (1993). Time-varying distributions and dynamic hedging with foreign currency futures, Journal of Financial and Quantitative Analysis, 28, 535–551.

Lien, D., & Luo, X. (1993). Estimating multiperiod hedge ratios in cointegrated markets, Journal of Futures Markets, 13, 909–920.

Longin, François M. (1999). Optimal margin level in futures markets: Extreme price movements, Journal of Futures Markets, 19, 2, 127–152.

Myers, R. J., & Thompson, S. R. (1989). Generalized optimal hedge ratio estimation, American Journal of Agricultural Economics, 71, 858-868.

صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش

همان‌گونه که می‌دانید سرمایه‌گذاری با نرخ سودِ حداقل برابر با نرخ تورم منجر به حفظ ارزش پول و قدرت خرید و ارزش واقعی پول در آینده برابر با ارزش فعلی آن خواهد شد. در پوشش ریسک (Hedge) این راستا اغلب افرادی که سرمایه‌ی قابل‌توجهی دارند اما تخصص لازم برای سرمایه‌گذاری آن در زمینه‌های خاص برای حفظ ارزش پول خود را ندارند، برای سرمایه‌گذاری از طیف وسیعی از ابزارهای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. یکی از انواع این ابزارها صندوق‌های سرمایه‌گذاری‌اند. در این مقاله پوشش ریسک (Hedge) قصد داریم به معرفی صندوق‌های پوشش ریسک یا همان صندوق حفظ ارزش بپردازیم. این صندوق‌ها مناسب سرمایه‌گذارانی است که مقدار قابل توجهی سرمایه در دسترس دارند و تمایل دارند در بازارهایی سرمایه‌گذاری کنند که بازدهی‌های بیشتری از بازدهی‌های عادی کسب کنند. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا با این صندوق‌ها آشنا شوید.
پیش از تعریف صندوق‌های پوشش ریسک (hedge funds) که به صندوق‌های حفظ ارزش نیز مشهورند لازم است تعریف مختصری از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری داشته باشیم.

تعریف انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری و جایگاه صندوق پوشش ریسک در آن‌ها

در ابتدا لازم است با انواع صندوق ها از لحاظ ثابت یا متغیر بودن سرمایه‌ی آن‌ها آشنا شوید.

صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی ثابت (Closed-end fund)

صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی ثابت یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک که هیچ سرمایه‌گذاری جدیدی در آن قبول نمی‌شود. سرمایه‌گذاران جدید با پوشش ریسک (Hedge) خرید سهام موجود، سرمایه‌گذاری می‌کنند و سرمایه‌گذاران در صندوق می‌توانند با فروش سهام خود به سایر سرمایه‌گذاران پول خود را نقد کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیر (Open-end fund)

صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیر صندوق سرمایه‌گذاری مشترکی است که از سرمایه‌گذاران جدید سرمایه می‌پذیرد و سهام جدید را به ارزشی برابر با ارزش خالص دارایی‌های صندوق در زمان سرمایه‌گذاری، منتشر می‌کند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک محصول اولیه‌ی سرمایه‌گذاری مشترک تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران فردی در سطح جهان هستند. طبق گزارش انجمن بین‌المللی صندوق‌های سرمایه‌گذاری، دارایی‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیرِ قابل‌معامله در سراسر جهان تا سه‌ماهه اول سال 2018 بالغ بر 50 تریلیون دلار آمریکا بوده است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، مزایای متعددی را ارائه می‌دهند از جمله: حداقل سپرده برای سرمایه‌گذاری، پرتفوی متنوع، نقدشوندگی روزانه، عملکرد استاندارد و گزارش مالیاتی.

جایگاه صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش در میان سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری

صندوق‌های پوشش ریسک (حفظ ارزش)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله (ETF) همگی مجموعه‌های مالی‌ای هستند که توسط تعداد زیادی سرمایه‌گذار حمایت می‌شوند و هدفشان کسب سود بیشتر برای خودشان و مشتریانشان است. صندوق‌های پوشش ریسک، مانند برخی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و تعداد کمی از ETFها، صندوق‌هایی فعال‌اند که توسط مدیران حرفه‌ای مدیریت می‌شوند تا سرمایه‌گذاری‌های خاصی را با هدف اعلام شده انجام دهند تا فراتر از بازده معمول بازارها، برخی بخش‌های اقتصاد یا شاخص‌های بازار، سود به‌دست آورند.

در این راستا این صندوق‌ها بیشترین بازده ممکن را هدف قرار می‌دهند و در عین تلاش برای دستیابی به آن، بیشترین ریسک را نیز می‌پذیرند؛ در این راستا نسبت به صندوق‌های رقیب مقررات نرم‌تری دارند که انعطاف‌پذیری بیشتری برای سرمایه‌گذاری برای آن‌ها ایجاد می‌کند و دست مدیران را برای سرمایه‌گذاری تقریباً در هر کلاس دارایی بازمی‌گذارد. مشتریان این صندوق‌ها نیز در مقابل دریافت سودهای چشمگیر، هزینه‌های بسیار بیشتری نیز می‌پردازند.

تعریف صندوق سرمایه‌گذاری پوشش ریسک یا حفظ ارزش (hedge funds)

این نوع صندوق‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی‌ای هستند که معمولاً از بدهی (قرض)، مشتقات (اوراق بهادار یا اموال ترکیبی) و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت/کوتاه‌مدت استفاده می‌کنند. در این صندوق‌ها انتظار می‌رود با استفاده از سرمایه‌ی قرض گرفته‌شده و فروش عاریتی، سود حاصل، بیشتر از سود قابل پرداخت باشد.

تعریف مشتقات: مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف پوشش ریسک (Hedge) پوشش ریسک (Hedge) که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسیِ مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه‌ای از دارایی‌ها (مانند یک شاخص) تعیین می‌گردد. ابزارهای مشتقه‌ی اساسی رایج عبارت‌اند از اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره، شاخص‌های بازار و سهام.

تعریف استراتژی بلندمدت/کوتاه‌مدت (long/short equity strategy):

استراتژی سهام‌داری یا سرمایه‌گذاری بلندمدت/کوتاه‌مدت نوعی استراتژی سرمایه‌گذاری است که به دنبال خرید و نگهداری دارایی یا سهامی است که در حال حاضر در قیمتی پایین‌تر از ارزش واقعی خود قرار دارد (underpriced stock)، به انتظار بالارفتن قیمت و سود‌دهی آن در آینده (بلندمدت) و در مقابل، فروش موقت دارایی یا سهامی که قیمتش در حال حاضر بالاتر از ارزش واقعی آن قرار دارد (overpriced share) و انتظار برای خرید مجدد آن در زمان رسیدن به پایین‌ترین قیمت و دریافت سود از محل اختلاف قیمت فروش و خرید مجدد (کوتاه‌مدت). این استراتژی شکل تکامل‌یافته‌ی همان استراتژی سنتی خرید و نگهداری بلندمدت دارایی/سهام است اما با بهره‌گیری از فرصت‌های کسب سود ناشی از شناسایی و مانور روی دارایی‌ها/سهام کم‌ارزش‌گذاری‌شده (undervalued) و بیش‌ارزش‌گذاری‌شده (overvalued).

عملکرد صندوق سرمایه‌گذاری حفظ ارزش یا پوشش ریسک چگونه است؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش، مجموعه‌هایی با مدیریت فعال سرمایه هستند که معمولاً از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری غیر‌سنتی و یا گروه‌های پرخطر دارایی استفاده می‌کنند؛ ازجمله‌ی این استراتژی‌ها خرید دارایی‌های محرمانه با پول قرض‌گرفته‌شده و معامله‌ی آن‌ها برای حصول بازده سرمایه‌گذاری (بیش از) متوسط برای مشتریان خود است. این صندوق‌ها را به‌عنوان گزینه‌های سرمایه‌گذاری جایگزین پرخطر در نظر می‌گیریم.

اگر به صندوق‌های پرریسک و با امکان کسب بازدهی بالا علاقه‌مند هستید، حتما مقاله‌ی مربوط به صندوق جسورانه را مطالعه کنید.

ویژگی صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش

• از ویژگی‌های صندوق‌های حفظ ارزش، نیاز به حداقل سرمایه‌ی بالا یا تشکیل با دارایی خالص بالا است که شامل همه نمی‌شود مگر مشتریان ثروتمند.
• صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش کارمزدهای بسیار بالاتری نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری معمولی دریافت می‌کنند و هزینه‌های بالایی دارند.
• به حداقل سپرده‌ی بالا برای بلندمدت نیاز دارند و نمی‌توان انتظار نقدشوندگی سریع از آن‌ها داشت. این صندوق‌ها معمولاً از سرمایه‌گذاران می‌خواهند که پول خود را برای مدت یک یا چند سال قفل کنند.
• صندوق‌های پوشش ریسک در طول پنج سال گذشته تقریباً 2٫5٪ رشد داشته است، اما تشکیل آن‌ها همچنان بحث‌برانگیز است.
• صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش به دلیل برتری عملکرد در بازار در دهه‌های 1990 و اوایل دهه‌ی 2000 مورد‌تحسین قرار گرفتند، اما بسیاری از آن‌ها پس از بحران مالی 2007-2008 عملکرد ضعیفی داشتند، به‌ویژه پس از اعمال کارمزدها و مالیات‌ها.
• روی دیگر سودهای چشمگیر این صندوق‌ها، ریسک‌های بزرگ است. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری متمرکز، این صندوق‌ها را در معرض زیان‌های بالقوه‌ی بزرگی قرار می‌دهد و استفاده از اهرم یا پول قرض گرفته شده، می‌تواند یک ضرر جزئی را به ضرری فاجعه‌بار تبدیل نماید.

تجارت پرریسک چیست؟

صندوق‌های حفظ ارزش (پوشش ریسک) آزادند تا از استراتژی‌های پرریسک‌تر به روش‌های پرریسک‌تر استفاده کنند. این صندوق‌ها اغلب از “اهرم” (leverage) استفاده می‌کنند؛ یعنی از پول قرض گرفته شده برای خرید دارایی بیشتر استفاده می‌کنند تا بازده (یا ضرر) بالقوه‌ی خود را چندبرابر کنند، همچنین در اوراق مشتقه (derivatives) مانند اختیار معامله و قراردادهای آتی، سرمایه‌گذاری می‌کنند و از طریق فروش عاریتی، معاملات خود را پیش می‌برند.

قابل‌ذکر است که عملکرد صندوق‌های حفظ ارزش به اندازه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار تنظیم و محدود نمی‌شود پس این صندوق‌ها در انتخاب سرمایه‌گذاری‌های پنهانی (esoteric investments) که سرمایه‌گذاران محافظه‌کار به آن دست نمی‌زنند، آزادند؛ به بیان دیگر انتخاب زمینه‌های سرمایه‌گذاری پرریسک و پربازده به انتخاب مدیران این صندوق‌ها بستگی خواهد داشت، در نتیجه جذابیت بسیاری از این صندوق‌ها در شهرت، خوش‌فکری و جسارت مدیران آن‌ها نهفته است و بسیاری از این مدیران به‌عنوان ستاره‌هایی در دنیای محرمانه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری شناخته می‌شوند؛ این مدیرانِ پول، اصلاً ارزان نیستند؛ صندوق‌های پوشش ریسک معمولاً کارمزدی معادل 1 تا 2 درصد از دارایی صندوق به‌اضافه‌ی «کارمزد عملکرد» حدود 20 درصد از سود حاصله را دریافت می‌کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری پوشش ریسک، چگونه ارزش سرمایه را حفظ می‌کند؟

برای درک فلسفه‌ی این نوع صندوق به عبارت” حفظ ارزش ” دقت کنید. مدیر یک صندوق سرمایه‌گذاری سنتی ممکن است بخشی از دارایی‌های موجود را به‌عنوان یک تضمین پوشش ریسک (hedged bet) (به سرمایه‌گذاری در زمینه‌های تضمین شده با پوشش ریسک (Hedge) درآمد ثابت) اختصاص دهد؛ این تضمین در زمینه‌های غیر از اهداف متمرکز صندوق ذخیره می‌شود تا هرگونه ضرر در دارایی‌های اصلی صندوق را جبران نماید و ریسک را پوشش دهد. به‌ عنوان ‌مثال، مدیر صندوقی که تمرکز اصلی آن سرمایه‌گذاری بر یک صنعت ادواری (cyclical sector) (فصلی) است، یعنی بخشی که به‌صورت دوره‌ای فقط در زمان شکوفایی اقتصادی عملکرد خوبی دارد (مثلاً صنعت گردشگری)، ممکن است بخشی از دارایی‌های صندوق را به خرید سهام در یک بخش غیرادواری (non-cyclical sector) (ثابت) صنعت همچون شرکت‌های مرتبط با مواد غذایی یا انرژی اختصاص دهد.

در فصل رکودِ اقتصادی که بخش‌های ادواری (فصلی) صنعت بازدهی ندارند، بازده سهام غیر‌ادواری (ثابت) باید زیان موجود در سهام بخش ادواری (با بازده فصلی) را جبران نماید. اما این تعریف کلاسیک صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش است؛ در دوران جدید، مدیران صندوق‌های حفظ ارزش، این مفهوم را به افراط رسانده‌اند و در واقعیت صندوق آن‌ها ارتباط چندانی با پوشش ریسک ندارند، به جز تعدادی که هنوز به مفهوم اصلی صندوق “حفظ ارزش”، معروف به مدل کلاسیک سهام بلندمدت /کوتاه‌مدت پایبند هستند. حال لازم است بدانیم زمینه‌ی سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها چیست.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری پوشش ریسک یا حفظ ارزش چگونه طبقه‌بندی می‌شوند؟

صندوق‌های پوشش ریسک برای استفاده از فرصت‌های خاص بازار طراحی شده‌اند. آن‌ها را می‌توان بر اساس برخی استراتژی‌های کلی صندوق‌های پوشش ریسک مانند سرمایه‌گذاری مبتنی بر رویداد (event-driven) و آربیتراژ با درآمد ثابت (fixed-income arbitrage) طبقه‌بندی نمود؛ اما اغلب بر اساس سبک سرمایه‌گذاری مدیر صندوق طبقه‌بندی می‌شوند.
از منظر قانونی، صندوق‌های پوشش ریسک، اغلب به ‌عنوان مجموعه‌ای متشکل از شرکای محدود در یک سرمایه‌گذاری خصوصی راه‌اندازی می‌شوند که فقط تعداد محدودی از سرمایه‌گذاران معتبر می‌توانند در آن مشارکت داشته باشند و به حداقل سرمایه‌ی اولیه‌ی زیادی برای مشارکت نیاز دارند؛ پس حداقل سرمایه‌ی موردنیاز نیز عامل دیگری در طبقه‌بندی این نوع صندوق‌هاست.
قابلیت نقدشوندگی سرمایه در این نوع صندوق‌ها چندان سریع نیست، زیرا اغلب سرمایه‌گذاران را ملزم می‌کند که حداقل یک پوشش ریسک (Hedge) سال پول خود را در صندوق نگهداری کنند. حداقل زمانی که با عنوان دوره‌ی خواب سرمایه (lock-up period) شناخته می‌شود آیتم دیگری در طبقه‌بندی این نوع صندوق‌هاست؛ مثلاً برداشت سرمایه ممکن است فقط در فواصل زمانی مشخصی مثل سه ماه یکبار یا دو سال یکبار اتفاق بیفتد.

تاریخچه‌ی پیدایش صندوق‌های حفظ ارزش

سرمایه‌گذار استرالیایی و نویسنده‌ی مالی آلفرد وینسلو جونز (Alfred Winslow Jones) با راه‌اندازی اولین صندوق پوشش ریسک در سال 1949 از طریق شرکت خود به نام A.W. Jones & Co ، به‌عنوان بنیان‌گذار این نوع صندوق‌ها شناخته می‌شود. وی 100000 دلار (شامل 40000 دلار از سرمایه‌ی شخصی خود) جمع‌آوری نموده، صندوقی را راه‌اندازی کرد که هدف آن به‌ حداقل ‌رساندن ریسک در سرمایه‌گذاری بلندمدت سهام از طریق فروش کوتاه‌مدت سهام دیگر بود. این نوآوری اکنون به ‌عنوان مدل کلاسیک سهام بلندمدت/کوتاه‌مدت نامیده می‌شود؛ جونز همچنین از اهرم (استفاده از بدهی به‌عنوان سرمایه) برای افزایش بازده صندوق خود استفاده نمود. وی در سال 1952 صندوق خود را از شرکت تضامنی به شرکت با مسئولیت محدود تبدیل کرد و 20 درصد کارمزد تشویقی را به‌عنوان پاداش انگیزشی برای شراکت مدیر اضافه نمود.
جونز به‌عنوان اولین مدیر سبدی که از ترکیب فروش برای مدت کوتاه (short selling) و اهرم (قرض به‌ جای سرمایه‌گذاری) در کنار یک سیستم پاداش انگیزشی مبتنی بر عملکرد استفاده کرد، به‌عنوان پدر صندوق‌های حفظ ارزش، جایگاه خود را در تاریخ سرمایه‌گذاری ثبت نمود.

مقایسه‌ی صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش با دیگر انواع صندوق سرمایه‌گذاری مشترک

چگونه می‌توان یک صندوق پوشش ریسک را از یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک تشخیص داد؟ در ادامه به چند تفاوت بزرگ که بین این دو نوع صندوق وجود دارد اشاره می‌نماییم:

همه چیز درباره “صندوق پوشش ریسک”

در این مطلب می خواهیم شما را با صندوق پوشش ریسک (hedge fund) و سرمایه گذاری در این صندوق ها آشنا کنیم. همچنین درباره نحوه عملکرد این صندوق‌ها و افراد واجد شرایط برای سرمایه گذاری در آنها مطالبی را خواهید آموخت. در مورد بازار‌های پرنوسان و خطرناکی مانند بازار ارز دیجیتال، چنین صندوق‌هایی می‌توانند به سرمایه گذاران بسیار کمک کنند.

صندوق پوشش ریسک چیست؟

صندوق پوشش ریسک نوع خاصی از سرمایه گذاری نیست، بلکه یک ساختار سرمایه گذاری گروهی است که توسط مدیران و یا مشاوران اداره می‌شود و طوری طراحی می‌شود که سود‌آور باشد.

این ساختار سرمایه گذاری ممکن است به شکل یک شرکت مختلط و یا شرکتی با مسئولیت محدود باشد. معمولا برای سرمایه گذاری در این شرکت‌ها باید شرایط خاصی را دارا بود، به عنوان مثال، سطح درآمد و مقدار سرمایه خالص فرد در بسیاری از این صندوق‌ها به عنوان پیش نیاز مطرح می‌شود.

چرا به این ساختار صندوق پوشش ریسک می‌گویند؟

در صندوق‌های پوشش ریسک اولیه به خرید و فروش سهام پرداخته می‌شد و با استراتژی‌هایی مانند متنوع‌سازی و غیره، این صندوق‌ها سودآور می‌شدند و سرمایه گذاران نگران جهت بازار نبودند و در هر حال سود می‌کردند.

اما امروزه این نام گسترش پیدا کرده است و یک صندوق پوشش ریسک متشکل از انواع مختلف دارایی است و تنها محدود به سهام نیست.

این صندوق‌ها چکار می‌کنند؟

مدیر یک صندوق پوشش ریسک به جمع‌آوری سرمایه از سرمایه گذاران خارج از صندوق می‌پردازد و بنا بر استراتژی خود با این پول‌ها سرمایه گذاری می‌کند. این استراتژی‌ها مختلف است؛ به عنوان مثال بعضی از این صندوق‌ها تنها به باز کردن پوزیشن خرید اقدام می‌کنند.

بعضی از این صندوق‌ها تنها در حیطه دارایی‌های خصوصی کار می‌کنند و اقدام به خرید کسب و کار‌های خصوصی می‌کنند. سپس این کسب و کار‌ها را بهبود داده و عرضه اولیه ارائه می‌دهند.

بعضی از این صندوق‌ها به معامله اوراق قرضه پر ریسک می‌پردازند و بعضی نیز در بخش املاک و مستغلات و یا دارایی‌هایی مانند حق اختراع، حق موسیقی و غیره فعالیت دارند.

یک صندوق پوشش ریسک می‌تواند در زمینه‌های مختلفی سرمایه گذاری کند، حتی بعضی از این صندوق‌ها متشکل از چند صندوق پوشش ریسک دیگر هستند.

کارمزد و هزینه‌های این صندوق‌ها

درآمد مدیران این صندوق‌ها از کارمزد‌ها و هزینه‌های توافق شده که در توافق نامه به آن اشاره می‌شود، تامین خواهد شد. مدل درآمد بسیاری از این مدیران به صورت دریافت ۲ درصد دارایی‌های خالص صندوق به صورت سالیانه و همچنین دریافت ۲۰ پوشش ریسک (Hedge) درصد از سود بعد از گذر از حد مشخصی است.

در بسیاری از صندوق‌ها هم، مدیران تنها می‌توانند از سود سرمایه‌ گذاری‌ها کسب درآمد کنند.

یک صندوق پوشش ریسک چگونه درآمد کسب می‌کند؟

هدف اولیه یک صندوق پوشش ریسک کسب سود است، اما این کار چگونه انجام می‌گیرد؟

وقتی که چنین صندوقی بنیان‌گذاری می‌شود، در توافق نامه به حیطه کار و سرمایه گذاری آن اشاره می‌شود و مقدار کارمزد مدیر و یا مدیران نیز بیان می‌شود. فرضا بعد از گذر از محدوده سود ۳ درصد سود در سال، مدیر یا مدیران در ۲۵ درصد سود شریک خواهند بود.

افراد مختلفی در این صندوق‌ها سرمایه گذاری می‌کنند و مدیران نیز از پول این افراد برای سرمایه گذاری در چیز‌هایی که در توافق نامه به آن اشاره شده است، استفاده خواهند کرد. این مدیران هرچه سرمایه گذاری موفق‌تری داشته باشند و سود بیشتری کسب کنند، درآمد بیشتری خواهند داشت.

برای روشن شدن بیشتر بحث به این مثال توجه کنید. فرض کنید شما یک صندوق پوشش ریسک را بنیان‌گذاری کرده‌اید. در توافق نامه بر این تاکید شده که در صورت کسب سود سالیانه بیش از ۳ درصد، شما در ۲۵ درصد سود شریک خواهید بود.

صندوق شما با ۱۰۰ میلیون دلار کار خود را آغاز کرده و بعد از یک سال شما توانسته‌اید این رقم را به ۲۰۰ میلیون دلار برسانید، در این حالت صندوق شما ۱۰۰ میلیون دلار سود داشته که این ۱۰۰ میلیون را باید از ۳ درصد یعنی سه میلیون دلار کم کنید و در ۹۷ میلیون دلار باقی مانده، شما شریک خواهید بود و ۲۵ درصد از این ۹۷ میلیون دلار متعلق به شما خواهد بود.

چه کسانی می‌توانند در این صندوق‌ها سرمایه گذاری کنند؟

معمولا به دلیل مقررات حکومتی، تنها سرمایه گذاران معتبر می‌توانند در یک صندوق پوشش ریسک سرمایه گذاری کنند. این سرمایه گذاران معتبر می‌توانند افراد حقیقی و یا حقوقی باشند. اگر این سرمایه گذار یک شخص حقیقی باشد، معیار‌های زیر را باید داشته باشد:

• این سرمایه گذار باید درآمد شخصی سالیانه ۲۰۰۰۰۰ دلار داشته باشد و اگر این سرمایه گذار متاهل است، درآمد مرکب او باید ۳۰۰۰۰۰ دلار در سال و یا بیشتر باشد. این شخص باید این درآمد را حداقل در دو سال متوالی پوشش ریسک (Hedge) کسب کرده باشد و باید دلایل متقاعد کننده‌ای ارائه دهد که ثابت کند که او در سال‌های آینده هم چنین درآمدی را باز کسب خواهد کرد.
• این فرد باید خود و همسرش جمعا دارای سرمایه ۱ میلیون دلار و یا بیشتر باشند. البته محل اقامت آنها جزء این سرمایه به حساب نمی‌آید و نباید آن را در نظر گرفت.

اگر این سرمایه ‌گذار یک شخص حقوقی باشد، باید از شرایط زیر برخوردار باشد:

• این شخص حقوقی باید ۵ میلیون دلار و یا بیشتر سرمایه داشته باشد و این سرمایه نباید صرفا به منظور آن سرمایه گذاری خاص فراهم شده باشد. این سرمایه همچنین باید توسط یک سرمایه گذار ماهر مدیریت شود.
• این شخص حقوقی باید به صورتی باشد که همه سرمایه گذاران آن افراد معتبری باشند.

کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده یک سرمایه‌گذار ماهر را به عنوان سرمایه گذاری تعریف می‌کند که دارای دانش و تجربه کافی برای تصمیم‌گیری در مورد ریسک‌های احتمالی یک سرمایه گذاری باشد. نظر شما چیست؟ آیا ایده صندوق پوشش ریسک جالب است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.