نحوه حسابداری اوراق اختیار معامله(خرید/فروش)سهام
یکی از انواع ابزارهای مالی که در بازار سرمایه ایران کاربرد دارد، اوارق اختیار معامله است، در ادامه نحوه حسابداری اوراق اختیار معامله(خرید/فروش)سهام را بررسی خواهیم نمود:
خریدار اوراق اختیار خرید سهام: دارنده موقعیت خرید است که می‌تواند (اختیار دارد) در زمان یا زمان‌های معینی در آینده طبق قرارداد، تعداد مشخصی از سهم پایه را به قیمت اعمال از «فروشنده اوراق اختیار خرید سهام»، خریداری یا در صورت توافق طرفین تسویه نقدی کند.
– فروشنده اوراق اختیار خرید سهام: دارنده موقعیت فروش است که متعهد میشود در صورت درخواست «خریدار اوراق اختیار خرید سهام»، در زمان یا زمان‌های معینی در آینده طبق قرارداد، تعداد مشخصی از سهم پایه را به قیمت اعمال به «خریدار اوراق اختیار خرید سهام» واگذار یا در صورت توافق طرفین تسویه نقدی کند.
باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که دو مدل برای تسویه این اوراق وجود دارد: تسویه فیزیکی یا تسویه نقدی
تسویه فیزیکی: تسویه قرارداد اختیار خرید سهام اعمال شده شامل انتقال سهم پایه توسط «فروشنده اوراق اختیار خرید سهام» به قیمت اعمال به «خریدار اوراق اختیار خرید سهام» و پرداخت ارزش اعمال قرارداد اختیار خرید سهام توسط «خریدار اوراق اختیار خرید سهام» است.
– تسویه نقدی: تسویه قرارداد اختیار خرید سهام در حالتی که طرفین به انجام آن در سررسید توافق داشته یا «فروشنده اوراق اختیار خرید سهام» (دارنده موقعیت باز)، پس از اعمال، تعهدات موضوع قرارداد را ایفا نکند. در نحوه اعمال اختیار معاملات این حالت مابه‌التفاوت ارزش اعمال قرارداد اختیار خرید سهام و ارزش بازار سهم پایه قرارداد اختیار خرید سهام از طرف «فروشنده اوراق اختیار خرید سهام» به حساب «خریدار اوراق اختیار خرید سهام» واریز میشود.
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۹ نحوه گزارشگری مالی دارایی های مالی و بدهی های مالی را مشخص نموده است که سازمان حسابرسی این استاندارد را ترجمه نموده و در تارنمای این سازمان نیز قابل دانلود و مطالعه است
در ادامه با ذکر یک مثال به نحوه حسابداری اوراق اختیار معامله(خرید/فروش)سهام که توسط سازمان بورس و اوارق بهادار تهیه شده است، خواهیم پرداخت:
شرکت جهان در تاریخ ۹۴/۱۱/۰۱ اقدام به فروش «اوراق اختیار خرید سهام» برای ۱۰۰ سهم شرکت «ب» (سهم پایه) با قیمت اعمال ۰۰۰ر۳ ریال و با سررسید ۶ ماه به شرکت ایران نموده است. این اوراق صرفا در تاریخ سررسید قابل اعمال است. قیمت بازار هر ورقه اختیار خرید سهام شرکت «ب» معادل ۳۰۰ ریال است.
ابتدا حسابداری اوراق را در دفاتر فروشنده اوراق( شرکت جهان) بررسی خواهیم کرد:
شرکت جهان در تاریخ ۹۴/۱۱/۰۱ مبلغ ۳۰.۰۰۰ ریال بابت فروش اوراق اختیار خرید سهام شرکت ب از شرکت ایران دریافت نموده است، ثبت آن در دفاتر به صورت زیر است:
| بانک | ۰۰۰ر۳۰ |
| بدهی اختیار خرید | ۰۰۰ر۳۰ |
در تاریخ ۹۴/۱۲/۲۹ قیمت بازار هر ورقه اختیار خرید سهام شرکت «ب» معادل ۲۸۰ ریال است:
با توجه به اینکه میزان تعهد شرکت جهان که فروشنده اوراق اختیار خرید سهام بوده است کاهش پیدا نموده، بنابراین باید میزان بدهی در دفاتر شرکت جهان کاهش یاید به عبارتی در تاریخ گزارشگری، در صورتیکه قیمت بازار اوراق اختیار خرید سهام کاهش داشته باشد، به همان میزان، از «بدهی اختیار خرید» کسر و سود شناسایی و در صورت افزایش قیمت بازار اوراق اختیار خرید سهام، به همان میزان به «بدهی اختیار خرید» اضافه و زیان شناسایی میشود. به عبارت دیگر حداکثر بدهی بابت اوراق اختیار خرید تا زمان سررسید برابر قیمت بازار آن است. باتوجه به اینکه میزان بدهی شرکت جهان از ۳۰.۰۰۰ ریال به ۲۸.۰۰۰ ریال (۱۰۰*۲۸۰) کاهش پیدا نموده است، باید سند زیر صادر شود:
بدهی اختیار خرید | ۰۰۰ر۲ |
| سود (زیان) ناشی از اختیار خرید | ۰۰۰ر۲ |
در تاریخ ۹۵/۰۳/۳۱ قیمت بازار هر ورقه اختیار خرید سهام شرکت «ب» معادل ۳۳۰ ریال است، با توجه به اینکه میزان تعهد فروشنده اوراق افزایش پیدا نموده است باید سند زیر در دفاتر صادر شود:
| سود (زیان) ناشی از اختیار خرید | ۰۰۰ر۵ |
| بدهی اختیار خرید | ۰۰۰ر۵ |
در تاریخ سررسید اوراق ۲ حالت ممکن است به وجود آید:
حالت اول:فرض کنید قیمت بازار هر سهم شرکت ب در بازار ۳۴۰۰ باشد با توجه به اینکه قیمت بازار سهم شرکت ب بیشتر از قیمت اعمال (۳۰۰۰) است، طبیعتا دارنده این اوراق ( شرکت ایران) از حق خود استفاده می کند و فروشنده این اوراق ( شرکت جهان) با فرض تسویه فیزیکی باید ۱۰۰ عدد سهم شرکت ب را تهیه و به شرکت ایران واگذار کند، در این رابطه ۲ ثبت به شرح ذیل خواهیم داشت:
ابتدا شرکت جهان باید ۱۰۰ عدد سهم از بازار خریداری کند:
سرمایه گذاری در سهام ۳۴۰.۰۰۰
باید ۱۰۰ عدد سهام خریداری شده را به شرکت ایران به قیمت اعمال ( از قرار هر سهم ۳۰۰۰ ریال) واگذار و حسابهای مرتبط با اوراق اختیار معامله را در دفاتر خود ببندد:
| بانک | ۰۰۰ر۳۰۰ |
| بدهی اختیار خرید | ۰۰۰ر۳۳ |
| سود (زیان) ناشی از اختیار خرید[۱] | ۰۰۰ر۷ |
| سرمایه‌گذاری در سهام | ۰۰۰ر۳۴۰ |
توجه شود که در حال اول ممکن است دارنده این اوراق تمایلی برای تسویه فیزیکی نداشته باشدو یا طبق مفاد قرارداد طرفین تمایل داشته باشند که فقط تسویه نقدی نمایند که د راین حالت ثبت زیر صادر خواهد شد:
| بدهی اختیار خرید | ۰۰۰ر۳۳ |
| سود (زیان) ناشی از اختیار خرید | ۰۰۰ر۷ |
| بانک | ۰۰۰ر۴۰ |
حالت دوم: ممکن است قیمت بازار سهام شرکت ب در بازار کمتر از ۳۰۰۰ ریال باشد که در این حالت طبیعتا دارنده اوراق اختیار معامله ( شرکت ایران)، انگیزه ای برای استفاده از این اوراق ندارد و فروشنده این اوراق ( شرکت جهان) باید تمامی حسابهای مرتبط با اوراق را در دفاتر خود ببندد:
اختیار معامله در بورس چیست؟
قردادها یک بخش مهم در بورس به شمار می‌آیند. در این بخش از سری مقالات دلفین وست به آموزش و معرفی کلی قراردادها در بورس، انواع قراردادها، اختیار معامله، قرارداد مشتقه و قرارداد حق فروش می‌پردازیم. بنابراین اگر شما نیز مقالات ما را در خصوص آموزش بورس دنبال می‌کنید این مقاله را نیز از دست ندهید و ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.
اختیار معامله (Option) در بورس
قراردادی است که به خریدار آن حق خرید یا فروش دارایی پایه یا ابزار مالی را با اعمال یک قیمت معین و در یک تاریخ خاص را می‌دهد ولی خریدار در اجرای آن تعهدی ندارد. خریدار در ازای پرداخت مبلغ مشخصی، اجازه خرید یا فروش دارایی ثبت شده در قرارداد را با قیمت مشخص و در زمان تعیین شده را دارد.از جهت دیگر فروشنده، مجوزه معامله را در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ مشخصی هنگام عقد قرارداد و براساس بندهای مذکور در آن، آماده فروش دارایی خویش می‌باشد.
حال ممکن است در زمان مشخص شده خریدار دارایی مورد نظر را خرید و فروش نکند، در این حالت دارایی مذکور در اختیار فروشنده قرار خواهد گرفت و خریدار مبلغ پرداخت شده را از دست خواهد داد. به شما حق میدهیم که احساس سردرگمی کنید. زیرا مفهوم اختیار معامله یکی از پیچیده ترین مفاهیم بازار سرمایه است اما شاید برای شما جالب باشه که بدانید ما هر روز در زندگی روزمره از این مفهوم خیلی استفاده می‌کنیم. در واقع مفهوم اصلی اختیار معامله این است که در زمان حال، ابهامات آینده را پیش بینی کنیم و آنها را ارزش‌گذاری کنیم.
فواید اختیار معامله
یکی از فواید مهم اختیار معامله، تطبیق‌پذیری و توانایی آن برای ارتباط برقرار کردن با دارایی‌های سنتی مانند سهام شخصی است. این ویژگی به شما امکان می‌دهد که موقعیت خود را طبق شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق دهید یا تنظیم کنید. برای مثال می‌توانیم از اختیار معامله به‌عنوان سپر دفاعی در برابر بازار بورسِ در حال سقوط استفاده کنیم تا ضرر سقوط سهام را کاهش بدهیم یا می‌توانیم از آن برای پیش‌بینی استفاده کنیم یا اگر بخواهیم می‌توانیم با استفاده از آنها خیلی محافظه‌کار باشیم. بنابراین استفاده از اختیار معامله را می‌توان به‌عنوان بخشی از استراتژی وسیع‌تر سرمایه‌گذاری توصیف کرد.
قرارداد مشتقه چیست؟
قرارداد مشتقه عبارت است از اوراق بهادار مالی با ارزشی که به یک دارایی اساسی یا یک گروه دارایی متکی یا از آن مشتق شده باشد. معیارخود مشتقه یک قرارداد بین دو یا چند طرف است و مشتقه قیمت خود را از نوسانات دارایی اساسی بدست می آورد. متداول ترین‌دارایی‌های اساسی برای مشتقات سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره و شاخص‌های بازار هستند. این دارایی‌ها معمولاً از طریق کارگزاری ها خریداری می‌شوند. مشتقات می‌توانند بدون نسخه (OTC) یا از طریق صرافی معامله کنند. مشتقات فرابورس سهم بیشتری از بازار را تشکیل می دهند. مشتقات معامله شده خارج از بورس به طور کلی احتمال بیشتری برای ریسک طرف مقابل دارند. ریسک طرف مقابل خطری است که یکی از طرف های درگیر در معامله ممکن است (ناکامی در پرداخت فوری سود یا اصل سرمایه در زمان مقرر نکول یا ورشکستگی گفته می شود) کند. این احزاب بین دو طرف خصوصی تجارت میکنند و هیچ نظارتی ندارند. برعکس، مشتقات معامله شده در بورس استاندارد و با شدت بیشتری تنظیم می شوند.
مبانی ابزار مشتق
از مشتقات می‌توان برای محافظت از موقعیت، حدس و گمان در مورد حرکت جهت دارایی پایه یا دادن اهرم به دارایی ها استفاده کرد. ارزش آنها از نوسانات ارزش دارایی اساسی حاصل میشود. در اصل از مشتقات برای اطمینان از متعادل بودن نرخ ارز کالاهای مورد معامله در سطح بین المللی استفاده می-شد. با ارزش های متفاوت ارزهای ملی، بازرگانان بین المللی به یک سیستم برای پاسخگویی به اختلافات احتیاج داشتند. امروزه، مشتقات بر اساس طیف گسترده ای از معاملات انجام می شوند و کاربردهای بیشتری دارند. حتی مشتقات مبتنی بر داده های آب و هوا مانند مقدار باران یا تعداد روزهای آفتابی در یک منطقه وجود دارد.
یک سرمایه گذار اروپایی را تصور کنید که حساب های سرمایه گذاری وی به یورو تبدیل شده است. این سرمایه گذار سهام یک شرکت آمریکایی را از طریق صرافی ایالات متحده با استفاده از دلار آمریکا (USD) خریداری میکند. در حال حاضر سرمایه‌گذار در معرض خطر نرخ ارز هنگام نگه داشتن آن سهام است. نرخ ارز این خطر را تهدید می کند که ارزش یورو در رابطه با دلار آمریکا افزایش یابد. اگر ارزش یورو افزایش یابد، هر سودی که سرمایه گذار از فروش سهام بدست آورد، با تبدیل به یورو، از ارزش کمتری برخوردار میشود.
برای جلوگیری از این ریسک، سرمایه‌گذار می‌تواند یک مشتق ارز خریداری کند تا نرخ ارز خاصی را قفل کند. مشتقاتی که می‌توانند برای پوشش دادن این نوع ریسک مورد استفاده قرار گیرند شامل معاملات آتی ارز و مبادله ارز هستند. سوداگری که انتظار دارد یورو نسبت به دلار گران شود، می‌تواند با استفاده از مشتقی که با یورو افزایش ارزش پیدا میکند، سود کسب کند. هنگام استفاده از مشتقات برای گمانه زنی در مورد حرکت قیمت یک دارایی اساسی، سرمایه گذار نیازی به داشتن دارایی یا نمونه کارها در دارایی اصلی ندارد.
بخش‌های کلیدی
- مشتقات اوراق بهاداری هستند که ارزش خود را از یک دارایی یا معیار اساسی دریافت میکنند.
- مشتقات معمول شامل قراردادهای آتی، فوروارد، اختیارات و مبادله است.
- بیشتر مشتقات در صرافی ها معامله نمی شوند و توسط موسسات برای جلوگیری از ریسک یا حدس و گمان در مورد تغییرات قیمت در دارایی اساسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- مشتقات قابل معامله در بورس مانند معاملات آتی یا اختیارات سهام، استاندارد شده‌اند و بسیاری از خطرات مشتقات بدون نسخه را از بین می‌برند یا کاهش می‌دهند.
- مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند، که باعث افزایش خطرات و پاداش های احتمالی آنها میشود.
اشکال رایج مشتقات
انواع مختلفی از مشتقات وجود دارد که می‌توانند برای مدیریت ریسک، سوداگری و استفاده از موقعیت استفاده شوند. مشتقات یک بازار رو به رشد است و محصولی را ارائه می‌دهد که تقریباً متناسب با هرگونه نیاز یا تحمل ریسک باشد.
قراردادهای آتی
قراردادهای آتی که به سادگی به عنوان معاملات آتی نیز شناخته می‌شوند توافقی بین دو طرف برای خرید و تحویل دارایی با قیمت توافق شده در تاریخ آینده است. معاملات آتی در بورس انجام و قراردادها استاندارد می‌شوند. معامله‌گران برای جلوگیری از ریسک خود و یا حدس و گمان در مورد قیمت یک دارایی اساسی از قرارداد آتی استفاده خواهند کرد. طرفین درگیر در معاملات آتی موظف به انجام تعهد خرید یا فروش دارایی اساسی هستند.
به عنوان مثال، بگویید که ۶ نوامبر ۲۰۱۹، شرکت A قراردادی را برای نفت با قیمت ۶۲.۲۲ دلار در هر بشکه خریداری میکند که در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹ منقضی میشود. این شرکت به این دلیل که در ماه دسامبر به نفت نیاز دارد و نگران است قیمت قبل از اینکه شرکت به خرید نیاز داشته باشد افزایش می‌یابد. خرید قرارداد آتی نفت ریسک شرکت را برطرف میکند زیرا فروشنده طرف قرارداد موظف است پس از انقضا قرارداد، نفت را با قیمت ۶۲.۲۲ دلار در هر بشکه به شرکت A تحویل دهد. فرض کنید قیمت نفت تا ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹ به ۸۰ دلار در هر بشکه افزایش یابد. شرکت A می تواند تحویل روغن را از فروشنده قرارداد آتی بپذیرد، اما اگر دیگر نیازی به روغن نداشته باشد، می‌تواند موضوع قرارداد را قبل ازتاریخ انقضا نیز بفروشد و سود را حفظ کند.
در این مثال، این احتمال وجود دارد که هم خریدار آینده و هم فروشنده در معرض خطر ریسک‌پذیری قرار داشته باشند. اگرشرکت A در آینده به نفت احتیاج داشت و می خواست خطر افزایش قیمت در ماه دسامبر را با موقعیت طولانی در قرارداد آتی نفت جبران کند، فروشنده می‌تواند یک شرکت نفتی باشد که نگران کاهش قیمت نفت است و می خواهد با فروش یا ” کوتاه کردن” قرارداد آتی که قیمت آن را در ماه دسامبر تعیین میکند، این خطر را از بین ببرد. همچنین ممکن است فروشنده یا خریدار ( یا هر دو) طرف‌های آتی نفت، دلالان با نظر مخالف در مورد قیمت نفت ماه دسامبر باشند. اگر طرف های درگیر در قرارداد آتی دلالان بودند، بعید است که هر یک از آنها بخواهند مقدمات تحویل چندین بشکه نفت خام را فراهم کنند. دلالان می‌توانند با بستن (خنثی کردن) قرارداد خود قبل از انقضا تاریخ قرارداد، به تعهد خود در خرید یا تحویل کالای اساسی پایان دهند.
به عنوان مثال، قرارداد آتی معاملات نفت West Texas Intermediate در CME نشان دهنده ۱۰۰۰ بشکه نفت است. اگر قیمت نفت از ۶۲.۲۲ دلار به ۸۰ دلار در هر بشکه برسد، معامله گر با موقعیت طولانی در قرارداد آتی ۱۷۷۸۰ دلار (۱۰۰۰X = 17780 دلار) سود کسب می کرد. معامله گر با موقعیت کوتاه در قرارداد ۱۷۷۸۰ دلار ضرر خواهد داشت.
تمام قراردادهای آتی با تحویل دارایی اساسی در انقضا تسویه نمی شوند. بسیاری از مشتقات بصورت نقدی تسویه می شوند، این بدان معنی است که سود یا زیان در تجارت صرفاً یک جریان نقدی حسابداری به حساب کارگزاری تاجر است. قراردادهای آتی که به صورت نقدی تسویه می‌شوند شامل بسیاری از معاملات آتی نرخ بهره، معاملات آتی شاخص سهام و سایر ابزارهای غیرمعمول مانند آینده های نوسانات یا آتی های هواشناسی هستند.
قراردادهای رو به جلو
قراردادهای فوروارد مشابه قراردادهای آتی هستند، اما در بورس معامله نمی‌شوند ، فقط فرابورس می‌شوند. هنگامی که یک قرارداد فوروارد ایجاد می شود، خریدار و فروشنده ممکن است شرایط، اندازه و روند تسویه حساب برای مشتقه را سفارشی کرده باشند. به عنوان محصولات فرابورس، قراردادهای پیش رو درجه بالاتری از خطر طرف مقابل را برای خریداران و فروشندگان به همراه دارند. خطرات طرف مقابل نوعی خطر اعتباری است به این دلیل که خریدار یا فروشنده قادر به انجام تعهدات مشخص شده در قرارداد نیست. اگر یکی از طرفین قرارداد ورشکسته شود، ممکن است طرف دیگر رجوع نکند و ارزش موقعیت خود را از دست بدهد. طرفین در یک قرارداد رو به جلو پس از ایجاد، می توانند موقعیت خود را با سایر طرفین جبران کنند، که می‌تواند با درگیر شدن معامله گران بیشتر در همان قرارداد، احتمال خطرات طرف مقابل را افزایش دهد.
مزایای مشتقات
همانطور که مثال‌های بالا نشان می‌دهد، مشتقات می‌توانند ابزاری مفید برای مشاغل و سرمایه‌گذاران باشند. آنها راهی برای قفل کردن قیمت‌ها، جلوگیری از حرکات نامطلوب نرخ ها و کاهش خطرات – اغلب با هزینه محدود – فراهم میکنند. علاوه بر این ، مشتقات را اغلب می توان با حاشیه (یعنی با وجوه قرض گرفته شده) خریداری کرد که این امر حتی از هزینه کمتری نیز برخوردار است.
معایب مشتقات
از نظر منفی، ارزش‌گذاری مشتقات دشوار است زیرا براساس قیمت دارایی دیگر است. خطرات مشتقات فرابورس شامل ریسک‌های طرف مقابل است که پیش بینی یا ارزش گذاری آنها نیز دشوار است. اکثر مشتقات نیز به تغییر در مقدار زمان انقضا، هزینه نگهداری دارایی اساسی و نرخ بهره حساس هستند. این متغیرها تطابق کامل ارزش یک مشتق با دارایی اساسی را دشوار میکند. همچنین، از آنجا که خود مشتق فاقد ارزش ذاتی است (ارزش آن فقط از دارایی اساسی حاصل میشود) در برابر احساسات بازار و ریسک بازار آسیب پذیر است. این امکان وجود دارد که عوامل عرضه و تقاضا بدون توجه به آنچه در قیمت دارایی اساسی اتفاق می‌افتد، باعث افزایش و کاهش قیمت یک مشتقه و نقدینگی آن شوند. سرانجام، مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند و از هر دو روش با استفاده از کاهش اهرم استفاده میشود. گرچه می‌تواند نرخ بازده را افزایش دهد اما باعث می شود که ضررها با سرعت بیشتری افزایش یابد.
قرار داد حق فروش چیست؟
قرارداد فروش قراردادی است بین خریدار و فروشنده که شامل فروش و تحویل کالا، اوراق بهادار و سایر اموال شخصی است. در ایالات‌متحده، قراردادهای فروش داخلی توسط قانون تجارت یکنواخت اداره میشود. قراردادهای فروش بین‌المللی تحت کنوانسیون سازمان ملل در مورد قراردادهای فروش بین المللی کالا (CISG) است که به آن کنوانسیون فروش وین نیز می‌گویند. طبق ماده UUC2، قرارداد فروش کالاهای بیش از ۵۰۰ دلار برای اجرای آن باید کتبی باشد (UCC 2-201). فروش اوراق بهادار یک مورد خاص است که در ماده ۸ (UCC 8-319) پوشش داده شده است. برای قابل اجرا بودن قرارداد فروش اوراق بهادار باید صرف نظر از مبلغ مربوط به آن مکتوب باشد. برای فروش سایر اموال شخصی، حداقل ۵۰۰۰ دلار باید قبل از انعقاد کتبی قرارداد اجرایی درگیر شود. در غیر این صورت، توافق شفاهی به عنوان یک قرارداد الزام آور قابل اجرا است.
چگونه می‌توانم قرارداد فروش بنویسم؟
- قرارداد را عنوان کنید و مقدمه ای بنویسید.
- قسمت اطلاعات تماس را بنویسید.
- معامله را شرح دهید.
- قسمت انتظارات خریدار را بنویسید.
- قسمت انتظارات فروشنده را تکمیل کنید.
- بخش تأییدیه یا بخشی را که هر دو طرف در آن امضا میکنند ارائه دهید.
سخن آخر
قرارداد فروش یک معامله بین خریدار و فروشنده را برای اهداف قانونی و نگهداری سوابق ثبت میکند. قراردادها را می‌توان نوشت، اما هر خریدار که هزینه کالا یا خدمات را در محل پرداخت میکند، به طور خودکار با شرایط قرارداد فروش موافقت میکند. حال که با قراردادهای اختیار معامله و قرارداد مشتقه و… آشنا شدید یک گام بزرگ دیگر در آموزش بورس برداشته‌اید. نظر شما در خصوص این قراردادها چیست؟ سوالات، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
برای یادگیری “ابزار مشتقه” مسیر زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم:
تعیین قیمت اختیار معامله (قسمت پنجم)
همان گونه که قبلا گفته شد قیمت اختیار معامله مبلغی است که در هنگام انعقاد قرارداد اختیار معامله، خریدار اختیار به فروشنده اختیار پرداخت می کند. اینکه این قیمت چه مقدار باشد بستگی به عرضه و تقاضای بازار دارد و معمولا مدل هایی برای تعیین این قیمت وجود دارد که مهم ترین آنها مدل بلک – شولز است.
صحبت در خصوص این مدل و نحوه محاسبه قیمت اختیار در حوصله این مطلب نمی گنجد و برای این محاسبه ماشین حساب های متعددی را می توانید با جست وجوی عبارت «black scholes calculator» یا فایل های اکسل آماده با جست وجوی عبارت «black scholes in Excel» را در اینترنت پیدا کنید که با دادن پارامترهای ساده ای نظیر قیمت نقدی کالا، قیمت اعمال، درصد بهره بدون ریسک، مدت زمان تا اعمال و درصد نوسان ضمنی به طور اتوماتیک ارزش قرارداد اختیار خرید یا فروش برای شما محاسبه می شود.
به عنوان مثال به طور تئوریک خرید زیر ارزش محاسبه شده برای یک قرارداد اختیار خرید یا فروش بالاتر از آن می تواند سودمند باشد. این نکته را مدنظر داشته باشید که این قیمت محاسبه شده می تواند با قیمت های تابلو اختلافاتی داشته باشد که ناشی از عرضه و تقاضا و همچنین استراتژی های مختلفی است که خریداران و فروشندگان برای معاملات خود در نظر گرفته اند.
نکاتی که در مدل بلک - شولز فرض شده و باید رعایت شود به شرح زیر است:
1- رفتار قیمت سهام با مدل تابع لگاریتم نرمال تطابق داشته باشد.
2- هیچ گونه هزینه معاملاتی یا مالیاتی وجود نداشته باشد.
3- اختیار خرید مورد نظر در طول عمر خود سود پرداخت نمی کند. (این مورد برای محاسبات اختیار خرید سهام مهم است).
4- هیچ گونه فرصت آربیتراژی بدون ریسک وجود نداشته باشد.
5- معاملات در هر زمان امکان پذیر است.
6- سرمایه گذاران با نرخ یکسانی وام می گیرند یا وام می دهند.
7- نرخ بهره بدون ریسک همیشه ثابت باشد.
به طور کلی قیمت یک قرارداد اختیار از دو بخش عمده تشکیل شده است. اول ارزش ذاتی قرارداد و دوم ارزش زمانی قرارداد.
ارزش ذاتی تفاوت بین قیمت نقدی دارایی پایه با قیمت اعمال اختیار در زمان اعمال است. اگر این مقدار یک عدد مثبت باشد نشان دهنده این موضوع است که قرارداد اختیار «در سود» است. اگر قرارداد اختیار «بی تفاوت» باشد، ارزش ذاتی آن صفر و اگر «در زیان» باشد دارای ارزش ذاتی منفی است.
ارزش زمانی قرارداد ناشی از مدت زمانی است که تا سررسید اعمال باقی مانده و توسط عواملی همچون عرضه و تقاضا و درصد بهره بدون ریسک مشخص می شود. به طور کلی اگر ارزش ذاتی یک قرارداد را از قیمت اختیار کسر کنیم، باقیمانده برابر با ارزش زمانی قرارداد خواهد شد.
مشخص است ارزش زمانی با گذشت زمان و نزدیک شدن به سررسید کاهش می یابد و در روز سررسید قاعدتا باید نحوه اعمال اختیار معاملات به صفر برسد و قیمت اختیار صرفا برابر با ارزش ذاتی باشد. به طور مثال در نظر بگیرید که سکه نقدی در بازار با قیمت یک میلیون و150هزار تومان در حال معامله است.
حال اگر قرارداد خریدی با قیمت اعمال یک میلیون و 110 هزار تومان در بازار مورد معامله قرار گیرد، قیمت آن باید حداقل از 40 هزار تومان که ارزش ذاتی قرارداد است بالاتر باشد. هر مقدار از این مبلغ که بالاتر رود، نشان دهنده ارزش زمانی قرارداد است. البته ممکن است حتی از مبلغ 40 هزار تومان هم در بازار کمتر مورد معامله قرار گیرد که نشان دهنده نحوه اعمال اختیار معاملات این موضوع است که بازار انتظار دارد قیمت سکه در سررسید کمتر از قیمت اعمال باشد.
ویدئوی آموزش اختیار معامله یا آپشن
قرار داد اختیار معامله (option) اختیار معامله یکی از ابزارهای بسیار مناسب برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.با توجه به اینکه به تازگی مراسم رونمایی از معاملات آپشن برگزار شده است و از این به بعد این نوع از معاملات نیز می تواند توسط سرمایه گذاران صورت پذیرد،تصمیم گرفتیم تا در این مقاله اطلاعاتی را […]
ویدئوی آموزش اختیار معامله یا آپشن
قرار داد اختیار معامله (option)
اختیار معامله یکی از ابزارهای بسیار مناسب برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.با توجه به اینکه به تازگی مراسم رونمایی از معاملات آپشن برگزار شده است و از این به بعد این نوع از معاملات نیز می تواند توسط سرمایه گذاران صورت پذیرد،تصمیم گرفتیم تا در این مقاله اطلاعاتی را در خصوص قراردادهای اختیار معامله در اختیار شما قرار دهیم. هدف از راه اندازی قراردادهای اختیار معامله (option) کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، افزایش قدرت نقدشوندگی و فراهم آوردن امکان برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای سرمایه‌گذاران در بورس است. برای آشنایی با این نوع قراردادها در ادامه مقاله با ما همراه باشید.
قرارداد اختیار معامله چیست؟
اختیار معامله یک قرارداد دوطرفه بین خریدار و فروشنده است.براساس این قرارداد، خریدار قرارداد حق (نه اجبار) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.بنابراین براساس این قرارداد، دو طرف توافق میکنند که درزمان آینده معامله ای انجام دهند.نکته اصلی در این نوع قرارداد کلمه اختیار است.یعنی خریدار قرار داد اختیار دارد که آن را اعمال بکند و یا نکند. در این معامله خریدار اختیار معامله، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمانی مشخصی با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است، به دست می آورد. از طرف دیگر، فروشنده قرارداد اختیار معامله، در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معینی هنگام عقد قرارداد، براساس مفاد قرارداد، باید آماده فروش دارایی مذکور درصورت تمایل خریدار باشد.
نحوه کارکرد قرارداد اختیار معامله
به طور ساده می توان گفت که در قرارداد اختیار معامله،خریدار با پرداخت مبلغی مشخص،حق اعمال اختیاری آن قرارداد را خریداری میکند.در نتیجه اگر در تاریخ سررسید قرارداد تصمیم بگیرد که آن را اعمال کند،فروشنده باید به تعهدات خود عمل کند.در صورتی هم که خریدار تمایلی به اعمال قرارداد نداشته باشد هیچ الزام و اجباری برای آن وجود ندارد.در مرحله اول شما فقط مبلغ قرارداد اختیار معامله را پرداخت می کنید.مثلا برای سهام شما فقط مبلغ قرارداد اختیار خرید یا اختیار فروش سهام را پرداخت می کنید.در ادامه درباره دو نوع این قرارداد یعنی اختیار خرید و اختیار فروش بیشتر توضیح می دهیم. برای اینکه فروشـندگان اختیـار معامله به تعهد خود عمل کنند، قراردادهـای اختیـار معاملـه در بورس ها مـورد معامله قـرار میگیرنـد. در این حالـت بورس انجام تعهدات فروشـنده اختیار در مقابـل خریـدار اختیـار را تضمین میکند. دانلود قسمت اول قرارداد اختیار معامله /20 مگابایت دانلود قسمت دوم قرارداد اختیار معامله /17 مگابایت دانلود قسمت سوم قرارداد اختیار معامله /13 مگابایت دانلود قسمت چهارم قرارداد اختیار معامله /12 مگابایت دانلود قسمت پنجم قرارداد اختیار معامله /10 مگابایت
فیلم آموزشی اختیار معامله در بورس تهران با وحید زارع
قبل از اینکه به توضیح اختیار معامله بپردازیم اجازه دهید مروری اجمالی به انواع معاملات داشته باشیم تا بتوانید درک صحیح تری از اختیار معامله بدست آورید. در بازارهای مالی روش های متفاوتی برای دادستد کالا یا سهام وجود دارد که در زیر به مرور مهم ترین آنها می پردازیم.
انواع معاملات از نگاه کلی
معاملات نقدی : تحویل پول و کالا در لحظه معامله
معاملات سلف : تحویل پول در لحظه معامله و تحویل کالا در آینده
معاملات نسیه : تحویل کالا در لحظه معامله و تحویل پول در آینده
قراداد آتی (فیوچرز) : نوعی از ابزار مشتقه و قراردادی برای انجام یک معامله در آینده است. در این نوع قرارداد فروشنده و خریدار تعهد می‌دهند که مقدار مشخصی از یک دارایی را در زمان سررسید قرارداد با یک قیمت مشخص شده معامله کنند. لذا، خریدار و فروشنده خودشان را در برابر نوسان‌های قیمتی پوشش ریسک می کنند. مثلا یک نوع قرارداد آتی می‌تواند بین یک شرکت سد سازی و کارخانه تولید سیمان باشد که هر دو متعهد می‌شوند مقدار مشخصی از سیمان را با قیمت مشخصی در زمان مشخصی معامله کنند.
قرارداد های فوروارد : مانند قرارداد آتی هست ولی بصورت غیر رسمی و خارج از بورس انجام می شود. این بازارها به صورت شبکه‌ای مبتنی بر ارتباطات تلفنی و رایانه‌ای هستند که معامله‌گرانی را به همدیگر مرتبط می‌سازند. و وجود ریسک نکول (نقض و عدم پایبدی به قرار داد) باعث ایجاد تفاوت بین قرارداد فوروارد و فیوچرز میشود .
اختیار معامله چیست؟
همانند قرار داد فیوچرز و فوروارد است یعنی از جمله قرارداد هایی به شمار می رود که یک طرف قرارداد در یک بازه زمانی مشخص و در قیمتی معین متعهد به فروش دارایی پایه به طرف دیگر می باشد. ولی تفاوت هایی وجود دارد که اصلی ترین تفاوت مسئله تعهد است. در قرارداد آتی طرفین قرارداد تعهد دارند که قرارداد را اجرا نمایند اما در قرارداد اختیار معامله، (همانطور که از اسمش پیداست) تنها یک طرف قرارداد متعهد به انجام آن است و طرف دیگر دارای اختیار جهت اجرا یا عدم اجرای قرارداد می باشد.
پس در قرارداد اختیار معامله خریدار هیچگونه تعهد و الزامی در برابر اجرای قرارداد ندارد و در صورتی که او از اجرای قرارداد منصرف شود، تنها مبلغی را که در ازای این حق، پرداخت کرده را از دست می‌دهد اما فروشنده در صورت تمایل خریدار، به اجبار باید قرارداد را اجرا کند.
در اختیار معامله (که در خارج از خاک ایران با نام آپشن (option) شناخته می شود) یا قرارداد های این مدلی در حقیقت داریم از معاملات در آینده حرف میزنیم یعنی یک کالا با قیمت مشخص و با کیفیت مشخص و در زمان مشخص در آینده معامله میشود.
این نوع بازارها دو طرفه هستند یعنی شما علاوه بر اینکه می توانید سهامی را بخرید و از رشد قیمت آن سود کنید می توانید سهامی را بفروشند و از کاهش قیمت آن نیز نحوه اعمال اختیار معاملات متنفع شوید. همچنین دارای اهرم هستند یعنی چند برابر سرمایه خود می توانید معامله کنید و قرار نیست کل سرمایه خود را درگیر معامله کنید
تصویری از محیط معامله گری اختیار معامله سهام در بورس تهران
بازار اختیار معامله بازار جدید و بسیار پرسود است که بدلیل داشتنن محاسبات فراوان و عمق کم بازار از طرف کارشناسان بورس مورد توجه قرار نگرفته است. بازار اختیار معامله توسط شرکت های بزرگ سرمایه گذاری برای پوشش ریسک خرید سهام مورد استفاده قرار میگیرد.
درحال حاضر بازار اختیار معامله بازار نوپایی است که در صورتی که جزو اولین نفراتی باشید که این بازار را می آموزید، قطعا جزو موفق ترین افراد در این بازار خواهید بود.
جذابیت اصلی در قراردادهای اختیار معامله وجود اهرم است که خریدار با مبلغ کمی می تواند صاحب قرارداد شود. (که معمولا 10 درصد ارزش کالاست) این مبلغ به عنوان وجه الضمان یا صرف (پرمیوم) به فروشنده قرارداد پرداخته میشود و فروشنده نیز ملزم به انجام تعهد بر اساس قرار داد می باشد. خریدار می تواند به تعهد خرید خود پاینبد نباشد و پیش از موعد قرارداد خود را بفروشند (نوسانگیری یا سفته بازی کند) یا قرارداد خود را تا موعود تحویل نگه دارد و کالا یا سهام را به قیمت قرارداد دریافت کند.
مزایای اختیار معامله را چیست؟
◾ صرفه جویی در هزینه به علت وجود اهرم معاملاتی
◾ دو طرفه بودن معاملات
◾ کاهش ریسک بورس (در صورت استفاده درست)
◾ افزایش بازدهی در سرمایه گذاری
◾ وجود استراتژی های متنوع
◾ خبری از صف خرید و فروش نیست
◾ بیمه سهام
دیدگاه شما