توکن ICO چیست؟

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

ico یا عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

ico در دنیای ارزهای دیجیتال شاید بارها واژه ای به عنوان عرضه اولیه سکه یا به انگلیسی ico را شنیده باشید. در این فرآیند تیم توسعه دهنده یک پروژه برای اینکه بتواند سرمایه اولیه را برای راه اندازی پروژه خود تامین کند، اقدام به برگزاری عرضه اولیه می‌کند. با ما همراه باشید تا با جزئیات این فرآیند آگاه شویم.

ico چیست

عرضه اولیه سکه یا (initial coin offering) برای پروژه های ارز دیجیتال است. عرضه اولیه سکه به فرآیندی گفته می شود که توکن یک پروژه پیش از راه اندازی پروژه فروخته می‌شود. در این حالت سرمایه‌گذاران با خریدن این تو‌کن در این پروژه سرمایه‌گذاری می‌کنند. این حالت شبیه به عرضه اولیه سهام در بورس ایران می باشد. در طول کمپینی که برای برگزاری عرضه اولیه سکه برگزار می‌شود افراد مختلف و حامیان پروژه توکن های مربوط به پروژه را خریداری می‌کنند. در صورتی که پول جمع‌آوری شده به حداقل میزان لازم برای راه اندازی پروژه نرسد ممکن است ico ناموفق تلقی شده و پول‌های سرمایه‌گذاران برگشت داده شود.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

نظارت بر برگزاری ico

اگرچه در فرآیند عرضه اولیه سکه قانونگذاری خاصی انجام نمی‌شود، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یا همان sec (Securities and Exchange Commission) می‌تواند در این زمینه ورود کرده و یکسری نظارت‌ها را انجام دهد.

چگونگی عرضه ico توکن ICO چیست؟ ارز دیجیتال

زمانی که یک استارتاپ ارز دیجیتال می‌خواهد که از طریق ico اقدام به جمع آوری سرمایه کند، معمولاً ابتدا یک وایت پیپر منتشر می‌کند. در این وایت پیپر مواردی مانند اینکه پروژه در چه مورد است، مشکلی که حل می کند، چه میزان سرمایه مورد نیاز است و یا اینکه چه تعداد از توکن های پروژه در اختیار تیم توسعه دهنده باقی مانده و چه تعداد برای فروش عرضه می شود، آورده می‌شود. پس از آن ico برگزار شده و شرکت کنندگان در آن اقدام به خرید توکن مورد نظر می‌کنند.

بیشتر بخوانید: وایت پیپر چیست؟

چگونگی خرید ico

سرمایه‌گذارانی که قصد خرید توکن های عرضه شده در آی‌سی‌یو را دارندT باید در فضای مجازی فعالیت داشته و اخبار مربوط به آی سی او ها را دنبال کنند. پس از آگاهی از برگزاری عرضه اولیه سکه سرمایه‌گذار باید ارز دیجیتال لازم برای خرید توکن های عرضه شده در ico را در داخل کیف پول خود داشته باشد و از این طریق به خرید اقدام کند.

یک مثال از ico

فرض کنید که یک شرکت تبلیغاتی می خواهد که یک پلتفرم غیر متمرکز را برای تبلیغات در سطح جهان راه اندازی کند. عملی شدن این ایده با استفاده از فناوری بلاک چین انجام می‌شود. در این پلتفرم تبلیغ دهندگان می توانند با شرکت های تبلیغاتی ارتباط برقرار کرده و هزینه تبلیغات را با استفاده از این پلتفرم پرداخت کنند. بناببراین در صورت موفقیت این پروژه قیمت توکن این پروژه افزایش پیدا کرده و تیم سازنده از این افزایش قیمت سود می‌کنند.

این شرکت برای پیاده سازی ایده خود از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. و توکن های مورد نظر خود را از طریق بلاکچین هایی مثل اتریوم که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند، می سازند. سپس یک وایت پیپر را منتشر کرده و جزئیات و اهداف پروژه را در آن ذکر می کنند. پس از این مراحل، اقدام به تبلیغات در سطح اینترنت و شبکه‌های اجتماعی کرده و سرمایه گذاران را از این طریق از سراسر جهان دعوت به سرمایه گذاری در ico می کنند. پس از پیاده سازی در صورتی که پروژه موفق شود ارزش توکن این پروژه بالا رفته و سرمایه‌گذاران نیز سود می کنند. اما ممکن است پس از جمع آوری سرمایه از طریق عرضه اولیه سکه اقدام به کلاهبرداری کرده و سرمایه سرمایه گذاران نیز از دست برود.

بیشتر بخوانید: اتریوم چیست؟

بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند چیست؟

کلاهبرداری زیاد در ico

از آنجایی که قوانین خاصی در رابطه باعرضه اولیه سکه وجود ندارد، در بسیاری مواقع این فرآیند به کلاهبرداری منتهی می‌شود. در حالیکه آی‌سی‌یو یک ایده بسیار جالب است اما می‌تواند خطرناک هم باشد و کلاهبرداری بزرگی از این طریق انجام شود. در سال ۲۰۱۷ افراد زیادی با وعده یک شبه پولدار شدن و وعده‌های دروغین دچار این کلاهبرداری ها شده و سرمایه خود را از دست دادند. روش کلاهبرداری بدین صورت است که کلاهبرداران با یک ایده جالب و طراحی یک وب سایت و انتشار یک توکن و تبلیغات گسترده اقدام به برگزاری عرضه اولیه سکه کرده و در نهایت پول سرمایه گذاران را بالا می کشند و پروژه را نیز به حال خود رها می کنند.

روش های جایگزین برای ico

از آنجایی که در روش عرضه اولیه سکه برای جذب سرمایه کلاهبرداری های بسیار زیادی رخ داده است، اکنون روش های دیگری برای جذب سرمایه به کار گرفته می شود. اصلی ترین آن ها دو روش زیر می باشند:

• عرضه اولیه صرافی ieo

عرضه اولیه صرافی یا (initial exchange offering) مشابه عرضه اولیه سکه بوده اما در این روش سرمایه گذاران در صرافی‌ها اقدام به خرید توکن مورد نظر می‌کنند. در این روش برخلاف عرضه اولیه سکه که مستقیم توسط خود تیم توسعه دهنده پروژه صورت می‌گرفت، صرافی های معتبر به نمایندگی از استارتاپ های ارز دیجیتال اقدام بر برگزاری ieo و عرضه توکن ها می کنند. به دلیل اینکه صرافی از روش‌های خاص اعتبار پروژه و تیم توسعه دهنده را چک میکند و دانش بالاتری از افراد دارد، بنابراین خرید توکن در صرافی و در فرآیند ieo اعتبار بیشتری دارد. در این حالت ریسک کلاهبرداری تا حد زیادی کاهش می یابد امروزه در صرافی های مختلف ieo ها برگزار می شوند.

• عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا sto

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا (security token offering) یکی دیگر از روش های جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است. این روش شباهت زیادی به ico دارد اما در این روش ریسک سرمایه‌گذاران کاهش می‌یابد. تفاوت این روش با عرضه اولیه سکه در این است که برای برگزاری این فرآیند، توکن ها باید به عنوان اوراق بهادار ثبت شوند، که این فرآیند نیازمند گذراندن مراحل قانونی است. در این روش تیم توسعه دهنده نیز احراز هویت و اعتبار سنجی شده و تعهد توسعه‌دهندگان بالاتر می‌رود. در این روش سرمایه گذاران به میزانی که سرمایه وارد این پروژه ها می کنند در آن پروژه ها نقش داشته و رسمی خواهند شد.

ICO (عرضه‌ اولیه‌ سکه) چیست؟

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید سوال بپرسید

1 پاسخ

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

به NazarEx.ir خوش آمدید
در مورد رمزارزها و ارزهای دیجیتال
راحت بپرسید ، پاسخ دهید و امتیاز کسب کنید و جایزه بگیرید !

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

همه چیز درباره عرضه اولیه ارزهای دیجیتال (ICO)

عرضه اولیه اصطلاحی است که در نگاه اول ذهن ما را به سمت بازار بورس سوق می‌­دهد، تمامی فعالین بورس با عرضه اولیه آشنایی دارند، اما عرضه اولیه ارزهای دیجیتال تفاوت‌هایی با عرضه اولیه بورس دارد. عرضه اولیه ارزهای دیجیتال چالش‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی خود را دارد. برای اینکه بدانیم عرضه اولیه ارزهای دیجیتال چیست، و چگونه می‌­توان عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را خرید در این مقاله همراه با باشید تا به واکاوی ICO بپردازیم.

عرضه اولیه ICO چیست؟

ICO یا عرضه اولیه سکه مخفف اصطلاح Initial coin offering است، عرضه اولیه ارزهای دیجیتال جهت تأمین مالی و جذب سرمایه برای پروژه‌های نوپای شرکت‌های نوظهور مورداستفاده قرار می‌گیرد.

جهت تأمین مالی پروژه‌ها شرکت‌ها با درج شرایطی اقدام به‌ پیش فروش توکن‌های خود می‌­کنند و در ازای دریافت ارزهای فیات مانند ( یورو و دلار و …) و یا دریافت ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم اقدام به فروش توکن‌های خود می_­کنند.

اولین پروژه عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در سال 2013 آغاز شد، و تا کنون نمونه‌های موفق و شکست‌خورده‌ای زیادی نیز داشته است، ولی آنچه گفتنی است آن است که مشارکت و خرید عرضه اولیه ارزهای دیجیتال بسیار پرریسک است و احتمال شکست و کلاه برداری در آن نیز بسیار زیاد است.

اگر پروژه‌ای اقدام به کلاه برداری نماید، عرضه اولیه ارز دیجیتال نه تنها برای شما سودده نخواهد بود، بلکه کل سرمایه شما را نیز از بین می‌­برد، به طور مثال در سال 2017 بیشتر ICO ها، از سرمایه‌گذاران کلاه برداری کردند و بیش از 90 درصد عرضه اولیه ارزهای دیجیتال باعث ایجاد ضرر و زیان برای سرمایه‌گذاران شد.

با این‌ حال اگر پروژه‌ای موفقیت‌آمیز باشد می­‌تواند برای سرمایه‌گذاران سود بسیار زیاد و گاهی تا چند هزار درصد ایجاد کند، به همین دلیل عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، پروژه‌ای جذاب برای سرمایه‌گذاران است که در صورت موفقیت می­‌تواند سرمایه و دارایی را تا چندین برابر افزایش دهد.

ولی این سؤال مطرح است، که چگونه می­‌توانیم این نوع پروژه‌ها را تشخیص دهیم؟ در ادامه نوشتار به بررسی نحوه تشخیص عرضه اولیه معتبر خواهیم پرداخت.

مزایا و معایب ICO چیست؟

بعد از آنکه به بررسی این سؤال پرداختیم که ICO چیست؟ باید به بررسی ویژگی‌ها، مزایا و معایب ICO بپردازیم. به‌ طور کلی عرضه اولیه سکه (ICO) دارای ویژگی‌های زیر است:

ICO ها قدرت نقدشوندگی بسیار بالایی دارند

ICO ها را به‌صورت آنلاین می­توان خرید

نحوه تشخیص عرضه اولیه‌های معتبر (ICO) چیست؟

برای اینکه از ضرر دور بدانیم و احتمال کلاه برداری کاهش یابد، و سرمایه خود توکن ICO چیست؟ را از دست ندهیم بایستی بتوانیم عرضه اولیه‌های معتبر ارز دیجیتال را تشخیص دهیم.

اما عرضه اولیه‌های معتبر ارز دیجیتال چه ویژگی‌هایی دارند؟ در زیر به بررسی مهم‌ترین نکاتی که در تشخیص ICO های معتبر به ما کمک می­کند می‌­پردازیم:

1. وایت پیپر را بخوانید:

حتماً قبل از خرید عرضه اولیه سکه به بررسی وایت پیپر آن بپردازید، و اطلاعاتی پیرامون تیم توسعه‌دهنده، اهداف و مأموریت آن بخوانید.

2. تأیید افراد معتبر:

به این نکته مهم بایستی توجه کرد، چه کسانی از این پروژه حمایت می­‌کنند. اگر افراد و منابع معتبری از این ICO ها حمایت کنند، می­‌توان به این نوع عرضه اولیه اعتماد کرد.

3. بررسی سایت و شبکه‌های اجتماعی

قبل از اقدام به‌ پیش خرید توکن‌های عرضه اولیه ارز دیجیتال، بایستی در شبکه‌های اجتماعی به دنبال بررسی تیم حمایت‌کننده و شرکت ارائه‌دهنده باشید، اگر فعالیت این شرکت در شبکه‌های اجتماعی مورد مقبول بود می­‌توان به آن اعتماد کرد.

4. تحقیق از سایت‌های معتبر:

برخی از سایت‌ها به بررسی درباره شرکت‌های نوظهور فعال در زمینه ICO هم می­‌پردازند، که از طریق این سایت‌ها می‌­توان اطلاعات بسیار زیادی درباره ICO ها به دست آورد، به طور مثال 3 سایت معتبر که در این زمینه فعالیت می­‌کنند عبارت‌اند از:

• Icohot list.com
• Icotop.io

در این سایت‌ها به بررسی انواع ICO ها، اطلاعات، تاریخ، میزان سرمایه‌گذاری، قیمت عرضه اولیه، تیم ارائه‌دهنده و… پرداخته می­‌شود.

انواع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال کدام است؟

اگر عرضه اولیه از طریق صرافی‌های معتبر انجام بگیرد، اعتبار زیادی دارد و امکان کلاه برداری در این ICO کم است، زیرا صرافی‌ها ابتدا اعتبار ICO را می‌­سنجند.

• عرضه اولیه توکن اوراق بهادار(STO):

این نوع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال شبیه اوراق بهادار است، و پشتوانه قانونی دارد. این روش نیز کم‌ریسک است زیرا نیاز به احراز هویت دارد.

در این روش امکان برگشت توکن و دریافت وجه در هر مرحله وجود دارد.

نمونه‌های موفق و شکست‌خورده ICO:

گفتیم که بسیاری از ICO ها پروژه کلاه برداری هستند، با این‌ حال در این میان موارد موفقی نیز بوده‌اند که باعث جذاب شدن این پروژه‌ها برای سایر افراد می­‌شوند. اگر بخواهیم به نمونه‌های موفق و شکست‌خورده عرضه ارزهای دیجیتال اشاره کنیم، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

اتریوم جز نمونه‌های موفق ارزهای دیجیتال است که از طریق ICO ارائه و عرضه و پیش‌فروش شد. اتریوم در زمان پیش‌فروش شدن قیمت بسیار کمی داشت اما بعد از مدت زمانی قیمت آن حدود 250 برابر شد، و اکنون جایگاه دوم کریپتوکارنسی­‌ها را دارا است.

آیوتا نیز جز ICO هایی است که در سال 2015 ارائه شد و به سود چند هزار درصدی رسید.

این ICO در سال 2013 ارائه شد و به قیمت 18 هزار برابر رسید.

عرضه اولیه NEO در سال 2015 ارائه شد و توانست رشد 4000 برابری را تجربه کند.

گفتنی است بیشتر ICO های عرضه شده در سال 2017 کلاه‌برداری بوده‌اند، و موارد فوق جز موارد نادر در عرضه اولیه‌های موفق بوده‌اند.

چگونه می‌توان ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال خرید؟

شاید در نهایت علی‌رغم وجود ریسک زیاد در عرضه‌های اولیه شما تمایل به خرید این عرضه‌های اولیه داشته باشید. برای خرید ICO ابتدا بایستی از مورد اعتماد بودن آن اطمینان حاصل کنید و سپس از طریق سایت‌هایی مانند:

به بررسی و خرید ICO بپردازید. گفتنی است جهت خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال شما می­‌توانید از طریق صرافی و یا کیف پول اقدام کنید.

جهت اینکه بدانید روش و شرایط خرید ICO چیست، با مراجعه به سایت ICO موردنظر خودتان می‌توانید روش‌های خرید عرضه اولیه سکه را مشاهده و بررسی کنید، و سپس اقدام به خرید آن نمایید.

البته قبل از خرید حتماً سایت‌هایی که در ابتدا به آن اشاره کردیم را بررسی کنید و سپس اقدام کنید.

نتیجه‌گیری:

ICO یا عرضه اولیه سکه جز چالش برانگیزترین، جذاب‌ترین، پرریسک‌ترین و با احتمال بسیار زیاد کلاه برداری است.

پروژه‌های بسیار زیادی باهدف تأمین مالی پروژه‌های اقدام به ارائه و عرضه توکن‌های خود نموده‌اند، و در نهایت از سرمایه‌گذاران کلاه برداری کرده‌اند.

اگر به دنبال فعالیت در این زمینه هستید و ریسک‌پذیر هستید، حتما قبلا از اقدام و خرید عرضه اولیه به بررسی کامل ICO بپردازید و سپس اقدام کنید، زیرا این بازار بسیار پرخطر است و فعالیت و خرید شرایط خاصی را می­‌طلبد.

اگر به دنبال مشاوره در زمینه خرید ICO هستید، مشاوران ما در آکادمی پارسیان بورس همراه شما هستند، به همین منظور از طریق راه‌های ارتباطی ما در شبکه‌های اجتماعی و سایت آکادمی پارسیان بورس می‌­توانید با ما در تماس باشید.

آنچه باید در مورد عرضه اولیه (ICO) در کریپتوکارنسی بدانید!

سرمایه مورد نیاز یک پروژه ارز دیجیتال از طریق روشی به نام عرضه اولیه یا ICO تهیه می گردد و به منظور توسعه پلتفرم، محصولات و خدمات بلاکچین مورد استفاده قرار می گیرد.

معمولا اکثر توسعه دهندگان یک ارز دیجیتال در جهت تامین سرمایه اولیه مورد نیاز برای پروژه های خود اقدام به عرضه اولیه ارز دیجیتال مورد نظر (ICO) می کنند. با انجام این کار افراد مختلفی مبالغی را در اختیار مالکین پروژه قرار داده و در ازای آن مبالغ توکن پروژه را دریافت می کنند. این روش شباهت بسیار زیادی با عرضه اولیه سهام (IPO) دارد. در ادامه این مطلب تصمیم داریم شما را به طور کامل با مفهوم عرضه اولیه کوین، تاریخچه، مزایا و معایب عرضه اولیه و نحوه انجام آن آشنا کنیم.

ICO یا عرضه اولیه چیست؟

برای اینکه بتوان سرمایه مورد نیاز یک پروژه ارز دیجیتال را تهیه نمود از روشی به نام عرضه اولیه یا ICO استفاده می شود. اصلی ترین کاربرد این روش بهره گیری از آن توسط پروژه هاییست که هنوز پلتفرم ها، محصولات یا خدمات بلاکچین خود را نتوانستند توسعه دهند. پرداخت این عرضه اولیه به طور معمول با ارز دیجیتال بیت کوین یا اتریوم انجام می شود. گاها ارز فیات نیز استفاده می شود.

تاریخچه پیدایش عرضه اولیه کوین

عرضه اولیه کوین از سال های 2013 و 2014 شروع شد. این روش منجر به جذب سرمایه برای پروژه های مختلف زیادی در آن زمان شد. در سال 2017 عرضه اولیه کوین موفقیت بزرگی کسب کرد و توانست در طی این سال جمعا 5.6 میلیارد دلار سرمایه برای توکن ICO چیست؟ پروژه های مختلف جذب کند. در ماه های ابتدای سال 2018 این مبلغ به یک میلیارد دلار رسید.

اتریوم به عنوان یکی از موفق ترین رویدادهای عرضه اولیه کوین خود شناخته می شود و قادر به جذب 50 میلیون دلار سرمایه به تنهایی شد. این پروژه از این طریق بیش از 18 میلیون دلار سود کسب نمود.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

عرضه اولیه کوین چگونه اتفاق می افتد؟

در حالت معمول توکن های ICO بر بستر اتریوم و طبق استاندارد ERC20 ایجاد می گردند. به همین خاطر به آنها توکن ERC-20 می گویند. غیر از اتریوم برخی از سیستم های اجرایی دیگر نظیر NEO، Stellar، NEM و Wavesاز تولید و صدور توکن دیجیتالی حمایت می کنند.

یک پروژه ارز دیجیتال جدید به منظور شروع عرضه اولیه کوین (ICO) یک وایت پیپر منتشر می کند. در این وایت پیپر اهداف اصلی پروژه و نقشه کلی آن ارائه می شود. علاوه بر اینها میزان سرمایه مورد نیاز مشخص می گردد. میزان سهم صاحبان پروژه از توکن ها نیز مشخص می گردد. ارزهای قابل قبول برای سرمایه گذاری و مدت زمان عرضه در این وایت پیپر مشخص می گردد.

در هنگام عرضه افراد برای سرمایه گذاری در پروژه به وسیله ارزهای فیات و یا ارزهای دیجیتال مورد قبول صاحبان پروژه توکن های پروژه را خریداری می کنند. در صورتی که این توکن ها توسط صرافی های معتبر نظیر بایننس پذیرفته شوند به عنوان یک سرمایه توکن ICO چیست؟ قابل رشد برای افرادی که اقدام به خرید عرضه اولیه کرده اند محسوب می گردد.

در برخی مواقع ممکن است سرمایه مورد نیاز صاحبان پروژه جمع نشود. در این صورت پروژه دچار شکست شده و صاحبین پروژه ملزم به بازگرداندن سرمایه جمع آوری شده به حساب سرمایه گذاران می شوند.

مزایای عرضه اولیه کوین

• سهولت شرکت سرمایه گذاران در آن به دلیل آنلاین بودن و انجام خرید و فروش توکن ها در کوتاه ترین زمان ممکن
• تبدیل آسان و سریع توکن ها به پول نقد و عدم وجود نگرانی سرمایه گذاران در رابطه با تبدیل آنها به نقدینگی
• داشتن یک بازدهی سریع و بالا برای سرمایه گذاران به دلیل افزایش محبوبیت و جایگاه ارزهای دیجیتال در اثر عرضه اولیه

معایب عرضه اولیه کوین

• کلاهبرداری های گوناگون در این رویداد
• احتمال عدم موفقیت پروژه و از دست رفتن سرمایه
• نوسانات شدید بازار رمزارزها ممکن است منجر به از بین بردن سرمایه سرمایه گذار در مدتی بسیار کوتاه شود.

نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

تمامی پروژه ها برای تامین منابع مالی خود از طریق عرضه اولیه لازم است اطلاعاتی نظیر مقدار سرمایه مورد نیاز، اهداف کمپین، مدت زمان کمپین و. را در یک وب سایت قرار دهند.

به منظور خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال اولین قدم ثبت نام در سایت است. اگر یک سایت نیاز به ثبت نام نداشته باشد برای جلوگیری از کلاهبرداری لازم است تحقیقات بیشتری انجام دهید.

به منظور خرید عرضه اولیه لازم است اتر یا بیت کوین تهیه کنید. تنها با دارا بودن این دو ارز می توانید عرضه اولیه ارز دیجیتال خریداری کنید. میزان مبلغ مورد نیاز برای سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال وابسته به نوع پروژه بوده و متفاوت است. تنها کاری که برای خرید عرضه اولیه باید انجام دهید ارسال ارز دیجیتال خود به آدرس کمپین است.

نکته: در زمان ارسال ارز دیجیتال حتما آدرس کیف پول را چند بار مورد بررسی قرار دهید تا از وقوع خطاهای احتمالی در زمان ارسال جلوگیری شود. زیرا در صورت رخداد اشتباه در هنگام وارد کردن آدرس کیف پول امکان بازگشت سرمایه وجود ندارد.

در پایان انجام این کار توکن های خریداری شده خود را روی کیف پولتان دریافت می کنید. در کمپین های متفاوت مدت زمان انتقال توکن به کیف پول کاربران گوناگون بوده و گاها تا ماه ها طول می کشد.

نحوه اطلاع یافتن از عرضه اولیه ارز دیجیتال چگونه است؟

به منظور اطلاع یافتن از زمان عرضه اولیه ارز دیجیتال هیچ دستورالعمل مشخصی وجود ندارد. افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند دائما اخبار این حوزه را رصد می کنند. در صورتی که شما نیز به دنبال کسب سود از طریق عرضه اولیه هستید لازم است سایت ها و شبکه های اجتماعی که در زمینه ارزهای دیجیتال فعالیت می کنند را دائما دنبال کنید.

شناسایی اعتبار ICO

برای بررسی معتبر بودن ICO در صورت عدم تجربه کافی در این حوزه لازم است از اطلاعات افراد فعال و خبره در این حوزه بهره مند شوید.

از جمله نکاتی که برای بررسی اعتبار ICO لازم است به آنها توجه کنید معرفی پروژه توسط افراد معتبر، دارا بودن وایت پیپر، وجود افراد مطرح و مشهور در حوزه رمزارزها و. است.

ابتدا لازم است وایت پیپر پروژه را به طور دقیق مورد بررسی و مطالعه قرار دهید. در این سند باید اهداف و نقشه راه پروژه مشخص شده باشد. بنابراین نباید هیچ چیزی در وایت پیپر مبهم و نامفهوم باشد. تمامی اهدافی که در وایت پیپر مطرح شده است لازم است منطقی و قابل قبول باشد. در صورت داشتن اهداف غیرمنطقی باید به آن پروژه شک کنید.

در صورتی که یک پروژه ادعای سودهای نجومی کند کاملا نشان می دهد آن پروژه نامعتبر است. هر پروژه ای برای رشد و پیشرفت به زمان نیاز دارد. افراد سرمایه گذار مطرح معمولا در پروژه های خوب و قابل اطمینان سرمایه گذاری می کنند. بنابراین وجود چنین سرمایه گذارانی برای هر پروژه یک پوئن مثبت برای آن پروژه به شمار می رود.

همچنین در برخی از سایت ها نظیر ICOBench، ICODrops و ICOMarks که ICO ها را رتبه بندی می کنند، می توان نام پروژه ICO مورد نظر را سرچ کرد.

راه های جایگزین ICO

با توجه به اینکه عرضه اولیه ارز دیجیتال یک بستر برای انجام کلاهبرداری های مختلف فراهم کرده است و در رابطه توکن ICO چیست؟ با آن هیچ قانونی وضع نشده است تا به حال روش های جایگزینی برای آن معرفی شده است. عرضه اولیه ارز دیجیتال صرافی(IEO) و عرضه اولیه کوین اوراق بهادار(STO) به عنوان روش های جایگزین به شمار می روند.

STO

در این روش لازم است عرضه توکن ها به عنوان اوراق بهادار به صورت قانونی ثبت گردد. معمولا توکن ICO چیست؟ این روش ریسک کمتر و امنیت بیشتر برای سرمایه گذاران به همراه دارد. در این روش لازم است صاحبان پروژه کاملا احراز هویت گردند. در نتیجه سرمایه گذاران با خیالی راحت سرمایه خود را در اختیار آنها قرار می دهند.

IEO

در این روش یک صرافی معتبر ارز دیجیتال نمایندگی پروژه جدید برای اجرای عرضه اولیه کوین را بر عهده می گیرد. قبل از اینکه کار خود را شروع کند تمام جوانب کار را مورد بررسی قرار داده تا از قانونی بودن پروژه اطمینان به دست آورد. پس از آن اقدام به عرضه کرده و در مقابل دریافت سرمایه های مختلف از سرمایه گذاران توکن های پروژه را به آنها ارائه می کند.

جمع بندی

همانطور که توکن ICO چیست؟ مطالعه کردید در این مطلب با مفهوم عرضه اولیه ارز دیجیتال، تاریخچه، مزایا و معایب و راه های جایگزین ICO و. پرداختیم. در صورتی که در رابطه با فرآیند عرضه اولیه ارز دیجیتال هیچ اطلاعاتی نداشته باشید از طریق خواندن محتوای این مطلب به طور کامل با این مفهوم آشنا خواهید شد و می توانید برای خرید عرضه اولیه توکن ICO چیست؟ اقدام کنید. از طریق ICO ها می توان سود کسب کرد اما قبل از خرید عرضه اولیه لازم است اعتبار ICO مورد نظر را برای سرمایه گذاری بررسی کنید.

عرضه‌ اولیه‌ سکه (ICO) چیست؟ نحوه راه اندازی آن چگونه است؟

طوطیا: در دنیای ارزهای دیجیتال، توسعه‌دهندگان و ایده‌پردازان می‌توانند بودجه‌ی توسعه‌ی پروژه خود را از طریق روشی به نام عرضه اولیه سکه (ICO) فراهم کرده و از سراسر جهان سرمایه‌گذاران زیادی را جذب کنند. در این پست به توضیح مفهوم ICO می‌پردازیم.

عرضه اولیه سکه روشی برای جمع‌‌آوری سرمایه راه‌اندازی پروژه‌های بلاک چینی و مرتبط با رمز ارزها است. در این مطلب با صفر تا صد ICO آشنا خواهیم شد.ما در دوران دیجیتال زندگی می‌‌کنیم. ساعت، عکس، تلویزیون، بازاریابی، ارتباطات و بسیاری دیگر ار محصولات، خدمات و مفاهیم، اکنون دیجیتالی شده‌اند. در حالی که دنیا به دنبال راهی برای دیجیتالی کردن پول بود، بیت کوین متولد شد و همه چیز را تغییر داد. با در نظر گرفتن این روال، ورود سایر امور و مفاهیم مالی به زمینه‌ای مشابه تعجبی نیست. در پی این اتفاقات، یک سری اصطلاحات و تکنیک‌های جدید ظهور می‌کنند؛ عرضه اولیه سکه (ICO) دارای شباهت‌های زیادی با عرضه اولیه سهام (IPO) است، ولی دو تفاوت اساسی با آن دارد:

سهمی در آینده یک شرکت نخواهید داشت.

فعالیت باید به نوعی مرتبط با بلاک چین و کریپتوکارنسی باشد.

ICO روشی برای به دست آوردن سرمایه مورد نیاز توسعه پروژه‌های مربوط به حوزه کریپتوکارنسی و بلاک چین است. در این فرآیند، تیم توسعه، توکن‌هایی را بر بستر یک بلاک چین ایجاد و آن‌ها را به قیمتی کم به حامیان اولیه خود می‌فروشد. این فاز سرمایه‌گذاری جمعی است؛ پروژه، پول کافی برای تبدیل ایده به واقعیت را کسب کرده و سرمایه‌گذاران نیز در صورت موفقیت طرح، مزایایی به دست می‌آورند.

تاریخچه عرضه اولیه سکه

این رویه برای کسب سرمایه در سال 2014 رواج پیدا کرد، وقتی که ویتالیک بوترین به همراه سایر توسعه‌دهندگان پروژه اتریوم، از طریق یک ICO سرمایه مورد نیازشان را جمع‌آوری کردند. از آن زمان تاکنون، راه‌اندازی یک عرضه اولیه سکه تبدیل به یک هنجار در فضای بلاک چین و کریپتوکارنسی شده است.

در سال 2017 با انفجار ICO رو به رو شدیم، به طوری که بی‌شمار کمپین تامین بودجه برای پروژه‌های مختلف، به ازای اهدای توکن‌، راه‌اندازی شد. برخی از آن‌ها به موفقیت دست یافته و تعداد قابل توجهی نیز با شکست مواجه شدند.

ICO چیست؟

عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا همان آی‌سی‌او (ICO)، روشی برای جذب سرمایه و فرصتی برای سرمایه‌گذاری است که در آن توکن‌ها (همان ارزهای دیجیتال) یک پروژه، پیش از راه‌اندازی پروژه فروخته می‌شوند و افراد می‌توانند با خریدن توکن‌ها در آن سرمایه‌گذاری کنند. در ICO توکن‌های یک پروژه مبتنی بر بلاک چین در آینده کاربرد خواهند داشت که باعث می‌شود از نظر تئوری در صورت موفقیت پروژه، ارزش آن‌ها نیز بالا برود.

مشارکت‌کنندگان با استفاده از ارزهای دیجیتال دیگر (اغلب بیت کوین یا اتریوم) یا ارزهای رایج (دلار یا یورو) در پروژه سرمایه‌گذاری کرده و در قبال پول‌هایشان توکن دریافت می‌کنند. ICO شباهت‌های زیادی با عرضه اولیه سهام (IPO) دارد.

یک مثال

برای درک بهتر ICO به این مثال توجه کنید. اسامی کاملا فرضی هستند.پیک مهندس نرم افزار به نام آقای ایکس ایده‌ای جالب به ذهنش می‌رسد که می‌تواند با استفاده از فناوری غیرمتمرکز بلاک چین، آن را عملی کند.فرض کنیم ایده او ساخت یک پلتفرم غیرمتمرکز برای تبلیغات است. او اسم توکن پلتفرم خود را «adscoin» می‌گذارد که با آن تبلیغ‌دهندگان می‌توانند هزینه تبلیغات خود را به تبلیغ‌کنندگان پرداخت کنند. بنابراین adscoin یک توکن کاربردی است که اگر کاربران پلتفرم افزایش یابد، قیمت توکن‌ هم افزایش می‌یابد.

آقای ایکس تیم خود را جمع می‌کند تا ایده‌اش را هر چه سریع‌تر عملی کند. اما یک مشکل وجود دارد. برای توسعه پروژه نیاز به بودجه و سرمایه است. آقای ایکس برای جذب سرمایه راه‌های مختلفی را پیش رو دارد. می‌تواند با یک سرمایه‌گذار حقیقی قرارداد ببندد یا با متقاعد کردن یک شرکت شتابدهنده محلی، سرمایه مورد نیازش را بدست آورد.اما حالا که در پروژه آقای ایکس چیزی به نام بلاک چین و توکن تعریف شده است، چرا از ICO استفاده نکند و از عموم مردم سراسر جهان برای جذب سرمایه کمک نگیرد؟اما یک مشکل دیگر. وقتی پروژه هنوز آماده نشده است، چگونه توکن‌ بسازد و به فروش برساند؟ بلاک چین‌هایی مثل اتریوم که از قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کنند، به کمک او می‌آیند. او با استفاده از پلتفرم اتریوم و قراردادهای هوشمند خیلی سریع مقداری توکن می‌سازد و به همراه تیمش یک اوراق سفید (توضیحات پروژه) تنظیم می‌کند و در سایتی که برای ICO‌ در نظر گرفته است، به همراه یک سری توضیحات اضافی از پروژه و تیم، قرار می‌دهد.سرمایه‌گذاران زیادی درباره پروژه او می‌خوانند و در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند و در قبال پولشان توکن می‌گیرند. حالا آقای ایکس با پول بدست آمده ایده خود را عملی می‌کند و بلاک چین مخصوص خود را می‌سازد. سپس طی یک فرایند فنی توکن‌های اتریوم به شبکه اصلی یعنی همان بلاک چین جدید منتقل می‌شوند.پروژه با موفقیت به اهداف خود می‌رسد، ارزش توکن‌های adscoin چند برابر می‌شود و سرمایه‌گذارانی که در آن سرمایه‌گذاری کرده بود، مزه سودهای چند صد درصدی را می‌چشند. این یک روی سکه بود. در روی دیگر سکه که بیشتر رخ می‌دهد، آقای ایکس پس از جذب سرمایه، از خیر پروژه و ایده‌اش می‌گذرد و با پول سرمایه‌گذاران زندگی مجلل خود را آغاز می‌کند.

کلاهبرداری شدید در ICO‌ها

حقیقت این است که اگر چه ICO‌ها ایده جالبی هستند و می‌توانند بسیار سودآور باشند اما متاسفانه در اغلب موارد یا کلاهبرداری هستند و یا ایده‌های جاه‌طلبانه توسعه دهندگانشان در نهایت به نتیجه نمی‌رسد و بدون هیچ‌گونه پاسخ‌گویی به سرمایه‌گذاران رها می‌شوند.در سال 2017، سرمایه‌گذاران زیادی در رویای یک‌شبه ثروتمند شدن از سرمایه‌گذاری در ICO‌هایی که ادعای حل همه مشکلات جهان را داشتند، به خاک سیاه نشستند.از آنجایی که در بیشتر کشورهای دنیا قوانین خاصی درباره ICO‌ها وجود ندارد، و با توجه به این‌که ICO یک فرایند کاملا آنلاین است و به مراجعه حضوری نیازی نیست، روشی که تیمِ اتریوم از آن برای جذب سرمایه استفاده کرد، حالا به ایده‌ای برای کلاهبرداری تبدیل شده است.

کلاهبرداران با نوشتن چند مقاله جاه‌طلبانه از یک ایده رویایی و طراحی یک وب‌سایت‌ِ گول‌زننده، به راحتی سرمایه‌گذاران ناآگاه را به دام می‌اندازند.

از آنجایی که مبلغ سرمایه‌گذاری به صورت ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین و اتریوم دریافت می‌شود، با توجه به نیمه‌ناشناس بودن تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، پیگیری آن‌ها بسیار مشکل است و تقریبا پس از ارسال وجه دیگر نباید انتظار بازگشت آن را داشت.

طبق آخرین تحقیقات، حدود 90 درصد از تمام ICO‌هایی که در سال 2017 معرفی شده‌اند یا کلاهبرداری از آب درآمده‌اند و یا پس از نتیجه نگرفتن رها شده‌اند.

این روزها به دلیل ریسک‌هایی که ICO‌ها می‌توانند برای سرمایه‌گذاران به همراه داشته باشند و با توجه به بی اعتمادی نسبت به این نوع جمع‌سپاری، روش‌های دیگری برای جایگزینی با آن ابداع شده‌اند.

چه کسی می‌تواند یک ICO ایجاد کند؟

تکنولوژی مورد استفاده برای ایجاد و توزیع توکن‌های جدید در دسترس عموم بوده و محدودیتی وجود ندارد. با این حال در عمل، قبل از راه‌اندازی یک عرضه اولیه سکه باید ملاحظات قانونی متعددی را در نظر بگیرید.

در هر صورت، وجود گذشت بیش از یک دهه از زمان تولد، فضای کریپتوکارنسی هنوز فاقد دستو‌رالعمل‌های نظارتی است و همچنان برخی ابهامات مهم در رابطه با آن رفع نشده‌‌اند. در تعدادی از کشورها ICO به طور کامل ممنوع است. به همین دلیل بهتر است برای جلوگیری از بروز مشکل و از دست رفتن سرمایه صرف شده برای تبلیغ ICO، اطلاعات کاملی درباره قوانین مربوط به کشور محل زندگی خود به دست آورید.

فراموش نکنید نبود مقررات در برخی کشورها به معنی آزادی عمل کامل و امکان ایجاد خودسرانه یک ICO نیست. بعید نیست شما را به اتهام عرضه بدون قانون اوراق بهادار جریمه کنند. در صورتی که به عقیده یک نهاد نظارتی در کشور شما، توکن‌ها، اوراق بهادار شناخته شوند، مجبور به طی روند سخت و دشوار مرتبط با روش‌های سنتی عرضه سهام و جمع‌آوری سرمایه خواهید بود.

عرضه اولیه سکه چطور کار می‌کند؟

پیش از همه به تیمی خلاق با ایده‌ای مبتکرانه، که به نوعی مرتبط با فناوری بلاک چین است، نیاز داریم. محدودیتی در این زمینه وجود نداشته و همه چیز به خلاقیت توسعه‌دهندگان بستگی دارد. تیم توسعه و ساخت پروژه، یک کمپین بازاریابی راه‌اندازی کرده و سرمایه‌گذاران را به خرید توکن‌های اختصاصی پلتفرم خود دعوت می‌کند.

یک ICO می‌تواند فرم‌های مختلفی داشته باشد. برخی مواقع، در نقشه راه طرح، ایجاد یک بلاک چین اختصاصی دیده می‌شود. تیم توسعه قرار است یک بلاک چین راه‌اندازی کرده و آن‌ را طی ماه‌ها و سال‌های آینده توسعه بدهد. در این سناریو، توکن‌ها به آدرس‌های خریداران داخل زنجیره ارسال می‌شود.

در یک سناریو عرضه اولیه سکه دیگر، ممکن است بلاک چین راه‌اندازی نشده باشد. در این شرایط تیم فعالیت را بر بستر یک پلتفرم دیگر نظیر اتریوم پیش برده و در آنجا توکن‌ها را صادر می‌کند. وقتی توکن ICO چیست؟ زنجیره دیگر راه‌اندازی شد، دارندگان توکن‌های اولیه قادر خواهند بود آن‌ها را با دارایی‌های دیجیتال جدید مبادله کنند.

روش‌های جایگزین ICO

برای ICO‌ها به تعداد بیش از انگشتان دو دست، روش جایگزین معرفی شده است اما در حال حاضر تنها دو الی سه مورد از آن‌ها در مقیاس بزرگ قابل انجام هستند. دو مورد از اصلی‌ترین روش‌های جایگزین که این روزها به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارتند از:

عرضه اولیه صرافی (IEO)

عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering) یا به اختصار IEO شکلی مشابه با ICO دارد با این تفاوت که در یک صرافی بزرگ ارز دیجیتال برگزار می‌شود و سرمایه‌گذاران برای خرید توکن‌ها به صرافی مراجعه می‌کنند.

در واقع بر خلاف عرضه اولیه سکه که مستقیما توسط تیم یک پروژه برگزار می‌شود، عرضه اولیه صرافی، توسط یک صرافی به نمایندگی از یک استارتاپ و با هدف جمع‌آوری سرمایه در ازای فروش توکن‌ مدیریت می‌شود.

بسیاری از صرافی‌های ارز دیجیتال شروع به پذیرش IEOها کرده‌اند که جلودار آنها صرافی بایننس است.

از آنجایی که صرافی‌های بزرگ ارز دیجیتال قبل از برگزاری پیش‌فروش توکن ICO چیست؟ توکن‌ها، بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند، ریسک کلاهبرداری در این روش تا حد زیادی کاهش می‌یابد زیرا یک صرافی بزرگ بین سرمایه‌گذاران و تیم توسعه دهنده قرار دارد.

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (STO)

عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering) یا به اختصار STO یکی دیگر از روش‌های جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است که شباهت زیادی با ICO دارد اما با ویژگی‌هایی که ریسک سرمایه‌گذاران را کاهش می‌دهد، احتمالا به زودی جایگزین روش‌های قبلی خواهد شد.

به زبان ساده در این روشِ جمع‌سپاری، توکن‌ها باید به عنوان اوراق بهادار ثبت شوند که نیازمند عبور از فرایندهای قانونی است.

با توجه به این‌که قانون صحت مالکیت اوراق بهادار را تضمین می‌کند، در STO سرمایه‌گذاران نسبت به میزان سرمایه‌گذاری خود در پیش‌برد پروژه نقش قانونی و رسمی خواهند داشت و همچنین توسعه‌دهندگان و تیم پروژه از نظر قانونی احراز هویت می‌شوند. در این فرایند ریسک سرمایه‌گذاری تا حد زیادی کاهش می‌یابد و تعهد توسعه‌دهندگان به طرز چشم‌گیری معتبر‌تر خواهد بود.

چرا سرمایه‌گذاران باید در یک عرضه اولیه سکه شرکت کنند؟

بر اساس توافق مشخص شده داخل اسمارت کانترکت، سرمایه‌گذار از مزایایی در آینده برخوردار خواهد شد. به عنوان مثال می‌توان به دریافت محصولات و سرویس‌های شرکت به ازای قیمتی بسیار پایین‌تر (یا حتی رایگان)، امکان استفاده از دفاتر شرکت یا هر وعده دیگر اشاره کرد.

اگر پروژه موفق شود، ارزش دارایی اختصاصی داخلی آن افزایش پیدا خواهد کرد. تصور کنید در عرضه اولیه سکه، هزار توکن استارتاپ را به قیمت 1 دلار خریداری کرده‌اید. مدتی بعد، قیمت هر کدام در بازار کریپتوکارنسی به 5 دلار افزایش پیدا می‌کند. در این سناریو سرمایه شما پنج برابر شده است.

در اینجا با یک بازار الهام گرفته شده از بیت کوین رو به رو هستیم! شما تصمیم گرفته‌اید به جای خرید سهام شرکت‌ اپل یا اینتل، در یک استارتاپ بلاک چینی سرمایه‌گذاری کنید. سوال اینجاست؛ چرا باید به جای خرید سهم شرکت‌های بسیار باارزشی نظیر اپل، توکن یک استارتاپ ناشناخته را خریداری کنید. این در حالی است که نسبت به آینده پروژه نامطمئن بوده و از طرفی با دریافت توکن، سهمی از شرکت کسب نخواهید کرد.

اعداد و ارقام زیر احتمالا دلیل هجوم آوردن سرمایه‌گذاران به عرضه‌های اولیه سکه به جای بازارهای بورس را برایتان مشخص می‌کنند.

Plutus نام یک اپلیکیشن پرداخت آسان با بیت کوین است. شرکت توسعه‌دهنده آن در ژوئن سال 2016 (خرداد سال 1395)، در پی راه‌اندازی یک ICO توکن‌هایش را به قیمت 1.183 دلار به فروش رساند. قیمت دارایی اختصاصی Plutus مدتی بعد به 15.12 دلار افزایش پیدا کرد که مساوی رشدی 1178 درصدی است!

نئو (Neo) نام یک رمز ارز است که توانست موفقیت چشم‌گیری در مقایسه با اپلیکیشن قبلی به دست آورد. قیمت هر کوین آن در عرضه اولیه سکه 33 سنت بود. در حال حاضر هر سکه نئو به قیمت 15 دلار خرید و فروش می‌شود.

اما باید آن سوی قضیه را نیز در نظر گرفت. هیچ سرمایه‌گذاری بدون ریسکی وجود ندارد و صحبت همیشه بر سر پایین یا بالا بودن میزان ریسک است. افراد زیادی به خاطر عدم موفقیت یک سری پروژه و در نتیجه صفر شدن ارزش توکن‌های آن‌ها، سرمایه‌شان را از دست داده‌اند. این دقیقا مشابه وضعیت خرید سهام یک شرکت است.