کوین و توکن چیست؟

تفاوت کوین و توکن چیست ؟

در این مقاله قصد داریم تا به تفاوت کوین و توکن بپردازیم. اگر شما هم تصور میکنید که این دو یکی هستند، پیشنهاد می کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

بهتر است پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، تعریفی از کوین ( سکه ارز دیجیتال ) و توکن داشته باشیم.

کوین Coin یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین Coin معادل با پول‌ دیجیتالی است که به کمک تکنیک‌های رمزنگاری، ساخته شده و با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

این سکه‌ها می‌توانند از یک شخص به شخص دیگر منتقل شوند، اما خبری از جابه‌جایی فیزیکی نیست! تمام کوین‌ها به‌عنوان داده‌های دیجیتالی در یک پایگاه اطلاعات جهانی مخصوص به خودشان که به بلاکچین معروف است، وجود دارند.

بیت کوین را در نظر بگیرید که دارای یک بلاکچین اختصاصی است و فقط از الگوریتم مخصوص به خود پیروی می‌کند، به‌طور مشابه اتر در شبکه اتریوم و NEO در بلاکچین NEO قابل استفاده است.

با توجه به این موضوع نتیجه می‌گیریم که سکه ارز دیجیتال (کوین) یک دارایی بومی برای شبکه بلاکچین مخصوص خودش است.

کوین چه ویژگی اساسی دارد؟

برای اینکه بهتر بتوانید تفاوت کوین و توکن را بدانید، بهتر است بدانید که کوین چه ویژگی اساسی ای دارد. ۲ ویژگی اساسی برای کوین‌ها وجود دارد:

1. همه آن‌ها در شبکه بلاکچین مستقل خودشان وجود دارند
2. قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند

کوین‌ها ویژگی‌های مشابهی با پول واقعی دارند و در واقع با همین هدف ساخته شده‌اند. برای مثال، هردوی آن‌ها قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل هستند و عرضه محدودی دارند.

کاربردهای کوین

پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، بهتر است با کاربردهای کوین آشنا شویم. کاربرد کوین یا همان سکه ارز دیجیتال بسیار ساده است، آن‌ها به‌عنوان پول واقعی استفاده می‌شوند و بس!

شما می‌توانید از کوین به‌عنوان سرمایه‌گذاری و خرید و فروش یک نوع ارز استفاده کنید، آن‌ها را ذخیره کرده و در ازای چیزهای با ارزش‌تر تعویض کنید یا از آن‌ها به عنوان یک واحد حساب برای قیمت‌گذاری کالاها و خدمات بهره ببرید.

برای مثال، افرادی که بیت‌کوین دارند، می‌توانند به جای پول واقعی از این ارز دیجیتال برای پرداخت برخی خدمات و کالاها در اینترنت و مکان‌های دیگر استفاده کنند.

همچنین، می‌توان این کوین‌ها را بدون این که هیچ اتفاقی برایشان بیفتد، در طولانی مدت ذخیره کرد، یا کارهای مرتبط با پرداخت انجام داد، اما از کوین‌ها انتظاری فراتر از این نداشته باشید!

همان‌طور که گفتیم، وظیفه اصلی کوین استفاده از آن به عنوان پول است، اما در بین ارزهای دیجیتال استثناهایی در این زمینه وجود دارند. برای نمونه، اتر را در نظر بگیرید که علاوه‌بر کاربردهایش به عنوان یک کوین معمولی، از آن برای تامین سوخت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم هم استفاده می‌شود.

توکن Token چیست؟

توکن Token دارایی دیجیتالی شامل ارز، حواله و… است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده کرد. در واقع، توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بستر اختصاصی نیستند.

امروزه، توکن‌های بسیاری بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که معروف‌ترین آن‌ها توکن اتریوم است که با نام ERC-20 شناخته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید، اتریوم برمبنای قراردادهای هوشمند در بلاکچین ساخته شده است، به این معنا که برای داشتن این ارز دیجیتال لزومی برای تهیه یک بلاکچین اختصاصی نیست. این خاصیت اتریوم، منجر به ایجاد اولین توکن‌ها در این شبکه شد.

معمولا این دارایی‌های دیجیتالی برای استفاده در یک برنامه غیرمتمرکز ساخته می‌شوند، اما طراحی و ساخت آن‌ها می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد.

فرض کنید شما می‌خواهید از طریق قرارداد هوشمند خانه خود را به فروش برسانید، در این صورت که نمی‌توان خانه را به طور فیزیکی در این قرارداد گذاشت! درعوض می‌توانید از توکن استفاده کنید تا نمایانگر خانه شما باشد.

انواع توکن Token

باتوجه به کاربرد و نحوه عملکرد، توکن‌ها به گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند که عبارتند از :

۱- توکن‌های کاربردی Utility Tokens

توکن‌های کاربردی، برای انجام هدفی خاص در بستری که متناسب با آن ساخته شده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید درون یک پلتفرم است. برای مثال، توکن MEP برای پرداخت خدمات بهداشتی و درمانی در پلتفرم Mediapedia کاربرد دارد.

۲- توکن‌های امنیتی Securities tokens

توکن‌های امنیتی که به آن‌ها توکن بهادار هم می‌گویند، درست مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند! این توکن‌ها دارایی یا سهامی از یک شرکت یا پروژه هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند. افراد می‌توانند با خرید این سهام، یک حقوق مشخص به‌اضافه اشتراک در سهام شرکت به دست آورند.

ویژگی متفاوت توکن‌های امنیتی این است که توسط قوانین خاص فدرال و قوانین تجارت سهام محدود می‎شوند. هم‌چنین، از ‌این توکن‌ها می‌توان در بستری بیرون از پلتفرمی که مخصوص آن ساخته شده‌اند هم استفاده کرد. ارزش این توکن‌ها مانند هر سهام دیگری وابسته به عملکرد شرکت مربوط است و با کاهش یا افزایش ارزش آن تغییر پیدا می‌کند.

۳- توکن‌های جایزه Reward tokens

همان‌طور که از نام‌ آن مشخص است، توکن‌های جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری در نظر گرفت که برای تقدیر و تشکر به افراد تعلق می‌گیرد. این توکن‌ بر روی یک بلاکچین‌ خاص طراحی می‌شود و لزوما دارای ارزش واقعی مشابه با توکن‌های استاندارد نیست.

۴- توکن‌های دارایی Asset tokens

به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا، املاک و اوراق قرضه پشتیبانی می‌شوند، توکن‌های دارایی می‌گویند. از این توکن‌ها برای خرید و فروش اموالی که پوشش می‌دهند، استفاده می‌شود که نشان‌دهنده ارزش واقعی آن‌ها هستند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

۵- توکن‌های ارزی Currency tokens

توکن‌های ارزی مانند رمزارزهای واقعی هستند و برای همان هدف، یعنی پرداخت خریدها، مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، ارز دیجیتال بیت کوین برای خرید و فروش در بازارهایی که پذیرای آن هستند، استفاده می‌شود.

اما توکن‌های ارزی علاوه‌بر این ویژگی، قابلیت معامله با رمزارزهای دیگر و ارزهای فیات را دارند و می‌توان از طریق کیف پول، آن‌ها را به سایر کاربران ارسال کرد.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟ کوین و توکن چیست؟

ساخت توکن بر روی هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، قابل اجراست. به‌طوری که در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم می‌توان یک واحد از آن را تولید کرد، اما توجه داشته باشید که ساخت آن لزوما به‌معنای باارزش بودنش نیست!

برای این کار، توسعه‌دهندگان با استفاده از زبان‌ برنامه‌نویسی مخصوص و با توجه به استانداردهایی که شبکه بلاکچین مورد نظر تعیین می‌کند، قرارداد هوشمند ایجاد کرده و در شبکه پیاده‌سازی می‌کنند.

زمانی که توسعه‌دهندگان درحال ساخت توکن هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد از آن‌ها تولید شود و بعد از ساخت، به چه آدرس‌هایی ارسال شوند.

در همین هنگام مرحله پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه، در بستری که توکن‌ها در آن ایجاد شده‌اند، برگزار می‌شود. با این روش، توکن‌ها قبل از راه‌اندازی، در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال به فروش می‌روند. بعد از تولید توکن‌ها،‌ این توکن‌ها ویژگی‌هایی که برای آن طراحی شده‌اند را در بستر مورد نظر فعال می‌کنند.

مزیای استفاده از توکن چیست؟

برای اینکه بهتر بتوانیم تفاوت کوین و توکن را بدانیم، بهتر است با مزایای توکن نیز بیشتر آشنا شویم. دقت داشته باشید که برای توسعه توکن هیچ ضرورتی به ایجاد یک بلاکچین اختصاصی نیست.

این موضوع برای صرفه‌جویی در وقت توسعه‌دهندگان بسیار مفید است. همچنین، توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از این روش، علاوه بر ویژگی‌های رمزارزها، از امنیت شبکه بلاکچین بومی هم بهره ببرند.

البته در استفاده از توکن فقط زمان نیست که صرفه‌جویی می‌شود؛ این روش در صرفه‌جویی در منابع و سرمایه افراد هم تاثیرگذار است، چراکه بعد از ایجاد بلاکچین باید هزینه‌ای برای تعیین استخراج‌کننده‌ها صرف شود تا معاملات درون شبکه را تایید کنند.

بدون شک، برای داشتن یک شبکه قوی باید ماینرهای بسیاری مشغول به‌کار باشند، درنتیجه، این روند بسیار طولانی‌تر و گران‌تر خواهد بود. باتوجه به این موضوع، بیش‌تر پروژه‌های ابتدایی در دنیای بلاکچین که بودجه کمی دارند، کار خود را با استفاده از توکن شروع می‌کنند.

شباهت‌ها و تفاوت کوین و توکن

حال که مفهوم هر یک از این اصطلاحات را دانستیم، بهتر است به شباهت ها و تفاوت کوین و توکن بپردازیم. با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود.

این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند. از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند.

ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن از این قرار است:

سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به‎وجود آمده‌اند، ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کوین و توکن چیست؟ کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان کوین و توکن چیست؟ با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.

توکن سوزی چیست و چه کاربردی در ارزهای دیجیتال دارد؟

توکن سوزی چیست و چه کاربردی در ارزهای دیجیتال دارد؟

توکن سوزی چیست و چرا ارزهای دیجیتال سوزانده می‌شوند؟

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنید، قطعاْ با اصطلاح توکن سوزی ارزهای دیجیتال آشنایی دارید. یکی از عوامل رایج در حوزه ارزهای دیجیتال، توکن سوزی می‌باشد که برای سرمایه‌گذاران و هولدر‌های بازار، مزایای زیادی به همراه دارد. سازندگان ارزهای دیجیتال، این عمل را با اهداف و نیت مختلفی به انجام می‌رسانند. در این مقاله، با عنوان توکن سوزی چیست؟ بیشتر با مزایا و معایب توکن سوزی شیبا و توکن سوزی وینک بیشتر آشنا خواهید شد. برای اینکه متوجه شوید که کوین و توکن چه تفاوتی با هم دارد، بخش پایین را مطالعه فرمایید.

کوین چیست؟

Coin کوین، یکی از دارایی‌های ارز دیجیتال است که به روش‌های فناوری رمزنگاری ایجاد می‌گردد. از ویژگی‌های منحصر به فرد کوین این است که، بلاک چین مخصوص به خود دارند. به عنوان مثال، ارز دیجیتال پولکادات، سولانا یا اتریوم، شبکه و بلاک چین جداگانه دارند. معمولاً کوین‌ها، برای هولد کردن و سرمایه‌گذاری بلند مدت، قابل اعتماد‌تر هستند. اگر علاقه مند به دنیای بلاک چین هستید، مقاله، مقایسه سولانا و اتریوم را مطالعه فرمایید.

توکن چیست؟

Token توکن، یک دارایی دیجیتالی محسوب می‌شود که فاقد شبکه یا بلاک چین مخصوص به خود است و بر روی شبکه‌های دیگر، مانند اتریوم، ساخته می‌شود. یکی از مهمترین کارایی‌های توکن‌ها، استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز(Dapps) است. یکی از بهترین و پرکاربردترین بلاکچین‌هایی که اکثر توکن‌ها بر روی آن پیاده شده‌اند، بلاکچین اتریوم می‌باشد. به طور کلی، توکن و کوین، به عنوان دارایی‌های دیجیتالی محسوب می‌شوند، اما مهمترین تفاوت کوین و توکن، این است که کوین‌ها، دارای بلاک چین مستقل هستند و به عنوان پرداخت و خرید از آنها استفاده می‌شود ولی توکن‌ها فاقد بلاک چین مستقل هستند و به عنوان سهام در یک شرکت نیز کاربرد دارند. ارز دیجیتال شیبا اینو، نمونه بارز توکن‌ها محسوب می‌شود که در ادامه با توکن سوزی شیبا بیشتر آشنا خواهید شد.

توکن سوزی چیست؟

معنای کلی توکن سوزی یا سوزاندن ارزهای دیجیتال ساده است. به عمل از بین بردن همیشگی توکن‌های فعال درون شبکه ارز دیجیتال را توکن سوزی می‌گویند. حذف توکن، به معنای آن است که دسترسی برای هیچ کسی به توکن‌های سوزانده شده امکان پذیر نیست. این فرایند از دسترس خارج کردن ارزهای دیجیتال، برای کوین یا توکن قابل اجرا است. حال که فهمیدید، توکن سوزی چیست؟ با هدف به انجام رساندن آن، آشنا گردید.

هدف توکن سوزی چیست؟

خالقان ارزهای دیجیتال، مقداری از توکن‌هایی که به وجود آورده‌اند را پس از مدتی می‌سوزانند کوین و توکن چیست؟ کوین و توکن چیست؟ تا ارزش مابقی توکن‌ها افزایش یابد. این همان شیوه قدیمی برای بالا بردن قیمت واقعی نفت می‌باشد. اگر قیمت نفت، در یک بازه زمانی، قیمت واقعی خود را از دست بدهد و تقاضا کنندگان از عرضه کنندگان نفت کمتر شود، قیمت نفت پایین می‌آید و این موضوع اصلاً به نفع کشورهای تولید کننده نفت خام نیست. از این رو کشورهای تولید کننده نفت، مقدار عرضه را کاهش می‌دهند تا قیمت نفت به حالت اولیه باز گردد. این همان روشی است که در مورد توکن سوزی صدق می‌کند. عده‌ای از سازندگان توکن‌ها از همان روز اول معرفی توکن آن‌ها به بازار، مقداری از توکن‎‌های خود را که فروش نرفته است را می‌سوزانند تا قیمت و ارزش دارایی‌هایشان، بالاتر برود.

مراحل توکن سوزی ارز دیجیتال بایننس(BNB) در شبکه بایننس اسمارت چین

۱	کسی که مالک تعدادی از ارز دیجیتال بایننس است، قسمت فانکشن(توابع توکن سوزی) را فرا می‌خواند و تمایلاتش را جهت سوزاندن مقداری از رمز ارز بایننس را اعلام می‌کند.
۲	قرار داد هوشمند بررسی می‌کند که آیا مقدار ارز دیجیتالی که کاربر جهت سوزاندن انتخاب کرده به همان اندازه است یا خیر.
۳	در صورت مغایرت با اعلام موجودی کاربر، عمل توکن سوزی انجام نمی‌گیرد.
۴	در صورتی که تمامی مشخصات وارد شده از جمله اینکه مقدار مشخص ارز دیجیتال بایننس در کیف پول، موجود باشد، مقداری که کاربر، برای توکن سوزی انتخاب کرده، از تعداد کل توکن‌ها کم شده و مابقی به روز رسانی می‌گردند.

انواع روش‌های توکن سوزی کوین و توکن چیست؟ چیست؟

عموماً توکن سوزی به دو روش انجام می‌شود که در ادامه به آن می‌پردازیم.

الگوریتم‎‌های اثبات توکن سوزی (PoB)

تولیدکنندگان ارزهای دیجیتال، برای اینکه فرایند توکن سوزی پروژه خود را به انجام برسانند، آن را با توجه به توافق از پیش تعیین شده، از الگوریتم اثبات توکن سوزی استفاده می‌کنند. در این روش بایستی ماینرهایی که بخش از توکن‎‌ها را در اختیار دارند، جهت سوزاندن قسمتی از کوین یا توکن موجود، آن را به اثبات برسانند. این روش، سختی‌های خاص خود را به همراه دارد، به خاطر همین، توسعه دهندگان برای توکن سوزی، از الگوریتم اثبات کار(Proof Of Work) استفاده می‌کنند.

برای سوزاندن توکن یا کوین از روش PoB استفاده می‌کنند که شامل سه بخش می‌شود که در ادامه به آن می‌پردازیم.

توکن سوزی برای اعطای پاداش به ماینرها

شرط اینکه هر کاربری که به عنوان استخراج کننده، بتواند در شبکه حضور پیدا کند این است که بخشی از توکن مورد نظر را بسوزاند.

توکن سوزی بیت کوین برای ایجاد کردن توکن‌های بومی

بعضی از بلاکچین‌ها، برای اینکه سکه‌های متناظر اعطا کنند، باید تعدادی ارز دیجیتال بیت کوین را بسوزانند که در این روش ارزش بیشتری به توکن جدید می‌دهد.

تعادل در توکن سوزی و ماینینگ

این روش توکن سوزی، بیشتر در بلاک چین‌های مبتنی بر اثبات سهام مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدین صورت که سکه‌های بومی باید سوزانده شود تا ماینرها پاداش بیشتری دریافت کنند. به عنوان مثال در سیستم استیکینگ، این روش بیشتر دیده می‌شود.

شرایط اقتصادی بازار

وقتی از این روش جهت سوزاندن توکن‌ها استفاده می‌شود که سازندگان توکن‌ها، میزانی که برای فروش در نظر گرفته اند عملی نمی‌شود و مقدار کمتری از توکن به فروش می‌رسد. در چنین شرایطی، سوزاندن توکن‌های موجود به آن‌ها کمک می‎‌کند تا ارزش واقعی که در نظر گرفته اند، حفظ گردد. به عنوان مثال، مقدار قابل توجهی از توکن شیبا اینو در طی سال‌های اخیر سوزانده شده است و شاهد این بودیم که رشد قابل توجهی هم به ثبت رساند. در ادامه مقاله با جزییات توکن سوزی شیبا، بیشتر آشنا خواهید شد.

توکن‌ کوین و توکن چیست؟ سوزی شیبا اینو

بر اساس گزارش وب سایت ShibBurn، طی روزهای اخیر تقریباً نیم میلیارد واحد از توکن شیبا اینو سوزانده شده است. تاکنون در مجموع ۴۱۰,۳۷۰,۵۶۳,۶۵۴,۰۲۶ توکن شیبا اینو از زمان ورود این توکن به بازار سوزانده شده است. مکانیزمی که، توکن‌سوزی شیبا اینو بر پایه آن استوار شده است، به کاهش عرضه و در طرف دیگر موجب افزایش تقاضا برای ارز دیجیتال شیبا اینو می‌گردد.

فرآیند توکن سوزی شیبا اینو در طی چند ماه اخیر، موجب افزایش سرسام آور این توکن با درصد‌های نجومی چندین هزار درصد شده است. به طوری که اگر در زمان عرضه این توکن به بازار، فقط ۲۰۰ دلار، شیبا اینو خریداری می‌کردید. در حال حاضر بیشتر از ۲ میلیون دلار دارایی در سبد خود داشتید. توکن شیبا اینو در ردیف ۱۵ ارز دیجیتال برتر وب سایت کوین مارکت کپ، از لحاظ ارزش قرار دارد. اگر قصد سرمایه‌گذاری در پروژه شیبا اینو دارید، مقاله خرید ارز شیبا را مطالعه فرمایید.

نمودار ارز دیجیتال شیبا اینو به تترSHIBUSDT

توکن سوزی وینک چیست؟

همان گونه که پیشتر در مورد توکن سوزی شیبا، توضیح داده شد، مراحل توکن سوزی وینک نیز مانند توکن شیبا اینو می‌باشد. به طور ساده تر اگر بخواهیم بیان کنیم توکن سوزی به معنی، حذف دائمی تعدادی از توکن یا کوین در حال گردش، داخل بلاک چین را گویند. این یک روش تضمینی برای کاهش دائمی کل عرضه در بازار ارزهای دیجیتال، که بیشتر مربوط به شبکه است، می‌باشد. هر موقع خبر از توکن سوزی ارز دیجیتال Wink، به میان می‌آید، سرمایه‌گذاران، با هجوم بردن برای خرید این توکن، موجب افزایش قیمت آن، پیش از توکن سوزی می‌شوند.

سوالات متداول

توکن سوزی چیست و چرا انجام می‌شود؟

فرآیند توکن سوزی برای بالا بردن ارزش ارزهای دیجیتال، انجام می‌شود. هر زمانی که ارزش واقعی یک ارز دیجیتالی، از قیمت آن کمتر باشد. عمل توکن سوزی، بهترین راه‌کار برای رساندن قیمت بازار به ارزش واقعی یک رمز ارز است.

خبر مربوط به سوزاندن ارزهای دیجیتالی، از کدام سایت توکن سوزی بفهمیم؟

شما می‌توانید تمامی اخبار و لیست توکن‌هایی که در روز‌های آینده قرار است توکن سوزی داشته باشند را از وب سایت توکن سوزی coindar.org جمع آوری کنید و در واچ لیست خود قرار دهید.

توکن سوزی خوب است یا بد؟

در پاسخ به سوال توکن سوزی خوب است یا بد؟ باید بگوییم که فرآیند توکن سوزی، امری کاملاً سودمند است. اگر قبل از اینکه توکن سوزی انجام شود، در آن توکن سرمایه‌گذاری کرده باشید، ممکن است سود خوبی نصیب خودتان کنید.

جمع بندی

فرآیند توکن سوزی که با سوزاندن مقدار مشخصی از توکن همراه است، در واقع یک پروسه‌ای می‌باشد که به صورت عمدی توسط تیم پروژه، برنامه‌ریزی می‌گردد. این عمل با کم شدن تعدادی از ارز دیجیتال در گردش، موجب افزایش قیمت و ارزش توکن‌های باقیمانده می‌شود. واکنش این رفتار در بازار می‌توان به خوبی درک کرد، هرچه تعداد توکن‌هایی که در بازار و صرافی‌های مختلف برای فروش گذاشته شود، کمتر باشد، قیمت آن توکن، افزایش می‌یابد. کاربرانی که تمایل به سرمایه‌گذاری بلند مدت در بازار ارزهای دیجیتالی دارند، توصیه می‌شود سرمایه خود را بر روی توکن‌هایی بگذارند که از سیستم توکن سوزی شفافی استفاده می‌کنند.

آشنایی با نحوه ساخت توکن ها و بررسی تفاوت ارزهای دیجیتال کوین و توکن

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری جا به جا می شوند. اما کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی اند.

به ارزهای دیجیتالی که از خود بلاک چین (شبکه اختصاصی) مستقلی ندارند توکن می گویند. در این مطلب به شیوه ای کاملا آسان توضیح می دهیم که تفاوت توکن و کوین در چیست و در ادامه مزایای ساخت یک توکن به جای بلاک چین اختصاصی را مورد بررسی قرار می دهیم پس تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.

توکن و کوین چیست؟

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که داخل بازارهای ارز دیجیتال، بلاک چین مستقلی از خود ندارند و روی شبکه های دیگر نظیر اتریوم جا به جا می شوند.
از این تعریف در میابیم در بازار ارز دیجیتال مهم ترین چیزی که یک توکن را با یک کوین متمایز می کند بلاک چین اختصاصی است. بر این اساس یک کوین ارز دیجیتالی است که دارای بلاک چین اختصاصی است.

اگر بخواهیم لیستی از کوین ها را به شما معرفی کنیم می توانیم بیت کوین، ریپل، کاردنو، بیت کوین کش، لایت کوین و هزاران ارز دیجیتال دیگر را نام ببریم. تمامی این کوین ها بلاک چین های اختصاصی خود را دارند.
و اما چین لینک، دای، یرن فایننس، آوی، تتر و بت به عنوان بزرگ ترین توکن های بازار شناخته می شوند.

لازم به ذکر است از بین 3800 ارز دیجیتال موجود در بازار حدود 2800 ارز در واقع توکن هستند و از خود بلاک چینی ندارند. این ارزهای دیجیتال از بلاک چین های دیگر نظیر اتریوم، ایاس، تزوس و بایننس چین استفاده می کنند. وب سایت مارکت کپ(coinmarketcap) اولین وبسایتی بود که توکن و کوین را از یکدیگر جدا کرد.

نکته: در نظر داشته باشید موارد توضیح داده شده درباره تفاوت توکن ها و کوین ها، مطابق با باور موجود در بازار بود. اگر بخواهیم نگاه کلی تری به این موضوع داشته باشیم واحدهای ارزی مستقل در شبکه اختصاصی خود نیز یک توکن به شمار می روند. به عنوان مثال اتر که یک ارز بومی شبکه اتریوم است هم به عنوان یک توکن محسوب می شود اما در بازار به عنوان یک کوین شناخته می شود.

اکثر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال توکن های کاربردی هستند. به این صورت که تنها در اکوسیستم مربوط به یک پروژه می توان از آنها استفاده نمود و برای انجام کاربرد خاصی در یک پروژه به کار می روند.

اگر بخواهیم مثالی برای این مطلب بزنیم در نظر بگیرید در یک پروژه بلیت های مترو بین شهری را فقط بتوان با یک توکن مخصوصی خریداری کرد. در چنین حالتی آن توکن تنها برای خرید بلیت مترو کاربرد دارد و مثلا برای خرید از فروشگاه و یا خرید غذا از رستوران نمی توان از این توکن استفاده نمود.
برای طراحی و ساخت یک بلاک چین نیاز به پرداخت هزینه های بسیار بالای نجومی است. علاوه بر این ایجاد یک توکن برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار آسان تر از ایجاد یک شبکه مستقل تحت یا همان بلاک چین است. بنابراین در اکثر پروژه ها می توان بدون نیاز به ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال(توکن) مورد نیاز خود را ایجاد کرده و از آن برای انجام اهدافشان استفاده کنند.

معمولا در پروژه هایی که توسعه دهندگان آن هدف توسعه یک بلاک چین خاصی را دارند ابتدای کار از یک بلاک چین واسطه استفاده می کنند و با کمک آن توکن مورد نیاز خود را ایجاد کرده و با پیش فروش آن مانند عرضه اولیه سکه در ازای پول کلی یا دیگر ارزهای دیجیتال توکن های خود را قبل از راه اندازی و اجرای پروژه می فروشند.

علاوه بر این تعدادی از توکن ها بعد از اینکه به اندازه کافی رشد و توسعه یافتند با راه اندازی بلاک چین اختصاصی خود به کوین تبدیل می شوند.

یکی از تفاوت کوین ها با توکن ها در این است که هر کدام از کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند اما توکن ها تنها روی کیف پول بلاک چین میزبان خود ذخیره می شوند. برای مثال تمامی توکن های مبتنی بر بلاک چین کاردانو روی کیف پول ها و آدرس های کاردانو قابل ذخیره هستند. اما نمی توانید بیت کوین را روی آدرس کاردانو ذخیره کنید. چون بیت کوین خود به تنهایی یک کوین است.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

• توکن ها ارزهای دیجیتال فاقد بلاک چین اختصاصی خود هستند، اما کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین اختصاصی خود را دارند.
• کوین ها تنها واسطی برای پرداخت ها و تراکنش ها هستند. اما توکن ها اکثرا کاربردی هستند و برای یک یا چند کاربرد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
• توکن ها تنها قابل ذخیره روی کیف پول های بلاک چین میزبان خود هستند در حالی که کوین ها آدرس ها و کیف پول های اختصاصی خود را دارند.

نحوه ساخت توکن ها چگونه است؟

توکن ها روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده می کند قابل ایجاد هستند. بلاک چین اتریوم هم اکنون بیش از 80 درصد توکن های بازار را میزبانی می کند. بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون به ترتیب پس از اتریوم میزبان توکن های بازار هستند.
اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم، توسعه دهندگان باید بر اساس قوانین و استاندارهایی که تیم یک بلاک چین برای ساخت و ایجاد یک توکن مشخص نموده است، با استفاده از زبان های برنامه نویسی قراردادهای هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و به کمک ابزارهای موجود آن را در بلاک چین مورد نظر پیاده سازی نمایند. به عنوان نمونه، سالیدیتی زبان برنامه نویسی مورد استفاده برای ایجاد توکن در اتریوم است و استاندارد اصلی بلاک چین اتریوم جهت ساخت توکن ERC-20 نام گذاری شده است.

ساخت یک توکن زمان زیادی نیاز ندارد و تنها در کمتر از یک ساعت و با پرداخت هزینه ها بسیار اندک (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما این را در نظر داشته باشید ارزش یک توکن صرفا با ایجاد آن قابل تضمین نیست.
به بیان دیگر ساخت یک توکن کار بسیار آسانی است اما توکن های بدون هدف و کاربرد فاقد ارزش هستند.
لازم است بدانید از آنجا که ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بسیار آسان است روشی برای کلاهبرداری ها ایجاد کرده است. به این صورت که گاها کلاهبردان امکان مبادله توکن های بی ارزش را با پول های واقعی فراهم می کنند.
توکن هایی دارای ارزش هستند که در یک یا چند پروژه کاربردی قابل استفاده باشند و در لیست صرافی های معتبر افزوده شوند که به هیچ عنوان کار آسانی نیست.
حدود بیش از 90 درصد توکن های عرضه شده در بازار فاقد ارزش هستند و بازار هدف و کاربرد مشخصی ندارند. این توکن ها صرفا با هدف پر کردن جیب سازنده آنها طراحی شده اند.
نمونه ای از کلاهبرداری ها در سال 2017 صورت گرفت و آن سال به جنون ICO ها مشهور شد. در آن سال کلاهبرداران با پیش فروش توکن های خود به افراد ناآگاه سرمایه گذار چند میلیون پول به جیب زدند. بر اثر انفجار حباب بازار در سال 2018 کلیه آن تکون ها فراموش ده و هیچ گاه حتی به قیمت اولیه خود نرسیدند.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

مزایای استفاده از توکن چیست؟

مهم ترین مزیت استفاده از توکن ها به جای ایجاد یک بلاک چین مجزا صرفه جویی در وقت و هزینه آنها برای ساخت توکن است.
از آنجا که ایجاد یک شبکه بلاک چین زمان بر است و نیاز به هزینه های زیادی دارد اکثر توسعه دهندگان اول کار توکن خود را روی یک شبکه بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده سازی می کنند و سپس با جذب سرمایه به صورت خصوصی یا عمومی و افزودن آن به صرافی ها، سرمایه و زمانبندی مورد نظر خود را به دست می آورند. در این زمان می توانند شبکه بلاک چین اختصاصی خود را راه اندازی کنند. سپس توکن ها را به بلاک چین خود منتقل کنند. ترون یک نمونه ارز دیجیتال است که در اول کار به صورت توکن اتریومی روی شبکه بلاک چین اتریوم عرضه شد و پس از ایجاد شبکه بلاک چین ترون به شبکه اصلی خودش منتقل شد.
در بسیاری از موارد در پروژه ها نیازی به ایجاد و پیاده سازی یک بلاک چین اختصاصی وجود ندارد. در چنین حالتی پروژه ها می توانند از امنیت بلاک چین میزبان خود بهره گیرند. توکن بومی پروژه چین لینک در حال حاضر بر روی شبکه اتریوم قرار دارد و به خوبی کار می کند. پروژه چین لینک از حساسیت بالایی برخوردار است و امنیت بالای شبکه اتریوم این اطمینان خاطر را برای این پروژه فراهم می آورد. ارز دیجیتال تتر همانطور که در مقالات قبلی هم توضیح دادیم یک استیبل کوین با پشتوانه دلاری است که قیمت آن همیشه یک دلار است و هدف از ایجاد آن حفاظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات ارزهای دیجیتال است. پروژه بزرگ تتر نیز از بلاک چین اتریوم استفاده می کند. این پروژه با قرار دادن توکن های خود روی تعدادی از بلاک چین های امن ضرورتی در استفاده از بلاک چین اختصاصی نمی بیند.

در این مطلب به طور کامل با توکن ها و تفاوتشان با کوین آشنا شدیم. توکن ها در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری میزبانی می شوند. و از کیف پول های بلاک چین میزبان استفاده می کنند. اما اگر بخواهیم یک تعریف کلی در نظر بگیریم به هر واحد ارزی که در یک شبکه بلاک چین قرار دارد توکن می گویند. توکن ها از طریق کدهای برنامه نویسی و با قراردادهای هوشمند ساخته می شوند. مزیت اصلی استفاده از توکن ها به جای ایجاد بلاک چین کاهش وقت و هزینه است.

توکن Token چیست + انواع آن

دنیای ارزهای دیجیتال با بیت کوین آغاز شد ولی پس از گذشت زمان کوین های دیگری نیز وارد بازار شدند. برای مثال ارزهایی مانند اتریوم توانسته اند بخشی از مارکت ارزهای دیجیتالی را به خود اختصاص دهند. با توسعه رمز ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر، اصطلاحی به عنوان توکن (Token) نیز در این حوزه ظهور کرده است، بنابراین تصمیم گرفتیم مطلبی درباره توکن و انواع آن برای شما تهیه کنیم. قبل از اینکه به معرفی Token بپردازیم بهتر است تا با مفهوم رمز ارز بیشتر آشنا شویم.

رمز ارز (Cryptocurrency) چیست؟

افراد فعال در حوزه ارزهای مجازی معمولا رمز ارز (Cryptocurrency)، آلتکوین (Altcoin) و توکن (Token) را با یکدیگر اشتباه می گیرند؛ به طور کلی می توان گفت آلتکوین و Token به عنوان زیر مجموعه رمز ارز به شمار می روند. رمز ارز یک ارز استاندارد محسوب می شود که برای ارسال یا دریافت پرداخت های مالی بر روی بلاکچین مورد استفاده قرار می گیرد، هم اکنون بیت کوین به عنوان محبوب ترین رمز ارز موجود در بازار به شمار می رود.

آلتکوین ها رمزارزهای به غیر از بیت کوین هستند که پس از موفقیت گسترده این ارز به بازار عرضه شدند. اصطلاح آلتکوین در حقیقت به تمام ارزهای پس از بیت کوین اطلاق می شود که با شعار رفع مشکلات بیت کوین به بازار عرضه شدند. به عنوان مثال ارزهایی مثل لایت کوین (Litecoin)، بیت کوین کَش (Bitcoin Cash) و Dogecoin نمونه های بارز آلتکوین ها به شمار می روند. اگرچه هر کدام از آلتکوین ها به موفقیت هایی در این زمینه دست پیدا کرده اند اما هیچ کدام به محبوبیت بیت کوین نرسیده اند.

توکن رمزنگاری شده نیز نشان دهنده یک دارایی یا سهام قابل معامله است که بر روی یک بلاکچین طراحی شده و در فرآیند عرضه اولیه سکه (ICO) به فروش می رسد. در ادامه توضیحات بیشتری در مورد توکن های رمز نگاری شده ارائه خواهیم کرد.

توکن چیست؟

توکن ها که با نام دارایی های رمزپایه نیز شناخته می شوند به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که در محیط بلاکچین خود مستقر بوده و نشان دهنده یک دارایی یا سهام هستند. توکن ها اغلب با هدف جمع آوری سرمایه در کمپین های فروش جمعی (Crowdsale) مورد استفاده قرار می گیرند اما می توان از آن ها به عنوان جایگزین چیزهای دیگر نیز استفاده کرد.

برای مثال یک مشتری می تواند بسته به میزان وفاداری خود در رابطه با یک کسب و کار، مقداری Token به عنوان پاداش دریافت کند یا اینکه اگر فردی در یک بلاکچین اشتراک گذاری ویدیو به مدت 10 ساعت ویدیو تماشا کند، مقدار خاصی Token دریافت خواهد کرد. توکن ها در برخی مواقع معادل مقداری خاصی از ارزهای دیجیتال هستند، برای مثال یک Token رمزنگاری شده در یک بلاکچین خاص ممکن است برابر با 15 بیت کوین باشد و در این صورت توکن ها بین اعضای آن بلاکچین قابل معامله یا انتقال خواهند بود.

در اصل ارزهای رمزپایه و آلتکوین ها به عنوان یک ارز دیجیتال از بلاکچین اختصاصی خود بهره مند هستند و به عنوان یک واسطه در پرداخت های دیجیتالی مورد استفاده قرار می گیرند. در طرف مقابل، یک بلاک چین ممکن است برای توسعه و اجرای اپلیکیشن های غیر متمرکز (Dapps) و قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین توکن ها وظیفه تسهیل تراکنش های موجود در آن را بر عهده خواهند داشت.

توکن های رمزنگاری شده معمولاً در طی یک فرآیند توزیع اولیه سکه (ICO) استاندارد منتشر خواهند شد؛ این کار در حقیقت برای سرمایه گذاری جمعی به منظور تقویت پروژه انجام می گیرد. این دارایی های رمزنگاری شده اغلب با استفاده از الگوهای استاندارد (مانند شبکه ارز اتریوم) به عنوان واحدهای معامله در بلاکچین ایجاد می شوند که در نهایت امکان تولید توکن را در اختیار کاربران قرار خواهند داد.

چنین بلاکچینی بر روی موضوعاتی نظیر قراردادهای هوشمند یا برنامه های غیر متمرکز کار می کنند؛ به عبارت دیگر قراردادهای هوشمند و برنامه های غیر متمرکز از کدهای برنامه ریزی شده به منظور پردازش و مدیریت تراکنش های مختلف بر روی بلاکچین استفاده می کنند.

انواع توکن ها

1- توکن های کاربردی (Utility Tokens) :

توکن های کاربردی برای استفاده در اهدافی خاص طراحی شده اند و معمولاً در اپلیکیشن یا پلتفرم به خصوصی مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از متداول ترین روش های استفاده از Token این است که شما می توانید هزینه خرید خود در پلتفرم را با آن پرداخت کنید. برای مثال می توانید هزینه استفاده از خدمات بهداشتی و سلامتی پلتفرم Medipedia را با استفاده از توکن های MEP پرداخت کنید.

Token های کاربردی توسط یک کمپانی منتشر می شوند تا مکانیزمی برای پرداخت هزینه محصولات و خدمات جدید خود در اختیار کاربران بگذارند؛ محصولات و خدمات اشاره شده اغلب توسط فناوری بلاکچین توسعه یافته اند. به خاطر داشته باشید که خرید Token های یک شرکت در فرآیند عرضه اولیه سکه (ICO) به سود شما خواهد بود چرا که توکن های موجود در این فرآیند عموماً با قیمت فوق العاده پایین تری در مقایسه با نرخ بازار ارائه می شوند.

2- توکن بهادار (Security/Equity Tokens) :

توکن های بهادار عملکردی نظیر اوراق بهادار سنتی دارند و درست همانند سهام یک شرکت پس از عرضه اولیه سکه به خریداران اعطا می شود، در حقیقت با خرید Token های بهادار یک شرکت یا پروژه، شما نیز از سود سهام آن برخوردار خواهید شد. تفاوت آن با Token های کاربردی در این است که مقررات و قوانین تجارت سهام، محدودیت هایی برای توکن های بهادار در نظر می گیرد.

به طور کل توکن های بهادار را می توان خارج از پلتفرمی که در آن توسعه داده شده اند نیز به دست آورد. ارزش Token های بهادار نیز همانند سهام بورس تحت تاثیر عملکرد پروژه یا شرکت مربوطه خواهد بود، اما به خاطر داشته باشید که این موضوع در مورد Token های کاربردی صدق نخواهد کرد.

3- توکن های جایزه (Reward Tokens) :

توکن های جایزه به عنوان نشان تجاری یک اپلیکیشن بلاکچین طراحی می شوند و اغلب به عنوان پاداش به صورت رایگان در اختیار افراد قرار می گیرند. برای مثال می توان به توکن MPR اشاره کرد که با توجه به میزان بازخورد محتوا به اعضای پلتفرم Medipedia اعطا می شود. البته توجه به این نکته حائز اهمیت است که توکن های جایزه معمولاً ارزشی همانند توکن های واقعی نخواهند داشت.

4- توکن های دارایی (Assets Tokens) :

Token هایی که توسط یک دارایی واقعی نظیر طلا، املاک و مستغلات یا اوراق بهادار پشتیبانی می شوند را توکن های دارایی نام گذاری کرده اند. اینگونه از توکن ها نشان دهنده ارزش یک دارایی واقعی هستند و برای خرید و فروش آن دارایی مورد استفاده قرار می گیرند؛ این موضوع در حقیقت باعث پیشرفت تجارت دارایی های فیزیکی در پلتفرم های آنلاین می شود.

5- توکن های ارزی (Currency Tokens) :

توکن های ارزی عملکردی همانند ارزهای دیجیتال دارند و می توان از آنها به عنوان روش پرداختی در خرید استفاده کرد. برای مثال بیت کوین یک ارز دیجیتال محسوب می شود که می توان از آن در خرید و فروش آنلاین یا آفلاین استفاده کرد. علاوه بر این می توان توکن های ارزی را با دیگر ارزهای دیجیتال یا پول های فیات معاوضه کرد و یا اینکه آنها را به کیف پول کاربران دیگر واریز کرد.