ضریب جینی چیست؟

راهکار دولت برای بهبود ضریب‌جینی چیست؟

در سال گذشته وضعیت توزیع درآمد بدتر شده اما دولتی‌ها در لایحه برنامه ششم توسعه کاهش ضریب‌ جینی به ۰.۳۴ را تنها ضریب جینی چیست؟ به‌عنوان یک هدف بیان کرده و در عمل هیچ برنامه مشخص و جامعی برای رسیدن به آن پیش‌بینی نکرده‌اند.

صنعت پوشاک می‌تواند اشتغال پایدار را به دنبال داشته باشد

افزایش نرخ ثبت نام اینترنتی سرشماری نفوس و مسکن 95

آخرین خبرها از آمار سرشماری الکترونیکی

وعده سرخرمن اینترنت هدیه در ازای سرشماری اینترنتی

ارائه آمارهای غلط با اقتصاد چه می کند؟

یکی از شاخصهای سنجش نابرابری درآمد جامعه، ضریب جینی است. ضریب جینی عددی بین صفر و یک است که در آن صفر به معنی توزیع کاملاً برابر درآمد یا ثروت و یک به معنای نابرابری مطلق در توزیع است.

سالهاست که شاخص‌های نابرابری؛ از طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران محاسبه و به سیاستگذاران و اقتصاددانان ارائه می‌شود تا با دید بهتری درمورد مباحثی چون فقرزدایی و برقراری عدالت برنامه‌ریزی کنند.

نگاهی به اهم نتایج شاخص­های نابرابری درسال 1394 در مناطق شهری و روستایی و کل کشور نشان می‌دهد که ضریب جینی در سال 1394 ضریب جینی چیست؟ در کل کشور 0.39 بوده که در مقایسه با سال 1393 با عدد 0.38 به میزان 0.01 افزایش داشته است. در مناطق شهری نیز ضریب جینی با 0.01 افزایش از 0.36 به 0.37 رسیده است. همچنین این شاخص در مناطق روستایی با عدد 0.34 بدون تغییر باقی مانده است.

با توجه به آمارها در سال گذشته وضعیت توزیع درآمد بدتر شده و دولت باید برای بهبود این شرایط چاره‌جویی کند. دولتی‌ها در لایحه برنامه ششم توسعه کاهش ضریب‌جینی به 0.34 را تنها به‌عنوان یک هدف بیان کرده ولی در عمل هیچ برنامه مشخص و جامعی برای رسیدن به آن پیش‌بینی نکرده‌اند.

همچنین در مجلس نهم چند جلسه با حضور رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، رئیس دفتر رئیس‌جمهور، رئیس مجلس و نمایندگان اقتصادی مجلس برای فقرزدایی برگزار شد که تاکنون خروجی مشخصی از آن‌ها منتشر نشده است.

حضرت آیت اللّه خامنه‌ای نیز در زمان ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی بر به حداکثر رساندن مشارکت آحاد جامعه در فعالیتهای اقتصادی و ارتقاء درآمد و نقش طبقات کم‌درآمد و متوسط تأکید کرده بودند.

باید به این نکته توجه کرد که برخی افرادی که حقو‌ق بگیر دولت نیستند؛ درآمدشان به اندازه گذران زندگی نیست و حتی تحت پوشش نهاد‌های حمایتی نیستند و یارانه حداکثر درآمد آن‌هاست. ضرورتهای عدالت اجتماعی ایجاب می‌کند که بیشتر کمکهای نقدی به قشرکم درآمد داده شود و همزمان با کم کردن میزان کمکهای نقدی به جمعیت برخوردار، به ساماندهی هزینه منابع هدفمندی هم کمک شود.

همچنین باید حمایتهای یارانه‌ای دولت به ویژه در بخش نقدی به سمت نهادهای حمایتی برود و دولت توزیع مستقیم یارانه نقدی را کاهش دهد. طرح توزیع سهام عدالت هم ظرفیت خوبی برای کاهش دامنه پرداخت یارانه نقدی دارد و باید از این ظرفیت هم برای ساماندهی یارانه افراد مشمول سهام عدالت استفاده شود و توزیع سهام در مقابل حذف یارانه نقدی می تواند مطرح شود.

رهبر انقلاب معتقدند: «بدون عدالت، پیشرفت مفهومی ندارد و بدون پیشرفت هم عدالت مفهوم درستی پیدا نمی‌کند؛ باید هم پیشرفت باشد و هم عدالت. اگر بخواهید الگو بشوید و این کشور برای کشورهای اسلامی الگو بشود، بایستی گفتمان حقیقی و هدف والایی که همه برای او کار می‌کنند، پیشرفت و عدالت همزمان باشد.»

البته برخی عدالت را توزیع فقر تعریف می‌کنند اما کسانی که از عدالت سخن می‌گویند؛ به‌ هیچ‌ وجه منظورشان توزیع فقر نیست بلکه توزیع عادلانه‌ی امکانات موجود است. آن‌هایی که می‌گویند عدالت توزیع فقر است؛ اصل حرفشان این است که دنبال عدالت نروید؛ دنبال تولید ثروت بروید تا آنچه تقسیم می‌شود، ثروت باشد.

دنبال تولید ثروت رفتن بدون نگاه به عدالت؛ همان چیزی می‌شود که امروز در کشورهای سرمایه‌داری مشاهده می‌کنیم. در غنی‌ترین کشور عالم -آمریکا - کسانی هستند که از گرسنگی یا از سرما و گرما می‌میرند. این‌ها شعار نیست، واقعیتهایی است که مشاهده می‌کنیم.

رفع فقر و نابرابری و بهبود ضریب‌جینی دارای محسناتی چون کمک به کاهش فسادهای اداری است؛ زیرا در ایران کسانی هستند که در آرزوی یک آپارتمانِ دو خوابه سالهای سال تلاش می‌کنند و چون به جایی نمی‌رسند، به بیت‌المال خیانت می‌کنند تا به این امکانات برسند.

شاخص جینی در جهان

شاخص جینی یا ضریب جینی شاخصی اقتصادی برای محاسبهٔ توزیع ثروت در میان مردم است. بالا بودن ضریب جینی چیست؟ این ضریب در یک کشور معمولاً به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی و نابرابری درآمدی در این کشور در نظر گرفته می‌شود.

ضریب جینی در برخی کشورها

طبق گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۴، سوئد کمترین نابرابری درآمدی را دارد و نمره ضریب جینی این کشور ۲۵ اعلام شده‌است.

اوکراین با نمره ۲۵٫۶ در جایگاه دوم و نروژ با نمره ۲۵٫۸ در رتبه سوم از این نظر قرار گرفته‌اند.

تغییرات ضریب جینی در ایران بین سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ مطابق آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

رتبه ایران از نظر ضریب جینی در سال ۲۰۱۳ و همچنین سال ۲۰۱۴ با نمره ۳۸٫۳ درصد، میان ۱۳۶ کشور جهان ۶۸ بوده‌است و بالاتر از کشورهایی نظیر آمریکا، قطر، روسیه و ترکیه قرار دارد. متوسط ضریب جینی ایران بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ نیز همین مقدار بوده‌است.

البته باید توجه داشت که بر اساس نتایج طرح آمارگیری مرکز آمار ایران از هزینه و درآمد خانوارهای ایرانی در سال ۱۳۹۲، ضریب جینی در مناطق شهری ایران اندکی بیشتر از ۳۵ درصد، در مناطق روستایی حدود ۳۲ درصد و در کل کشـــور حدود ۳۶٫۵ درصد بوده‌است.

طبق گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۴، برخی از کشورهای صنعتی و توسعه یافته، شکاف درآمدی بیشتری نسبت به ایران دارند که از جمله آن‌ها آمریکاست با ضرب جینی ۴۰٫۸ است.

برخی دیگر از کشورها که شکاف درآمدی بیشتری نسبت به ایران دارند، طبق آمار در سال ۲۰۱۴ عبارتند از: برزیل با نمره ۵۴٫۷، شیلی با نمره ۵۲٫۱، مالزی با نمره ۴۶٫۲، آرژانتین با نمره ۴۴٫۵، چین با نمره ۴۲٫۱، قطر با نمره ۴۱٫۱، آمریکا با نمره ۴۰٫۸، روسیه با نمره ۴۰٫۱ و ترکیه با نمره ۴۰.

ضریب جینی چیست؟

عصر اعتبار- ضریب جینی یک شاخص در علم اقتصاد برای اندازه گیری نسبت درآمد و ثروت کشور‌ها است.

به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از خبرگزاری میزان، از ضریب جینی در اقتصاد برای اندازه گیری میزان پراکندگی یا نابرابری درآمد‌ها استفاده می‌شود و این ضریب بین اعداد صفر تا یک نشان داده می‌شود.

ضریب جینی صفر برابری کامل را نشان می‌دهد، به طور مثال جایی که همه درآمد یکسان دارند و ضریب جینی یک نشان دهنده حداکثر نابرابری است، یعنی جایی که تنها یک نفر صاحب تمام درآمد است.

طبق این گزارش هر چه عدد ضریب جینی محاسبه شده برای یک کشور کوچکتر باشد، این کشور از لحاظ توزیع درآمد و ثروت در شرایط بهتری قرار دارد.

یکی از مزایای استفاده از ضریب جینی این است که برای مقایسه توزیع درآمدی در بخش‌های مختلف جامعه و همچنین در کشور‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در استفاده از ضریب جینی این امکان وجود دارد که میزان نابرابری میان ثروت و درآمد کشور و افراد جامعه را تشخیص داد.

یکی دیگر از مزایای نمودار جینی این است که برای استان‌های مختلف یک کشور نیز قابل استفاده است و برای مقایسه بین شهرنشینان و روستانشینان نیز همینطور، همچنین ضریب جینی اصول مخصوص به خود را دارد به عنوان مثال در آن نامی از اشخاص پردرامد یا کم درامد برده نمی‌شود و نیازی به میزان جمعیت یک کشور نیز ندارد.

بر اساس اعلام بانک مرکزی، رتبه ایران از نظر ضریب جینی در سال 2013 و همچنین سال 2014 با نمره 38٫3 درصد، میان 136 کشور جهان 68 بوده‌است و بالاتر از کشور‌هایی نظیر آمریکا، قطر، روسیه و ترکیه قرار دارد.

ضریب جینی چیست؟

ضریب جینی یک واحد اندازه گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می‌شود.

باشگاه خبرنگاران: ضریب جینی یک واحد اندازه گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می‌شود. این ضریب با نسبتی تعریف می‌شود که ارزشی بین صفر و یک دارد.

هر چقدر ضریب جینی نزدیک به عدد صفر باشد، برابری بیشتر در توزیع درآمد را نشان می‌دهد و بالعکس هر چقدر ضریب جینی نزدیک به عدد یک باشد، توزیع نابرابر درآمد را مشخص می‌کند.
اگر ضریب جینی مساوی با عدد صفر باشد یعنی همه درآمد و ثروت یکسان دارند (برابری مطلق) و اگر مساوی با عدد یک باشد یعنی نابرابری مطلق به گونه‌ای که ثروت تنها در دست یک نفر است و مابقی هیچ درآمدی ندارد.

شاخص جینی همان ضریب جینی است که برای فهم بهتر، آن را به صورت درصد بیان می‌کنند.
مزایای ضریب جینی:

برای مقایسه توزیع درآمدی در بخش‌های مختلف جامعه و همچنین در کشور‌ها مورد استفاده قرار داد. برای مثال ضریب جینی برای مناطق شهری با مناطق روستایی در بسیاری از کشور‌ها متفاوت است.

ضریب جینی را به راحتی می‌توان با سراسر کشور مقایسه کرد و تفسیر آن نیز آسان است.
از ضریب جینی می‌توان برای نشان دادن چگونگی توزیع درآمد در داخل کشور در طی یک دوره از زمان استفاده کرد. در نتیجه این امکان وجود دارد تا ببینید که آیا نابرابری در حال افزایش است یا کاهش؟

معایب ضریب جینی:

ضریب جینی نابرابری درآمد را اندازه گیری می‌کند، اما نابرابری‌های فرصت را اندازه‌گیری نمی‌کند.
اگر دو کشور ضریب جینی یکسان داشته باشند ممکن است یک کشور ثروتمند باشد و دیگری فقیر، می‌توان نتیجه گرفت اندازه گیری ضریب جینی در دو کشور متفاوت است. ضریب جینی نقطه برآورد در یک زمان خاص است. از این رو تغییرات درآمدی را در طول زمان نادیده می‌گیرند.

ضریب جینی یک واحد اندازه گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می‌شود. این ضریب با نسبتی تعریف می‌شود که ارزشی بین صفر و یک دارد: یک ضریب جینی پایین برابری بیشتر در توزیع درآمد یا ثروت را نشان می‌دهد در حالیکه ضریب جینی بالاتر توزیع نابرابر را مشخص می‌کند.

صفر یعنی همه درآمد و ثروت یکسان دارند (برابری مطلق) و عدد یک یعنی نابرابری مطلق به گونه‌ای که ثروت تنها در دست یک نفر است و مابقی هیچ درآمدی ندارد. درآمد جینی مشروط بر این است که هیچ کس دارای درامد و ثروت خالص منفی نباشد. در دنیای حاضر، ضریب جینی بین ۰.۲۳۰ در سوئد تا ۰.۷۰۷ در نامیبیا متغیر است البته تمامی کشور‌ها در این ارزیابی وارد نشده اند.

شاخص جینی همان ضریب جینی است که بصورت درصد بیان شده و مسلماً قابل فهم‌تر است. برای مثال شاخص جینی سوئد ۲۳ درصد خواهد بود.

ضریب جینی توسط متخصص آمار ایتالیایی به نام کورادو جینی توسعه یافت و در سال ۱۹۱۲ اعلام شد. این مفهوم همچین برای مطالعه بر مفهوم تراکم زیستی قابل استفاده است بطوریکه در نموداری نسبت تراکم انواع گونه‌ها در برابر نسبت تراکم هر فرد یا هرگونه قرار می‌گیرد.

در حالیکه بیشتر ملت‌های توسعه یافته اروپایی و کانادا دارای شاخص جینی بین ۲۴ و ۳۶ هستند، ایالات متحده ـمریکا و مکزیک شاخص جینی بالای ۴۰ درصد دارند که نشان می‌دهد این کشور دارای نابرابری بیشتری در ثروت و درآمد هستند (در حالیکه شاخص جینی در کشور ما طبق آمار ویکی پدیا ۴۲ درصد می‌باشد).

با استفاده از جینی می‌توان تفاوت در کمیت خدمات رفاه اجتماعی و سیاست‌های حقوق و دستمزد را بهتر درک کرد. البته باید دانست که جینی گاهی اوقات ممکن است گمراه کننده باشد بخصوص زمانی که می‌خواهیم مقایسه‌های سیاسی بین کشور‌های بزرگ و کشور‌های کوچک انجام دهیم.

یکی از مزایای نمودار جینی این است که برای استان‌های مختلف یک کشور نیز قابل استفاده است یا برای مقایسه بین شهرنشینان و روستانشینان. جینی اصول مخصوص به خود را دارد مثلا در آن نامی از اشخاص پردرامد یا کم درامد برده نمی‌شود. بستگی به میزان جمعیت یک کشور نیز ندارد.

از معایب آن: اقتصاد‌هایی با درآمد مشابه و شاخص جینی مشابه باز هم ممکن است که درامد‌های بسیار متنوع داشته باشند و این به دلیل نوع طراحی سیستم جینی است که گاهی یک ایراد به حساب می‌آید.

از توزيع درآمد قبل از انقلاب تا اثر سياست كوپني و يارانه نقدي بر ضریب جینی و نابرابري 50 سال اخير

در دهه 50 شمسی، ضریب جینی تا بیش از 0.5 افزایش یافت و یک شکاف طبقاتی شدید ایجاد شد که یکی از دلایل آن هم فساد و رانت بود. پس از انقلاب در هشت سال جنگ سیاست‌های کشور سیاست‌های تثبیت اقتصادی بود، نظام کوپنی و یارانه‌ای بود و کشور موفق شد تا حدی شکاف طبقاتی را خنثی کند. پس از جنگ و در دهه 70 مجددا نابرابری تشدید شد و سیاستهای تعدیل اقتصادی، خصوصی‌سازی‌های بی برنامه و واگذاری‌های شبهه ناک صورت گرفت. این امر موجب شد یک نظام اقتصادی که تولیدکننده نابرابری است، مجددا ایجاد شود. البته در دولت دوم رفسنجانی سیاستهای تثبیت بازگشت

اقتصاد گردان - آمارها حاکی از آن است که علی‌رغم تاکید برنامه ششم توسعه بر کاهش ضریب جینی، نهایتا در سال گذشته هم ضریب جینی رو به افزایش گذاشته است. براساس آخرین آمار، نرخ ضریب جینی کشور در سال گذشته، به 0.3981 رسید که حاکی از رشد آن نسبت به سال 1395 است.

این در حالی است که با توجه به افزایش نرخ تورم در سال جاری، احتمال افزایش آن می‌رود. در برنامه ششم توسعه کاهش رقم ضریب جینی به 0.34 پیش‌بینی شده بود که به نظر می‌رسد با توجه به شرایط کشور، دستیابی به این رقم در عمل ممکن نباشد و این بند از برنامه ششم در سال‌های اجرای این برنامه تا 1400 محقق نشود.

آن طور که از آمارها به نظر می‌رسد بالاترین فاصله شکاف درآمدی کشور در دهه 90 به سال 1396 تعلق گرفته است؛ براین اساس نرخ ضریب جینی برای سال گذشته به رقم 0.3981 رسید که در تمام دهه 90 بالاترین رقم محسوب می‌شود. آخرین بار در سال 1389 این شاخص به 0.4099 رسیده بود ولی با وجود انواع بحران‌ها به دلایلی از جمله پرداخت یارانه نقدی در آغاز دهه جاری، نرخ ضریب جینی رو به کاهش رفت.

درنتیجه این سیاست، نرخ جینی در سال‌های 1390 و 1391 کاهشی بود ولی با روی کار آمدن حسن روحانی، علی‌رغم اجرای سیاست‌های اقتصادی متفاوت و کاهش نرخ تورم، سال به سال بر نرخ آن افزوده شد تا نهایتا در سال 1396 به بالاترین نرخ خود برسد. به بیان دیگر در 4 سال نخست ریاست جمهوری حسن روحانی ضریب جینی در ایران افزایش بیش از سه درصدی داشته که به معنای افزایش نابرابری درآمدی است.

ضریب جینی یک واحد اندازه گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می‌شود. این ضریب با نسبتی تعریف می‌شود که ارزشی بین صفر و یک دارد. هر چقدر ضریب جینی نزدیک به عدد صفر باشد، برابری بیشتر در توزیع درآمد را نشان می‌دهد و بالعکس هر چقدر ضریب جینی نزدیک به عدد یک باشد، توزیع نابرابر درآمد را مشخص می‌کند. اگر ضریب جینی مساوی با عدد صفر باشد یعنی همه درآمد و ثروت یکسان دارند (برابری مطلق) و اگر مساوی با عدد یک باشد یعنی نابرابری مطلق به گونه‌ای که ثروت تنها در دست یک نفر است و مابقی هیچ درآمدی ندارند. از ضریب جینی می توان برای نشان دادن چگونگی توزیع درآمد در داخل کشور طی یک دوره از زمان استفاده کرد. در نتیجه این امکان وجود دارد تا ببینید که آیا نابرابری در حال افزایش است یا کاهش.

ضریب جینی نابرابری درآمد را اندازه گیری می کند اما نابرابری‌های فرصت را اندازه‌گیری نمی‌کند. اگر دو کشور ضریب جینی یکسان داشته باشند ممکن است یک کشور ثروتمند باشد و دیگری فقیر، می‌توان نتیجه گرفت اندازه گیری ضریب جینی در دو کشور متفاوت است.ضریب جینی نقطه برآورد در یک زمان خاص است. از این رو تغییرات درآمدی را در طول زمان نادیده می‌گیرند.

در همین رابطه وحید شقاقی، کارشناس اقتصادی در گفتگو با تعادل، ضمن تاکید بر اهمیت حفظ عدالت در اقتصاد گفت: شکاف طبقاتی و رشد نابرابری‌ها فاکتور بسیار مهمی است. توزیع ناعادلانه ثروت و درآمد معمولا در همه کشورهای جهان، آن‌طور که تاریخ نشان می‌دهد، سیستم‌های متعددی را دچار مشکل کرده است. هر چه شکاف طبقاتی بییشتر شود، بستر اعتراضات و فروپاشی یک نظام را فراهم می‌کند. حتی در پیشرفته‌ترین کشورهای سرمایه‌داری چون آمریکا پس از بحران مالی سال 2008 اعتراضاتی با شعار یک درصد در برابر 99 درصد آغاز شد و در روزهای اخیر نیز اعتراضاتی در فرانسه و سودان به همراه داشته است.

وی افزود: پیش از انقلاب و به ویژه در دهه 50 شکاف طبقاتی به شدت افزایش یافت و یکی از دلایل مهم سرنگونی رژیم شاهنشاهی همین افزایش شدید نابرابری‌ها بود. در دهه 50 شمسی، ضریب جینی تا بیش از 0.5 افزایش یافت و یک شکاف طبقاتی شدید ایجاد شد که یکی از دلایل آن هم فساد و رانت بود. پس از انقلاب در هشت سال جنگ سیاست‌های کشور سیاست‌های تثبیت اقتصادی بود، نظام کوپنی و یارانه‌ای بود و کشور موفق شد تا حدی شکاف طبقاتی را خنثی کند. پس از جنگ و در دهه 70 مجددا نابرابری تشدید شد و سیاستهای تعدیل اقتصادی، خصوصی‌سازی‌های بی برنامه و واگذاری‌های شبهه ناک صورت گرفت. این امر موجب شد یک نظام اقتصادی که تولیدکننده نابرابری است، مجددا ایجاد شود. البته در دولت دوم رفسنجانی سیاستهای تثبیت بازگشت.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: متاسفانه از دهه 80 دوباره سیاست‌های کشور تشدیدکننده نابرابری شد؛ نظام مالیاتی، بانکی و یارانه‌ای از دهه 80 به بعد در خدمت ثروتمندان قرار گرفت. یک نظام بانکی لجام گسیخته با محوریت ثروتمندان شکل گرفت، نظام مالیاتی عمدتا دهک‌های کم درآمد و تولیدکنندگان واقعی را هدف گیری کرد و پایه‌های مالیاتی که ثروتمندان را هدف قرار دهد تصویب نشد. نظام یارانه‌ای هم در خدمت ثروتمندان بود و هر کس مصرف بیشتری داشت، یارانه بیشتری می‌گرفت. هنگامی که این سه نظام در خدمت دهک‌های پر درآمد قرار گرفت، بر فشارهای خود بر کم درآمدها افزود. به گفته این کارشناس، در همین زمان دوباره رانت و فساد که ماحصل یک نظام اقتصادی نفتی بود، افزایش یافت.

شقاقی گفت: در اواخر این دهه سیاست‌های حمایتی و یارانه‌ای دوباره برجسته‌تر شدند و دولت وقت تلاش کرد تا حدودی اصلاح سیاست‌های یارانه‌ای را در دستور بگذارد.

البته دولت وقت در اصلاح نظام بانکی و مالیاتی ناموفق بود. ماحصل این تصمیمات این شد که تا حدی شکاف طبقاتی کاهش یافت و به 0.365 رسید. متاسفانه دوباره در کشور سیاست‌های یارانه‌ای رها شد و خیلی به اصلاح این بخش یا حتی بخش‌های دیگر مانند مالیات و بانک پرداخته نشد. دو بحران ارزی دهه 90 در کنار عدم اصلاحات موجب شد که ضریب جینی در سال گذشته به نزدیک 0.40 برسد و امسال و سال آینده نیز قطعا این رقم تا 0.42 افزایش خواهد یافت. که این نرخ ایران را در زمره کشورهای نابرابر و از نظر طبقاتی بد قرار خواهد داد زیرا معمولا در جهان کشورهایی که نظام سرمایه‌داری افسارگسیخته دارند ضریب جینی بیش از 0.4 را از خود به جا می‌گذارند ولی در اقتصادی مانند ایران که سهم دولت بالا است این ارقام بسیار عجیب است.

وی در رابطه با عواقب بی توجهی به شاخص‌های مرتبط با نابرابری گفت: اگر ما اصلاحات جدی در سه نظام بانکی، مالیاتی و یارانه‌ای نداشته باشیم این شکاف طبقاتی کشور را از پا در خواهد آورد و ما شاهد تجمع عظیم ثروت در دست یک ابر طبقه خواهیم بود.

80 درصد سپرده‌های بانکی در دست یک درصد سپرده‌گذاران است و 85 درصد سود سپرده ها نصیب دو درصد سپرده‌گذاران می‌شود. به بیان دیگر در سال 96 بالغ بر 200 هزار میلیارد تومان سود ناشی از سپرده‌های بانکی نصیب 2.5 درصد سپرده‌گذاران شده است.

این به آن معناست که نظام بانکی کاملا در خدمت ثروتمندان است. ما نظامی ساختیم که مولد نابرابری و تجمیع ثروت است. این میان در نظام یارانه‌ای نیز دهک دهم در سال گذشته 11 برابر دهک اول یارانه مستقیم و غیر مستقیم دریافت کرده و در نظام مالیاتی از دهکهای کم‌درآمد مالیات می‌گیرند ولی کلی پایه مالیاتی که ثروتمندان را هدف قرار می‌دهد تصویب نمی‌شود.