شاخص پایی بازویی

بیماری‌های قلبی عروقی اشکال مختلفی دارند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بیماری‌های قلبی عروقی سالانه باعث مرگ بیش از ۱۷ میلیون نفر در جهان می‌شوند. شایع‌ترین شکل بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر است. عوامل خطر اصلی شامل فشارخون بالا، کلسترول خون، دیابت، چاقی، سیگارکشیدن، سن و وراثت است.

شاخص پایی بازویی

پزشک شما اغلب می‌تواند بیماری عروق محیطی را بر اساس علائم و معاینۀ فیزیکی تشخیص دهد. از آنجایی که بسیاری از بیماران هیچ علامتی ندارند، دستورالعمل‌های پزشکی برای بیمارانی که عوامل خطر بیماری عروق محیطی دارند، غربالگری را توصیه می‌کنند.

آزمایشات و تشخیص بیماری عروق محیطی

پزشکتان ممکن است از شما بخواهد که یک یا چند مورد از آزمایشات زیر را انجام دهید.

شاخص پایی بازویی

شاخص پایی بازویی از بازوبند پارچه‌ای سنجش فشار خون معمولی برای مقایسۀ فشار خون مچ پا و فشار خون بازو استفاده می‌کند. این تست گاهی در حالت استراحت و گاهی بعد از راه رفتن روی تردمیل انجام می‌شود.

فشار خون سگمنتال

همچنین می‌توان فشار خون را در نقاط مختلف پاها (ساق پا، پایین ران، بالای ران) اندازه‌گیری و مقایسه کرد تا محل و شدت بیماری عروق محیطی مشخص شود.

تصویربرداری

در آزمایش سونوگرافی از امواج صوتی برای مشاهدۀ محل و شدت تنگی رگ‌های خونی استفاده می‌شود. سی‌تی اسکن و رگ‌نگاری تشدید مغناطیسی روش‌های دیگر بررسی رگ‌های خونی هستند. این آزمایش‌ها بیماران را در معرض سطوح تشعشع (سی‌تی اسکن) قرار می‌دهند که به طور کلی بی‌ضرر است و برای دیدن رگ‌های خونی به تزریق رنگ کنتراست نیاز دارند.

برخی از بیماران ممکن است به آزمایش پیشرفته‌تری به نام آرتریوگرافی نیاز داشته باشند، به خصوص اگر علائمشان به طور ناگهانی بدتر شود، یا اگر از نظر پزشکتان برای درمان بیماری به جراحی نیاز داشته باشید. در آرتریوگرافی، سوند در شریان (معمولاً در کشاله ران) قرار می‌گیرد. رنگ از طریق سوند به داخل شریان‌ها منتقل می‌شود و با استفاده از اشعۀ ایکس از رگ‌ها تصویربرداری می‌شود.

مراقبت و درمان بیماری عروق محیطی

بیشتر موارد بیماری عروق محیطی را می‌توان با تغییرات سبک زندگی (مانند رژیم غذایی و ورزش) و داروها مدیریت کرد. اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر شرایط بیماری عروق محیطی را دارید، پزشک با شما همکاری می‌کند تا از نزدیک این شرایط را مدیریت و بر آنها نظارت کند.

داروها

داروهایی که ارائه‌دهندۀ مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است تجویز کند عبارتند از:

• آسپرین یا سایر داروهای رقیق کننده خون برای کمک به جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون و کمک به جریان یافتن خون در شریان‌های تنگ.
• سیلوستازول، دارویی که ممکن است برای کمک به بهبود درد ساق پا و افزایش مسافت پیاده‌روی تجویز شود.
• داروهای کاهش دهندۀ کلسترول (استاتین‌ها) که ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری عروق محیطی توصیه شود؛ زیرا می‌توانند علائم فرد و احتمال نیاز به جراحی و قطع عضو را کاهش دهند.
• اگر فشار خون شما بالا باشد، داروهای فشار خون تجویز می‌شود.

جراحی

اگر با وجود ورزش کردن و مصرف داروها هنوز علائم بارزی دارید و در انجام فعالیت‌های روزانه‌تان مشکل دارید یا اگر جریان خون به شدت کاهش می‌یابد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. انتخاب روش درمان به محل گرفتگی شریان‌ها، سایر شرایط پزشکی و ترجیحات درمانی شما بستگی دارد.

جراحی اندوواسکولار

جراحی های اندوواسکولار داخل وریدی و بدون ایجاد برش‌های بزرگ روی پوست انجام می‌شود. بسیاری از مردم با آنژیوپلاستی (باد کردن بالون) یا استنت‌گذاری (قرار دادن لولۀ مشبک فلزی یا پلاستیکی) برای باز کردن شریان مسدود شده در قلب آشنا هستند. از همین روش‌ها می‌توان برای باز کردن انسداد عروق در پاها نیز استفاده کرد.

عمل جراحی باز کردن گرفتگی عروق

مانند جراحی باز کردن عروق قلب، جراحی باز کردن عروق پا را نیز می‌توان انجام داد. در این جراحی رگ خونی قسمت دیگری از بدنتان را برمی‌دارند، یا لوله‌ای مصنوعی را در ناحیه‌ای قرار می‌دهند که شریان مسدود شده است تا خون بتواند در اطراف محل انسداد جریان یابد (باز کردن عروق).

سبک زندگی و مدیریت بیماری عروق محیطی

اجتناب از سیگار کشیدن

مقایسۀ بیماران مبتلا به بیماری شریان محیطی که سیگار کشیدن را ادامه دادند و بیمارانی که سیگار را ترک کردند نشان داد که احتمال مرگ یا نیاز به قطع عضو در پنج سال آینده پس از ترک سیگار کمتر بود. پزشکتان می‌تواند شما را با برنامه‌هایی آشنا کند که به شما کمک می‌کنند سیگار را ترک کنید.

تمرین

ورزش علائم را بهبود می‌بخشد و مرگ و میر ناشی از بیماری عروق محیطی را کاهش می‌دهد و برای دردی که کم و زیاد می‌شود، موثرترین درمان است. هدف این است که در نهایت بتوانیم ۳ تا ۵ روز در هفته به مدت ۴۵ دقیقه ورزش کنیم. برنامه‌های ورزشی شما باید شامل فعالیت و استراحت متناوب باشد، تا زمانی که درد شروع شود راه بروید، سپس استراحت کنید تا درد برطرف شود، سپس دوباره راه بروید و این چرخه را ۴۵ دقیقه تکرار کنید. در نهایت متوجه می‌شوید که می‌توانید قبل از شروع درد طولانی‌تر و بیشتر راه بروید. این نوع برنامۀ تمرینی در صورتی موثرتر است که در محیطی باشید که بر فعالیت‌های شما نظارت کنند. اگر نمی‌توانید این برنامۀ منظم را انجام دهید، پزشکتان می‌تواند به شما کمک کند برنامه‌ای را طراحی کنید که بتوانید در خانه یا در باشگاه به تنهایی آن را انجام دهید.

مراقبت از پا

مراقبت خوب از پا در بهبود علائم و کیفیت زندگی و جلوگیری از نیاز به قطع عضو مهم است. این امر به ویژه برای بیماران مبتلا به بیماری عروق محیطی که به دیابت نیز مبتلا هستند و پاهایشان بی‌حس می‌شود، بسیار مهم است.

• برای جلوگیری از ایجاد تاول و زخم، کفش‌های مناسب و راحت با رویۀ نرم یا کفی‌دار بپوشید.
• با شستن روزانۀ پاها و خشک کردن کامل آنها، به خصوص بین انگشتان پا، از ایجاد عفونت جلوگیری کنید. برای جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردن پا از مرطوب کننده استفاده کنید.
• ناخن‌های پای خود را کوتاه کنید؛ اگر در کوتاه کردن ناخن‌های پا مشکل دارید، ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که به متخصص پا مراجعه کنید تا پای شما آسیب نبیند.
• اگر در پاهای‌تان زخم یا جراحت دارید به پزشکتان اطلاع دهید.

رژیم غذایی

برای کاهش سطح کلسترول و چربی در خون که منجر به ایجاد پلاک و انسداد رگ‌های خونی می‌شود، از رژیم غذایی کم چرب فاقد چربی اشباع شده و فاقد روغن ترانس استفاده کنید. غذاهای پرچرب شامل لبنیات (مانند پنیر، ماست و شیر) تخم مرغ و گوشت است. این غذاها حتی اگر به صورت «کم چرب» به بازار عرضه شوند، چربی بالایی دارند. در شاخص پایی بازویی رژیم غذایی‌تان وعده‌های میوه، سبزیجات (بخارپز یا خام) و کربوهیدرات‌های سالم (مانند سیب‌زمینی، سیب‌زمینی شیرین، لوبیا/حبوبات و کدو حلوایی) بیشتر استفاده کنید.

چگونه از بیماری قلبی پیشگیری کنیم؟

هرکسی و در هر سنی با برگزیدن یک برنامه غذایی سالم می تواند از وقوع بیماری قلبی پیشگیری کند. یعنی غذاهایی انتخاب شود که کلسترول، نمک، شکر و چربی های بد مثل چربی های اشباع شده و ترانس کمی داشته باشد.

خوردن انواع مختلفی از میوه ها و سبزیجات همراه با منابع پروتئینی خوب مثل آجیل و گوشت بدون چربی هم خیلی مهم است. انجمن قلب آمریکا حدود 150 دقیقه فعالیت ورزشی معمولی و 75 دقیقه فعالیت ورزشی زیاد را در طول هفته توصیه می کند.

افرادی که بالای 60 سال سن دارند باید تست شاخص پایی بازویی (abi) را که برای تشخیص بیماری عروق محیطی است را هر دو سال یک بار انجام دهند.

شاخص توده بدنی یک فرد هم باید کمتر از 30 یا در حالت ایده آل کمتر از 25 باشد و هر چیزی بالاتر از 30 چاق حساب می شود و هرچیزی که بین 25 تا 29.9 در نظر گرفته شود اضافه وزن به حساب می پاید. علاوه بر اینها اجتناب از مصرف تنباکو و سیگار هم عامل مهمی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی است.

مجله سلامت قلب دکتر سپیده پزشکی متخصص قلب و عروق و فلوشیپ بیماری های مادرزادی قلب و CMRI از سوئیس

Category: دیابت

در دیابت احتمال بروز بیماری‌های قلبی-عروقی نسبت به افراد غیر دیابتی بسیار بالاتر است که این مسئله می‌توانند زمینه‌ساز حمله قلبی و یا سکته مغزی شود. بیماری‌های قلبی-عروقی همچنین باعث اختلال گردش خون در بدن و بدتر شدن سایر عوارض دیابت می‌گردند.

انجام شاخص پایی بازویی (ABI) در کلینیک نارمک دکتر باهوش

شاخص پایی بازویی، یک تست سریع و غیرتهاجمی است برای تشخیص اولیه بیماری عروق محیطی. تست غیرتهاجمی در پزشکی به این معنی است که مانند جراحی‌ها یا آنژیوگرافی، از پوست بدن عبور نمی‌شود و با بافت‌های داخلی بدن هیچ تماسی ایجاد نشده و تست به‌صورت ساده فقط از روی.

اثرات چاقی بر سلامتی

هرچقدر چربی بدن شما بیشتر و وزن شما بالاتر باشد، احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونری، فشارخون بالا، دیابت نوع ۲، سنگ صفرا، مشکلات تنفسی و بعضی از سرطان‌ها در شما بالاتر است.

دیابت و بیماری کلیوی

در حال حاضر متخصص ها می دانند که تصویر این مبحث صحیح هست ودیابت ریسک مریضی کلیه را افزایش میدهد. اما محققان مطالعه تازه از دانشگاه واشنگتن دریافته اند که اختلال در کارکرد کلیه توان دارد منتج به دیابت گردد

علائم دیابت

دیابت، بیماری مرموزی است که آرام آرام پیشرفت می کند. در واقع ممکن است شما چند سالی به این بیماری مبتلا شده و خودتان از ان بی خبر باشید

دیابت نوع 2 چیست؟ تفاوت آن در زنان و مردان

دیابت نوع 2 به عنوان نوعی اختلال متابولیکی افراد در همه گروه های سنی را درگیر می کند. بیماری مزمن که میلیون ها نفر را در سراسر دنیا به آن مبتلا هستند

مراقبت های بارداری در مادران دیابتی

ما اکنون می دانیم که کلید یک بارداری سالم برای خانم های مبتلا به دیابت، کنترل قند خون است. کنترل قند خون باید پیش از دوران و در طول دوران بارداری انجام گیرد.

دیابت و پوکی استخوان

ابتلا به دیابت نوع ۱ و ۲، خطر پوکی استخوان را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به دیابت، به ویژه دیابت نوع ۱، اغلب تراکم استخوان کمتری دارند و خطر شکستگی در آنها بیشتر است.

افت قند را جدی بگیرید

به خاطر داشته باشید که کنترل قند خون و درمان دیابت نیازمند برنامه ای دقیق و مصرف صحیح داروهای تجویز شده پزشک شما می باشد.

علایم بیماری دیابت

در زیر بعضی از علائم مهم و اولیه بیماری دیابت را می نویسم، این علائم مربوط به زمانی است که بیماری دیابت پیشرفت زیادی نکرده و قند خون افزایش شدیدی نیافته است.

نوشته‌های تازه

• دیابت و سلامت قلب
• انجام شاخص پایی بازویی (ABI) در کلینیک نارمک دکتر باهوش
• لیزر تخصصی نارمک
• مزوتراپی چیست
• علائم کم کاری و پرکاری تیروئید

با ما در ارتباط باشید

تهران _ نارمک_ تقاطع دردشت و جانبازان شرقی _جنب بانک سپه_ ساختمان کسری طبقه اول واحد ۱

تلفن همراه منشی 09329145616

آخرین اخبار

دیابت و سلامت قلب

انجام شاخص پایی بازویی (ABI) در کلینیک نارمک دکتر باهوش

کلینیک تخصصی سلامت و دیابت کسری نارمک با هدف آموزش و پیشگیری و درمان بیماریهای غیر واگیر دار شایع و با محوریت دیابت و بیماریهای متابولیک از ۵ سال قبل با تیمی از بهترین متخصصین پزشکی در حوزه تخصصهای بیماریهای داخلی .غدد و متابولیسم . جراحی عمومی و سینه و شکم بیماریهای پوست و مو رژیم درمانی و تغذیه .ارتوپدی و جراحی استخوان و مفاصل بیماریهای روانپزشکی و روانشناسی و سایر تخصصها در منطقه نارمک شروع به فعالیت کرد هدف ما سلامت و اموزش همگانی ودرمان با کیفیت برای همه مراجعین هست . تجهیز کلینیک به پرونده الکترونیک به پزشکان و کارشناسان کمک میکند که با چشم باز به کمک بیماران بشتابند شعار ما سلامتی برای همگان هست

چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب شامل چه آزمایش هایی می شود؟

چکاپ برای بررسی فاکتور های قلب شامل آزمایش خون، نوار قلب، اکو قلب، تست ورزش، اندازه‌گیری فشارخون و موارد این چنینی می‌شود. با استفاده از نوار یا اکو قلب می‌توان بسیاری از مشکلات مربوط به ریتم قلب را تشخیص داد. برای چکاپ قلب برخی آزمایش‌ها باید دو سال یک بار و برخی دیگر هر چهر سال یک بار انجام شوند.

آنچه در این مقاله می‌خوانید

امروزه باتوجه‌به سبک زندگی خطر بیماری‌های قلبی افزایش پیدا کرده است. به همین دلیل چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب جز مواردی است که باید هر چند وقت یک‌بار انجام شود. اما این چکاپ برای چه افرادی ضروری است؟ در چکاپ قلب چه آزمایش‌هایی انجام می‌شود؟ چه زمانی باید این آزمایش‌ها را انجام داد؟ آیا تنها با آزمایش خون می‌توان مشکلات قلبی را تشخیص داد؟ اگر شما هم می‌خواهید این چکاپ را انجام دهید و با این دست سوالات روبرو هستید، در این مطلب همراه ما باشید.

در‌صورتی‌که قصد دارید به دکتر قلب و عروق مراجعه کنید و چکاپ قلب را انجام دهید، از طریق سایت دکترتو اقدام کنید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی با متخصص وجود دارد.

مشاوره با متخصصان
قلب و عروق
دکترِتو

لیست آزمایش های لازم در چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب

آیا نگران ابتلا به بیماری های قلبی هستید؟ اگر به دلایل مختلفی مانند سبک زندگی، سن، سابقه خانوادگی یا بیماری زمینه‌ای احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی در شما بالا است، باید چکاپ قلب را جز برنامه خود قرار دهید. با تشخیص عوامل خطر می‌توان احتمال بروز بیماری قلبی در آینده را پیش‌بینی کرد. هرچه این عوامل خطر بیشتر و شدیدتر باشند، احتمال ابتلا به مشکلات قلبی بیشتر می‌شود.

به نقل از texasheart در رابطه با خطر بیماری‌های قلبی:

بیماری‌های قلبی عروقی اشکال مختلفی دارند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بیماری‌های قلبی عروقی سالانه باعث مرگ بیش از ۱۷ میلیون نفر در جهان می‌شوند. شایع‌ترین شکل بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر است. عوامل خطر اصلی شامل فشارخون بالا، کلسترول خون، دیابت، چاقی، سیگارکشیدن، سن و وراثت است.

با انجام چکاپ کامل بدن می‌توان وضعیت کلی بدن را بررسی کرد. اما برای بررسی ریسک فاکتور های قلب آزمایش‌های دیگری هم لازم بوده که باید انجام شوند. در چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب علاوه بر آزمایش خون، آزمایش‌های دیگری مانند نوار قلب، تست ورزش و اندازه‌گیری فشارخون هم لازم است.

اگر علائم مربوط به بیماری‌های قلبی را دارید یا سابقه این بیماری‌ها در خانواده شما بالا است، حتما به دکتر قلب و عروق مراجعه کنید تا اقدامات لازم انجام شود. برای مراجعه به متخصص می‌توانید از طریق سایت دکترتو اقدام کنید. در دکترتو امکان مراجعه حضوری و مشاوره آنلاین و تلفنی با پزشک وجود دارد.

عوامل خطری مانند دیابت، فشارخون بالا و چربی خون می‌توانند سلامت قلب را تهدید کنند. به همین دلیل این بیماران باید چکاپ قلب را انجام دهند.

۱. شمارش کامل سلول های خونی

شمارش کامل سلول‌های خونی یا همان آزمایش خون اطلاعات کلی در مورد بدن در اختیار پزشک قرار می‌دهد. اگر آزمایش‌های دیگر نتیجه طبیعی داشته باشند و سطح سلول‌های خونی کمی بالا یا پایین باشد، نیازی به نگرانی نیست. اما گاهی نیاز است، آزمایش‌های دقیق‌تری برای بررسی علت نتیجه غیرعادی آزمایش انجام شود.

به‌عنوان‌مثال اگر سطح گلبول‌های قرمز بیشتر از حد طبیعی باشد یا سطح هموگلوبین یا هماتوکریت بالا باشد، ممکن است به بیماری قلبی اشاره کند. سطح بالای گلبول‌های سفید نیز می‌تواند نشانه عفونت و التهاب باشد. ازآنجایی‌که التهاب در بیماری‌های قلبی نقش دارد، باید این مورد به طور دقیق بررسی شود.

۲. آزمایش چربی خون

چربی خون باعث انسداد عروق خونی از جمله عروق قلب شده و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. به‌ویژه سطح ناسالم کلسترول خون تاثیر زیادی در مشکلات قلبی دارد. کلسترول توسط کبد تولید می‌شود. اما اغلب از غذاهایی که مصرف می‌کنیم، این ماده را دریافت می‌کنیم. مصرف کلسترول بیش از نیاز بدن باعث تجمع آن در دیواره رگ‌ها شده و جریان خون را به قلب و مغز و دیگر اندام‌ها کاهش می‌دهد.

کلسترول بالا معمولا هیچ علامتی ندارد و باید برای تشخیص آن آزمایش چربی خون انجام شود. در آزمایش خون هم میزان کلسترول و هم میزان تری گلیسیرید اندازه‌گیری می‌شود.

۳. آزمایش قند خون

بدن برای تبدیل گلوکز به انرژی نیاز به هورمون انسولین دارد. اما در افراد دیابتی این هورمون دچار اختلال شده و گلوکز در جریان خون افزایش پیدا می‌کند. تجمع قند در خون خطر ابتلا به بیماری قلبی و مرگ در اثر مشکلات قلبی را افزایش می‌دهد. به همین دلیل یکی از آزمایش‌های مهم در چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب آزمایش قند خون است.

آزمایش قند خون معمولا شامل دو آزمایش قند خون ناشتا و قند خون در سه ماه گذشته می‌شود. زمانی که قند خون در هر دو آزمایش بالاتر از حد طبیعی باشد، شخص دچار دیابت یا پیش دیابت بوده و باید برای مدیریت بیماری به پزشک مراجعه کند.

در بیماران دیابتی به دلیل تجمع قند در رگ‌ها احتمال بروز بیماری‌های قلبی وجود شاخص پایی بازویی دارد.

۴. بررسی آنزیم کبدی در آزمایش عملکرد کبد

یکی از مواردی که در چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب ارزیابی می‌شود، عملکرد کبد است. در آزمایش عملکرد کبد سطح آنزیم‌ها، پروتئین‌ها و سایر مواد ساخته شده توسط کبد اندازه‌گیری می‌شود. مشکلات کبدی و بیماری‌های دیابت و پرفشاری با هم رابطه مستقیم دارند. به همین دلیل بیماری‌های کبدی یکی از عوامل خطر ابتلا به مشکلات قلبی محسوب می‌شود.

برای انجام این آزمایش باید ۱۰ تا ۱۲ ساعت ناشتا باشید. در آزمایش آنزیم‌های کبدی موارد زیر بررسی می‌شوند.

• آلبومین
• پروتئین کل
• آلکالین فسفاتاز
• آلانین ترانس آمیناز
• آسپارتات آمینو ترانسفراز
• گاما گلوتامیل تانسفراز
• بیلی‌روبین
• لاکتات دهیدروژناز
• زمان پروترومبین

۵. نوار قلب

نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام یکی از ساده‌ترین و سریع‌ترین راه‌ها برای چکاپ قلب است. برای ثبت نوار قلب الکترودها روی سینه، بازوها و پاها قرار می‌گیرند. به وسیله این الکترودها فعالیت الکتریکی قلب ثبت می‌شود. ناشتا بودن قبل از این آزمایش واجب نیست. حتما باید داروهای مصرفی خود را به پزشک اطلاع دهید تا متخصص بداند چه داروهایی روی ریتم قلب تاثیر گذاشته است.

در طول این آزمایش باید روی تخت دراز بکشید. لازم است تمامی جواهرات و اشیایی که در آزمایش اختلال ایجاد می‌کنند، دربیاورید. در زمان کوتاهی فعالیت الکتریکی قلب ثبت می‌شود. سپس باتوجه‌به ریتم قلب، سرعت ضربان قلب و قدرت و زمان‌بندی تکانه‌های الکتریکی بیماری قلبی تشخیص داده می‌شود.

در نوار قلب فعالیت الکتریکی قلب ثبت شده و مشکلات قلبی مشخص می‌شود.

۶. اکوکاردیوگرافی

یکی دیگر از آزمایش‌هایی که در چکاپ برای بررسی ریسک فاکتور های قلب استفاده می‌شود، اکوکاردیوگرافی یا اکو قلب است. در این روش از امواج صوتی استفاده شده و از این طریق تصاویر قلب ثبت می‌شود. پزشک با استفاده از اکوکاردیوگرافی ضربان قلب و مقدار پمپاژ خون به قلب را بررسی می‌کند.

با این روش مشکلات دریچه‌های قلب، علت علائمی مانند تنگی نفس و درد قفسه سینه و نقایص مادرزادی قلب قبل از تولد تشخیص داده می‌شود. اکوکاردیوگرافی در واقع نوعی سونوگرافی است و پرتو اولتراسوند از طریق قفسه سینه به قلب هدایت می‌شود.

در طول این آزمایش هیچ خطری شخص را تهدید نمی‌کند. قبل از آن می‌توانید هر نوع غذایی بخورید. نتایج حاصل از این آزمایش می‌تواند تغییرات اندازه قلب، قدرت پمپاژ، آسیب به عضله قلب و نقایص قلبی را نشان دهد.

۷. تست ورزش

برای بررسی عملکرد قلب در زمان فعالیت بدنی تست ورزش انجام می‌شود. هنگام ورزش قلب سریع‌تر خون را پمپاژ کرده و ضربان آن قوی‌تر است. به همین دلیل مشکلات مربوط به جریان خون به قلب با این آزمایش به خوبی مشخص می‌شود. برای انجام این تست شخص باید روی تردمیل راه برود یا از دوچرخه ثابت استفاده کند. در این شرایط ضربان قلب، فشارخون و تنفس کنترل می‌شود. اگر شخصی به هر دلیلی نتواند فعالیتی انجام دهد، از دارویی استفاده می‌شود که اثرات ورزش را روی قلب داشته باشد.

با استفاده از تست ورزش می‌توان موارد زیر را به‌خوبی تشخیص داد.

• بیماری عروق کرونر
• مشکلات ریتم قلب (آریتمی)
• تاثیرات روند درمان اختلالات قلبی
• بررسی وضعیت قلب قبل از جراحی‌هایی مانند تعویض دریچه یا پیوند قلب

به نقل از mayoclinic در رابطه با نحوه انجام تست ورزش:

تست ورزش معمولا یک ساعت طول می‌کشد. این مدت‌زمان مربوط به آماده‌سازی قبل از آزمایش و انجام تست است. بخش اصلی تست حدود ۱۵ دقیقه زمان می‌برد. الکترودها باید روی سینه، بازوها و پاها وصل شوند. حسگرها به رایانه متصل شده و فعالیت الکتریکی قلب ثبت می‌شود.

آیا درمان بیماری شریان محیطی (PAD) بدون جراحی ممکن است؟

بیماری شریان محیطی (P.A.D.) بیماری است که در آن پلاک‌هایی در شریان‌هایی که خون را به سر، اندام‌ها و دست و پاها حمل می‌کنند تشکیل می‌شود. این پلاک‌ها از چربی، کلسترول، کلسیم، بافت لیفی و سایر مواد موجود در خون تشکیل شده‌اند. هنگامی که پلاک در شریان‌های (با قطر متوسط و بزرگ) بدن ایجاد شود ، این بیماری با نام تصلب شرایین یا آترواسکلروزیس شناخته می‌شود. با گذشت زمان، پلاک‌ها می‌توانند رگ‌ها را سخت و باریک کند. این مساله باعث محدود شدن جریان خون غنی از اکسیژن به اندام‌ها و سایر قسمت‌های بدن می‌شود. بیماری P.A.D معمولا شریان‌های پاها را درگیر می‌کند ، اما ممکن است در شریان‌هایی که خون را از قلب به سر، بازو، کلیه‌ها و معده منتقل می‌کند نیز ایجاد شود.

علل بیماری شریان محیطی

عوامل قطعی‌ای وجود دارد که می‌توانند احتمال ابتلا به بیماری شریان محیطی و سایر بیماری‌های قلبی-عروقی را افزایش دهند، از جمله:

• سیگار کشیدن – که مهمترین عامل خطر این بیماری است
• دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا

خطر ابتلا به بیماری شریان محیطی با بالا رفتن سن نیز افزایش یافته، و احتمال ابتلا به آن در مردان بیشتر از زنان است.

علائم بیماری شریان محیطی

علامت خاصی ندارند. با این حال، بعضی اوقات در هنگام راه رفتن، دردی در پاهای خود حس می‌کنند که معمولا بعد از چند دقیقه برطرف می‌شود. محدوده این درد ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد، و معمولا بعد از چند دقیقه، زمانی که به پای خود استراحت می‌دهید ، از بین می‌رود. هر دو پاها اغلب به طور همزمان درگیر می‌شوند، اگرچه ممکن است درد در یک پا بدتر از پای دیگر باشد. سایر نشانه‌های PAD عبارتند از:

• ریزش موهای روی پاها
• بی حسی یا ضعف در پاها
• ناخن‌های پای شکننده که رشد کندی دارند
• به وجود آمدن زخم‌هایی (زخم‌های باز) روی پاها ، که بهبود نمی‌یابند.
• تغییر رنگ پوست روی پاها، به عنوان مثال رنگ پریده شدن یا آبی شدن پوست پا
• پوست براق
• در مردان اختلال نعوظ
• تحلیل رفتن عضلات پاها

نشانه‌های بیماری شریان محیطی اغلب به آرامی و به مرور زمان ایجاد می‌شوند. اگر علائم به سرعت بروز پیدا کرده و یا به طور ناگهانی بدتر شوند، ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی باشد که نیاز به درمان فوری دارد.

عوارض بیماری شریان محیطی

بیماری شریان محیطی به شکل فوری و اورژانسی باعث مرگ نمی‌شود، اما روند تصلب شریانی که باعث این بیماری می‌شود موجب مشکلات جدی‌ای می‌شود که ممکن است کشنده‌ باشند.

بیماری قلبی عروق کرونری

انسداد در سرخرگ‌ پاها ممکن است بر سایر نقاط بدن مانند شریان‌هایی که قلب و مغز را خون رسانی می‌کنند، نیز تاثیر بگذارد. این بدان معنی است که ابتلا به بیماری شریان محیطی احتمال ابتلا به اشکال دیگر بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد ، مانند:

• بیماری قلبی کرونری
• سکته مغزی
• حمله قلبی
• آنژین

ایسکمی وخیم اندام (CLI)

در صورتی که جریان خون در پاها به شدت محدود شود، ممکن است شخص به ایسکمی وخیم پا مبتلا شود. ایسکمی وخیم پا یک عارضۀ بسیار جدی است که درمان آن می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد. علائم ایسکمی وخیم پا عبارتند از:

• وجود درد و سوزش شدیدی در پاها که حتی با استراحت هم برطرف نمی‌شود
• پوست رنگ پریده، براق، صاف و خشک می‌شود
• به وجود آمدن جراحات و زخم (زخم‌های باز) بر روی پاها که درمان نمی‌شوند
• از دست رفتن جرم عضلات پاها
• پوست انگشتان و یا قسمت‌های پایینی پا سرد و بی‌حس می‌شود، بعد قرمز و سپس سیاه شده و / یا شروع به متورم شدن کرده و ترشح ناخوشایندی از آن خارج می‌شود که باعث درد شدیدی می‌شود (قانقاریا)

تشخیص بیماری شریان محیطی

روش‌های مختلفی برای تشخیص بیماری شریان محیطی وجود دارد. در صورتی که پزشک به بیماری شریان محیطی مشکوک شود، در ابتدا پاهای بیمار را معاینه می‌کند.

• شاخص پایی- بازویی: شایع‌ترین آزمایش برای PAD، این آزمون است که فشار خون را در مچ پا با فشار خون بازو مقایسه می‌کند.
• سونوگرافی، آنژیوگرافی و آزمایش خون، ممکن است برای بررسی سطح کلسترول، هموسیستئین و پروتئین واکنشی سی نیز توصیه شوند.
• ازمون داپلر و سونوگرافی (دوپلکس): یک روش غیر تهاجمی است که در ان به کمک امواج صوتی تصاویری از شریان‌ها ایجاد شده و جریان خون را در یک شریان اندازه گیری می‌کنند تا ببینند ایا انسدادی در شریان وجود دارد یا خیر.
• آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری (سی‌ تی اسکن): یکی دیگر از آزمون‌های غیر تهاجمی است که به کمک ان تصاویری از شریان شکمی، لگن و پاها ایجاد می‌شود. این آزمایش به طور خاص برای بیمارانی که دستگاه ضربان‌ساز یا استنتی در قلب خود دارند استفاده می‌شود.
• آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (ام‌آرآی): ام ار آی اطلاعات مشابهی آنچه که توسط یک سی تی اسکن تولید شده است، بدون نیاز به اشعه ایکس به دست می‌دهد.
• آنژیوگرافی: این روش معمولا در کنار روش‌های درمان عروق به کار می‌رود. در آنژیوگرافی، از یک ماده ( رنگی) کنتراست که به داخل شریان تزریق می‌شود و اشعه ایکس برای نشان دادن جریان خون و مشخص کردن هر گونه انسداد احتمالی استفاده می‌شود.

درمان بیماری شریان محیطی

هیچ درمانی برای بیماری شریان محیطی وجود ندارد، اما تغییر سبک زندگی و استفاده از دارو می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. در موارد شدید و یا زمانی که درمان‌های اولیه تاثیر چندانی در کاهش علائم نداشته باشند، ممکن است جراحی انجام شود.

تغییر سبک زندگی

در صورتی که پزشکان تشخیص دهند شما به بیماری شریان محیطی مبتلا هستید، مهمترین تغییراتی که می‌توانید در سبک زندگی خود ایجاد کنید دو کار هستند: بیشتر ورزش کنید، و اگر شما سیگار می‌کشید سیگار کشیدن را ترک کنید.

ورزش

شواهد نشان می‌دهند که ورزش منظم به کاهش شدت و فراوانی علائم بیماری شریان محیطی کمک کرده و خطر ابتلا به دیگر بیماری‌های قلبی عروقی را نیز کاهش می‌دهد. برنامه تمرینی معمولا شامل دو ساعت تمرین در هفته به مدت سه ماه و تحت نظارت مربی است. در حالت ایده آل، هدف شما باید این باشد که به مرور زمان، برای بقیه زندگی خود هر روز ورزش کنید، زیرا مزایای ورزش در صورتی که به شکل دائمی و منظم انجام نشود به سرعت از بین می‌رود. یکی از بهترین ورزش‌هایی که می‌توانید انجام دهید پیاده روی است. معمولا توصیه می‌شود که تا زمانی که علائم غیر قابل تحمل شوند، هر مقدار که می‌توانید پیاده ‌روی کنید. هنگامی که احساس درد کردید، به خودتان استراحت دهید تا زمانی که مجددا درد از بین برود، و بتوانید دوباره راه بروید، مجددا تا زمانی که درد شدید شود به راه رفتن ادامه دهید. با همین روش ” شروع- توقف” پیش بروید تا حداقل 30 دقیقه پیاده روی کرده باشید. در حالت ایده‌ال این کار باید چندین بار در هفته تکرار شود. ممکن است انجام این تمرینات برایتان چالش برانگیز باشد، چرا که بازگشت مکرر درد ممکن است ناراحت کننده و خسته کننده باشد. با این حال، اگر شما استقامت به خرج دهید ، به تدریج متوجه بهبود علائم خود شده و کم کم دوره‌های بدون درد طولانی‌تری خواهید داشت.

ترک سیگار

ترک سیگار خطر شدت گرفتن بیماری شریان محیطی و ابتلا به دیگر بیماری‌های جدی قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. تحقیقات نشان داده است که احتمال ابتلا به حمله قلبی و مرگ و میر ناشی از عوارض بیماری‌های قلبی در افرادی که پس از تشخیص بیماری خود همچنان سیگار می‌کشند بیشتر از افرادی است که پس از تشخیص بیماری قلبی خود سیگار را ترک می‌کنند.

تغییرات دیگر در سبک زندگی

علاوه بر ورزش و ترک سیگار، تغییرات دیگری نیز می‌توان در شیوه زندگی ایجاد کرد که خطر ابتلا به انواع بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهند. این تغییرات شامل موارد زیرند:

• پیروی از یک رژیم غذایی سالم
• حفظ وزن بدن در محدوه سلامتی

دارو

از داروهای مختلفی برای درمان علل زمینه‌ای بیماری شریان محیطی می‌توان استفاده کرد، که در عین حال خطر ابتلا به دیگر بیماری‌های قلبی عروقی نیز کاهش یابد. بعضی افراد ممکن است نیاز داشته باشند یک یا دو نوع دارو از موارد زیر را مصرف کنند، در حالی که بعضی افراد دیگر ممکن است به مصرف همه آن‌ها نیاز داشته باشند.

استاتین

اگر آزمایش خون نشان دهد که میزان کلسترول LDL (کلسترول بد) شخصی بالا است، پزشک یک نوع دارو به نام استاتین برای او تجویز می‌کند. عملکرد استاتین بر اساس کمک به کاهش تولید کلسترول LDL توسط کبد است. مصرف استاتین برای اکثر افراد یا هیچ عارضه جانبی ندارد و یا عوارض جانبی خیلی کمی ایجاد می‌کند، اگر چه برای برخی افراد بعضی عوارض جانبی- که چندان جدی نیستند- پیش می‌آید مانند:

• سوء هاضمه
• سردرد
• حالت تهوع
• دردهای عضلانی

داروهای کاهندهٔ فشارخون

داروهای کاهندهٔ فشارخون گروهی از داروها هستند که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند. در صورتی که کسی علائم زیر را داشته باشد ممکن است برای او داروی کاهنده فشار خون تجویز شود:

• بیمار دیابت ندارد و فشار خون او بالاتر از 140 / 90 میلیمتر جیوه است
• بیمار دیابت دارد و فشار خون او بالاتر از 130/80 میلیمتر جیوه است

از جمله انواع داروهای کاهندهٔ فشارخون که به طور گسترده‌ای‌ استفاده می‌شوند، داروهای بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) هستند که با متوقف کردن فعالیت برخی هورمون‌ها به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. این نوع داروها به کاهش مقدار آب در خون کمک کرده و شریان‌ها را گشادتر می‌کنند که هر دو کار باعث کاهش فشار خون می‌شود. عوارض جانبی داروهای مهارکننده های ACE عبارتند از:

• سرگیجه
• احساس خستگی یا ضعف
• سردرد
• سرفه خشک دائمی

اکثر این عوارض طی چند روز برطرف می‌شوند ، اگر چه برای بعضی افراد ممکن است سرفه‌های خشک کمی بیشتر طول بکشند. اگر عوارض جانبی خیلی حاد شوند، ممکن است لازم باشد از داروهای دیگری که نتایجی مشابه نتایج مهار کننده‌های ACE دارند، و با عنوان داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARB) شناخته می‌شوند، استفاده شود.

داروهای ضد انعقاد خون

یکی از بزرگترین خطرات احتمالی در صورت ابتلا به تصلب شرایین، قطعه‌ای از رسوبات چربی (پلاک) است که از دیواره شریان کنده شده باشد. این مساله می‌تواند منجر به ایجاد لخته خون در محل پلاک کنده شده شود. به وجود آمدن یک لخته خون داخل شریانی که قلب را خونرسانی (یکی از عروق کرونر) می‌کند، می‌تواند باعث بروز حمله قلبی شود. به همین شکل، اگر لخته خون در داخل رگ‌های خونی که به سمت مغز می‌روند، ایجاد شود ممکن است منجر به سکته مغزی شود. احتمالا برای کاهش خطر لخته شدن خون در افرادی که به بیماری شریان محیطی مبتلا هستند، داروهای ضد انعقاد خون تجویز خواهد شد. این داروها باعث می‌شوند پلاکت‌ها (گلبول‌ کوچک خون) نتوانند به هم بچسبند و بنابراین اگر پلاکی از دیواره شریان جدا شود، احتمال ایجاد لخته خون کمتر خواهد بود. اغلب برای افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی، استفاده از دوز پایینی از آسپیرین و کلوپیدوگرل، که هر دو داروی ضد انعقاد خون هستند، تجویز می‌شود. عوارض جانبی رایج آسپیرین با دوز کم، شامل سوء هاضمه و افزایش خطر خونریزی است. عوارض جانبی رایج کلوپیدوگرل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد یا سرگیجه
• حالت تهوع
• اسهال یا یبوست
• سوء هاضمه
• معده درد ( دردهای شکمی)
• افزایش خطر خونریزی

نافرونیل اگزالات

موسسه NICE استفاده از نافرونیل اگزالات را برای درمان پا دردی که به خاطر ورزش کردن در افراد مبتلا به PAD ایجاد شده توصیه می‌نماید. این دارو می‌تواند جریان خون را در بدن بهبود بخشد و خیلی به ندرت، برای کسانی استفاده می‌شود که یا نخواهند جراحی انجام دهند و یا برنامه ورزشی تحت نظارت بهبود رضایت‌ بخشی در وضعیت آن‌ها ایجاد نکرده باشد. عوارض جانبی نافرونیل اگزالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع
• درد شکمی
• اسهال
• بثورات جلدی

معمولا توصیه می‌شود که بیماران داروی نافرونیل اگزالات را برای حدود سه تا شش ماه مصرف کنند تا ببینید آیا علائم بهبود می‌یابد یا خیر. اگر درمان بعد از این مدت تاثیری نداشته باشد، مصرف دارو را متوقف خواهند کرد.

جراحی و دیگر عمل‌ها

در بعضی موارد ممکن است توصیه شود برای بازگرداندن جریان خون به شریان‌های پا جراحی‌ انجام شاخص پایی بازویی شود. این جراحی با عنوان ریواسکولاریزیشن شناخته می‌شود. عمل ریواسکولاریزیشن در صورتی توصیه می‌شود که درد پای بیمار آنقدر شدید باشد که بیمار نتواند فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهد، و یا درمان‌های فوق الذکر به بهبود علائم بیمار کمکی نکرده باشند. دو نوع اصلی ریواسکولاریزیشن برای درمان بیماری شریان محیطی وجود دارد: