تایید تراکنش های بیت کوین

شبکه لایتنینگ در سال 2015 به دست دو محقق به نام‌های تادئوس درایجا (Thaddeus Dryja) و جوزف پون (Joseph Poon) در مقاله‌ای با عنوان شبکه لایتنینگ بیت کوین معرفی شد. نوشته‌های آنها بر اساس بحث‌های قبلی درباره کانال‌های پرداخت ساخته شده به دست ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت‌کوین، بود. ناکاموتو کانال‌های پرداخت را برای همکارش مایک هرن (Mike Hearn)، که مکالمات را در سال 2013 منتشر کرد، توضیح داد.

04. بیت کوین چیست؟

بیت کوین، بحث برانگیزترین موضوع در دنیای مالی، از زمان پیدایش شهاب سنگ در سال 2017 تاکنون بوده! اگر فکر می کنی که این شگفت انگیز است!! به من گوش کن!!

بیت کوین مدت زیادی است که در اخبار موردبحث بوده است و به نهادی تبدیل شده است که بازده های چند -باگری را ارائه کرده است. اگرچه، بسیاری از رهبران صنایع، طیف گسترده ای از عقاید و نظرات را در مورد بیت کوین داشته اند.

برخی به شدت معتقدند و از این ایده حمایت می کنند که بیت کوین و ارزهای مشابه، آینده اقتصاد آزاد جنبشی هستند. اما برخی از مردم این ایده را رد می کنند و آن را به عنوان یک موجودیت دیجیتال با ارزش مشکوک و نامعین توصیف می کنند.

اگرچه این یکی از موضوعات مورد بحث است، اما هنوز برای بسیاری یک معما است.

اجازه دهید به دنیای بیت کوین راه پیدا کنیم.

فهرست محتوا

• بیت کوین چیست؟
• بیت کوین چرا و چگونه ایجاد شد؟
• بیت کوین چگونه کار می کند؟
• بیت کوین چند اصطلاح کلیدی دارد: کلید عمومی، کلید خصوصی، کیف پول.
• بیت کوین چگونه تولید می شود؟
• معامله در پلتفرم های مبادلات سکه(کوین)
• چگونه بیت کوین خود را محافظت و ذخیره کنیم؟
• انواع مختلف کیف پول:
• آیا سرمایه گذاری در بیت کوین بی خطر است؟
• مزایای بیت کوین
• استدلال های نهایی

بیت کوین چیست؟

بیت کوین یک ارز است، درست مانند دلار، یورو، ین، پوند استرلینگ، روپیه هند. اما این تنها شباهت بین ارزهای سنتی و بیت کوین است.

ارزهای سنتی ذکر شده فوق، توسط یک بانک مرکزی مجاز تحت دولت های مربوطه صادر و اداره می شوند. ارزهای فیات تحت مجوز بانک‌های مرکزی هستند که صادر و اداره می‌شوند و از این رو، ارزهای متمرکز نامیده می‌شوند.

اجازه دهید اصطلاح رمزنگاری «Crypto» به معنای رمز را بیشتر درک کنیم. رمزنگاری روشی برای برقراری ارتباط امن است که از الگوریتم‌هایی برای تبدیل پیام ارسال شده به داده‌های ناخوانا استفاده می‌کند که فقط می تواند توسط فرستندگان/گیرنده‌های مجاز، کشف رمز/رمزگشایی شود.

بیت کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که به صورت همتا به همتا عمل می کند. بیت کوین یک کد کامپیوتری با ارزش رمزگذاری شده با یک الگوریتم رمزنگاری قوی، برای حفظ یکپارچگی و معتبربودن آن است.

بیت‌کوین می‌تواند برای کالاها یا خدماتی پرداخت شود که ارائه‌دهنده خدمات، آن را بپذیرد، مانند ارز سنتی، اما از نظر دیجیتالی مانند پیام‌ها، هزینه پرداخت می کند.

بیت کوین چگونه و چرا ایجاد شد؟

در سال 2008، شخص یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو، گزارشی را منتشر کردند که در آن بیت کوین به عنوان « یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا» تعریف شد.

بعداً در 9 ژانویه 2009، کد آن به عنوان منبع باز منتشر شد و ساتوشی ناکاموتو شروع به استخراج بیت کوین کرد.

ساتوشی، پس از آن تا دسامبر 2010 در توسعه بیت کوین مشارکت داشت. این تقریبا تمام اطلاعات مربوط به ناکاموتو است که در حوزه عمومی دردسترس است.

حال که می دانیم چه کسی بیت کوین را ایجاد کرده است، درک دلیل تشکیل بیت کوین بسیار مهم است.

ایده ایجاد ارز غیرمتمرکز، ایجاد یک اکوسیستم موازی با سیستم متمرکز اقتصاد بود که به وسیله قوانین تعیین شده توسط مقامات اداره می شد، جایی که مردم باید به بانک مرکزی برای حفظ ارزش پول خود اعتماد می کردند. این ارز کاملاً تحت صلاحدید دولت عمل می کرد.

یک مثال کلاسیک می تواند بحران مالی سال 2008 باشد که به دلیل وام های بد صادر شده توسط بانک ها ایجاد شد و در ازای آن، بانک هایی که مدعی بحران بودند با استفاده از پول مالیات دهندگان یا خزانه عمومی نجات یافتند.

امتیاز اخذ مالیات از مردم عادی علیرغم متهم بودن، برای نجات بانک ها مورد استفاده قرار گرفت. این نشان دهنده اختیارات اختیاری دولت است. بسیاری از مردم عادی، پس انداز و شغل خود را در نتیجه رکودهای بزرگ از دست دادند.

بیت کوین چگونه کار می کند؟

بیت کوین یک ارز دیجیتال است که برای ثبت تراکنش های خود به پلتفرمی به نام دفترکل نیاز دارد. بیت کوین ها از بلاک چین استفاده می کنند، که یک فناوری تحولی دیگر برای عملیات دفتر کل می باشد.

قبل از اینکه جلوتر برویم، اجازه دهید مختصر مطالبی در مورد فناوری بلاک چین ارائه دهم.

بلاک چین که فناوری دفتر کل توزیع شده نیز نامیده می شود، با ثبت سوابق تمام تراکنش ها، بستر بیت کوین را تشکیل می دهد. از آنجایی که این یک منبع باز و یک دفتر کل عمومی است، هر کاربری می تواند برای تأیید به تراکنش ها دسترسی داشته باشد. این سیستم همچنین نیاز به تأیید شخص ثالث را برطرف می کند و تراکنش های مبتنی بر اعتماد را که سیستم های بانکی ارزی دنبال می کنند، حذف می سازد.

بیت کوین برخی اصطلاحات کلیدی دارد. کلید عمومی، کلید خصوصی و کیف پول

کلید عمومی مکانی است که تراکنش ها در آن واریز و برداشت می شوند. این کلید نشان دهنده امضای دیجیتال دارندگان در دفتر کل بلاک چین است، مشابه نام کاربری در بخش نیوزفید رسانه های اجتماعی. کلید خصوصی رمز عبور مورد نیاز برای خرید، فروش و تجارت بیت کوین در کیف پول است.

کلید خصوصی باید یک رمز محافظت شده باشد و فقط برای مجاز کردن انتقال های بیت کوین استفاده شود. برخی از کاربران با رمزگذاری کیف پول با رمز عبور قوی و در برخی موارد با انتخاب گزینه ذخیره سازی سرد از کلیدهای خصوصی خود محافظت می کنند. یعنی ذخیره کردن کیف پول به صورت آفلاین.

اجازه دهید نمونه ای از نحوه انجام تراکنش های بیت کوین به صورت همتا به همتا را در نظر بگیریم.

جان می خواست از جری بیت کوین بخرد. او باید برنامه ای را روی دستگاه دیجیتال خود به نام کیف پول بیت کوین نصب کند که دارای یک کلید عمومی است و به عنوان آدرس جان برای دریافت بیت کوین عمل می کند.

جان اکنون می تواند کلید عمومی خود را برای جری ارسال کند، کسی که می خواهد بیت کوین را در ازای دلار آمریکا بفروشد. پس از اینکه جان پول را به حساب بانکی جری منتقل کرد، جری با استفاده از کلید خصوصی خود در مسیر آدرس عمومی جان، تراکنش را مجاز خواهد کرد.

این تراکنش از طریق بلاک چین انجام می شود. بلاک چین تراکنش را تایید تراکنش های بیت کوین با مقایسه آن با اکثر سوابق الگوی تراکنش در پایگاه داده خود تأیید می کند.

تنها پس از تکمیل این فرآیند، تراکنش به طور دائم از طریق شبکه بلاک چین ثبت می شود. از این رو پرداخت به جان انجام می شود. جان اکنون می تواند با استفاده از کلید خصوصی خود به بیت کوین موجود در کیف پول خود دسترسی پیدا کند.

کیف پول کریپتوکارنسی اپلیکیشنی است که برای ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده می شود. انواع مختلفی از کیف پول ها مانند کیف پول داغ، کیف پول سرد وجود دارد که در پلتفرم های مختلف مانند موبایل، دسکتاپ و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.

بیت کوین چگونه ایجاد می شود؟

بیت کوین با روشی به نام استخراج رمزارز تولید می شود. روش تأیید تراکنش ها برای به دست آوردن پاداش، با استفاده از قدرت محاسباتی معنادار برای تشکیل یک بلاک، استخراج نامیده می شود.

بلاک ها حاوی اطلاعاتی بر اساس تراکنش ها، یک Nonce (64 بیتی)تایید تراکنش های بیت کوین ، یک عدد کل( 256 بیتی) از بلاک قبلی هستند. توجه داشته باشید که شما باید دسترسی قابل توجهی به برق داشته باشید و باید بتوانید تجهیزات و ابزار محاسباتی خود را نگهداری کنید، از این رو این ابزار "تجهیزات استخراج " نامیده می شود.

تأیید تراکنش‌ها تنها زمانی پذیرفته می‌شود که بلاک تازه تشکیل‌شده حاوی (اثبات کار) (Proof-of-Work) باشد. POW فرآیند پیدا کردن یک شماره منحصر به فرد به نام Nonce است.

شما نیازی به انجام هیچ گونه محاسبات یا ریاضیات به صورت دستی ندارید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک دستگاه الکترونیکی توانمند داشته باشید و برنامه ای را که سازندگان ترجیح می دهند نصب کنید. CPU یا GPU موجود در دستگاه شما، این محاسبات را برای شما انجام می دهد. ممکن است در برخی موارد اتصال دستگاه های الکترونیکی به اینترنت اجباری باشد.

تجارت در پلتفرم های تبادل کوین

می توان بیت کوین را با توجه به ارزش بازار آن در یک بازه زمانی معین خرید یا فروخت، به شرطی که نقدینگی کافی در بازار وجود داشته باشد. این شبیه به معامله در بازارهای سهام است، اما در عوض، یک فرآیند 24 ساعته است.

بیت کوین نه به عنوان سهام پایدار است و نه توسط هیچ کالا یا دارایی فیزیکی پشتیبانی می شود. شما هیچ دارایی فیزیکی دریافت نمی کنید بلکه فقط آدرس دارایی های دیجیتالی را که خریداری کرده اید دریافت می کنید که می توانند در کیف پول های رمزنگاری شما ایمن شوند.

پلتفرم های اختصاصی مانند بایننس Binance، کوین بیس Coinbase، پیونکس Pionex نیز برای همین منظور وجود دارد. اما قبل از معامله در هر یک از این پلتفرم‌ها، کارمزد تراکنش‌ها را بررسی کنید.

چگونه از بیت کوین خود محافظت و آن را ذخیره کنیم؟

همانطور که ما از کیف های پول برای محافظت از ارز فیات استفاده می کنیم، ابزارهایی به نام کیف پول دیجیتال بیت کوین وجود دارد. این کیف پول ها کلید عمومی و کلیدهای خصوصی شما را ذخیره می کنند.

کلید عمومی به عنوان یک آدرس برای حساب شما عمل می کند.

کلید خصوصی - کلید حساسی که به عنوان رمز عبور برای دسترسی به کیف پول شما استفاده می شود. هر کسی که به کلید خصوصی شما دسترسی داشته باشد می تواند ارز دیجیتال مرتبط را خرج کند.

انواع مختلف کیف های پول:

• 1) کیف پول های دسکتاپ(رومیزی)
• 2) کیف پول های موبایل
• 3) کیف پول های آنلاین
• 4) کیف پول های کاغذی
• 5) کیف پول های سخت افزاری

آیا سرمایه گذاری در بیت کوین بی خطر است؟

بیت کوین کاملاً بی ثبات شناخته شده است. ارزش آن بر مبنای عرضه و تقاضا است، زیرا برای فعال نگه داشتن شبکه خود، باید تراکنش های مداوم داشته باشد.

برخی از رهبران صنعت می گویند بیت کوین یک حباب است. سقوط شدید ارزش بیت کوین، از نزدیک به 20,000 دلار به ازای هر بیت کوین در دسامبر 2017 ، به حدود 3,000 دلار در نوامبر 2018 فاجعه بار بود.

با این حال، بیت کوین پس از سقوط آزاد متوقف یا ناپدید نشد، هنوز مانند یک کوه ایستاده و به بالا و بالاترین سطح خود رسید. در ژانویه 2021، پس از رسیدن به بالاترین رقم تاریخی بیش از 48 هزار دلار، دوباره در ژانویه 2021 با قیمت 35000 دلار معامله می شود.

از زمان سقوط قبلی، بیت کوین با یک رشد آهسته و پیوسته که نوسان را به حداقل می رساند، احساس ثبات را به نمایش گذاشت. و از این رو بسیاری از بازیگران دیگر را از بخش‌های مختلف جذب کرد و همچنین بسیاری از مؤسسات نیز برای تأمین ذخایر نقدی خود وارد عمل شدند.

در حال حاضر، بیت کوین از نظر ارزش بازار در بین 20 ارز فیات برتر جهان قرار دارد و از ارزهای فیات بسیاری از کشورها پیشی گرفته است. با وجود تمام انتقادات، بسیاری از سرمایه گذاران اولیه بیت کوین اکنون میلیون ها بها دارند. ما به شما توصیه می کنیم که بازار را مطالعه کرده و بر اساس ارزیابی ریسک خود سرمایه گذاری کنید.

مزایای بیت کوین

همانطور که قبلا ذکر شد، بیت کوین نمی تواند توسط هیچ مرجع مرکزی کنترل یا اداره شود، اما بین تمام همتایان در سراسر جهان توزیع می شود. بیت کوین پیچیدگی های تراکنش ها را در سیستم مالی فعلی که تراکنش های مبتنی بر اعتماد از طریق بانک ها بود، از بین برد. با ادغام فناوری بلاک چین، بیت کوین به صورت همتا به همتا معامله می شود و تداخل شخص ثالث را حذف می کند.

بلاک چین همچنین اجازه می‌دهد تا دارایی‌های دیجیتال با سهولت معامله شود، زیرا کاغذبازی کمتری وجود دارد و زمان انتظار برای تایید تراکنش‌ها کمتر است. از آنجایی که بیشتر فرآیندها خودکار هستند، مسائل مربوط به خطاهای انسانی بسیار کم است.

مقرون به صرفه بودن به این دلیل است که ارز فیات غیرمتمرکز بوده و گزینه دیگری غیر از استفاده از بانک ها و شرکت های مالی مانند پی پال وجود ندارد که درصد سنگینی هزینه را بر تراکنش ها اعمال کند. مبالغ کم به رفع مشکل کمک می کند. تراکنش‌های بیت‌کوین در زمانی تنظیم می‌شوند که ممکن است استخراج کنندگان بپذیرند.

مهم نیست که بانک‌ها ادعا می‌کنند سیستم‌هایشان چقدر امن است، زیرا دخالت انسانی برای فرآیندهای راستی‌آزمایی ضروری است، همیشه خطرات کلاهبرداری و تراکنش‌های ناامن وجود دارد. اما بیت‌کوین الگوریتم‌های رمزنگاری چندلایه‌ای را برای فرار از خطر خصوصی‌سازی غیرقانونی اکثریت شبکه‌های دارایی دیجیتال ارائه می‌کند. از همه مهم تر،کمترین دخالت انسانها وجود دارد که عامل خطای انسانی را از بین می برد.

اینکه چه میزانی از اطلاعات برای اجرای تراکنش ها، توسط نهادهای مالی مورددرخواست است، دغدغه ایجاد می کند. اطلاعات بانکی یا هویت های مهم شما ممکن است به سرقت رفته یا مورد سوء استفاده قرار بگیرد. اما استفاده از بیت کوین مشخصه ای برای ناشناس ماندن هویت شما ارائه می دهد که برای بسیاری باارزش است.

استدلالات نهایی

بیت کوین از زمان آغاز به کار خود در سال 2009 فراز و فرودهای زیادی داشته است. بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت و معامله در برخی از کشورها مانند ژاپن، ایالات متحده آمریکا، سنگاپور و آلمان قانونی می باشد که در این کشورها قانونگذاران قوانینی را تصویب کردند تا تجارت بیت کوین را برای کشورهایی مجاز گردانند که در آنها معامله با بیت کوین و سایر ارزهای مشابه غیرقانونی است.

افراد ذینفع به این گزینه به عنوان یک گزینه سرمایه گذاری عالی می نگرند، در حالی که برخی آن را به عنوان حباب دیگری طبقه بندی می کنند زیرا بیت کوین هیچ پشتوانه محکمی ندارد. نظارت مداوم بر LTP (آخرین قیمت معامله شده) ضروری است. و به شدت توصیه می شود پیش از سرمایه گذاری تلاش و دقت لازم را انجام دهید.

کارمزد تراکنش ارزهای دیجیتال چیست و چرا باید پرداخت شود؟

مانند هر چیز دیگری در زندگی ، برای تراکنش های ارزهای رمزپایه نیز هزینه ای وجود دارد که به آن کارمزد تراکنش ارزهای دیجیتال گفته می شود. هر بار که هر ارز رمزپایه ای از یک آدرس به آدرس دیگری ارسال میشود، هزینه تراکنش شبکه باید پرداخت گردد. اگر قصد خرید ارز دیجیتال را داشته باشید هزینه و کارمزد تراکنش به مبلغ نهایی پرداخت شما اضافه می شود. اگر صرفا قصد ارسال بین دو آدرس را داشته باشید کارمزد از موجودی رمز ارز کاسته خواهد شد.
کارمزد تراکنش ارزهای دیجیتال با توجه به شبکه مورد استفاده متفاوت خواهد بود. نکته مهم این است که هزینه ای که پرداخت می کنید رقم ثابتی نیست. بسته به تقاضای بازار و ظرفیت شبکه برای تایید تراکنش ها، کارمزد می تواند نوسان کند. به عنوان نمونه میانگین هزینه های تراکنش در شبکه بیت کوین، از زمان شروع فعالیت ارز دیجیتال در سال 2009 به تدریج در حال افزایش بوده است.

کارمزد تراکنش ارز دیجیتال چیست و به چه کسی تعلق می گیرد؟

کارمزد تراکنش های رمز ارزها توسط ماینر ها دریافت می شود. به طور خاص ، کارمزد توسط ماینری دریافت می شود که بلوک شبکه را که حاوی تراکنش خاص کاربر است تأیید می کند.

ماینر ها یا استخراج کنندگان این کارمزد ها را به عنوان پاداش دریافت می کنند. زیرا از قدرت محاسباتی خود برای تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت شبکه استفاده می کنند.

در واقع ماینرها علاوه بر ارز دیجیتال جدیدی که هنگام استخراج بلاک جدید منتشر می شود ، این کارمزد ها را نیز دریافت می کنند. به عبارت دیگر، آنها انگیزه مضاعفی برای استخراج دارند زیرا هم کارمزد دریافت می کنند و هم “پاداش بلاک”.

به طور کلی دو دلیل مهم تعیین کارمزد تراکنش توسط بلاک چین ها وجود دارد:

• کارمزدها میزان اسپم در شبکه را کنترل می کنند بنابراین اجرای حملات در مقیاس گسترده اسپم به دلیل پر هزینه بودن انجام نمی شود.
• کارمزد تراکنش به عنوان انگیزه‌ای برای ماینر ها در نظر گرفته می شوند تا کاربران تشویق شوند که در تایید و اعتبارسنجی تراکنش‌ها کمک کنند.

کارمزد تراکنش ارزهای دیجیتال چگونه محاسبه می شود؟

در بیشتر بلاک چین ها و شبکه های انتقال مبلغی که برای هر تراکنش می پردازید با توجه به نظر شما تعیین می شود. هرچه مبلغ بیشتری بپردازید، ماینر های بیشتری تمایل به پردازش تراکنش شما دارند و در نتیجه تراکنش شما سریعتر پردازش می شود.

البته این بدان معنا نیست که تراکنش های با کارمزد کوچکتر اصلاً پردازش نمی شوند. با این حال، در صورت شلوغی شبکه ، احتمالاً کندتر پردازش می شوند.

گاهی اوقات نرم افزار کیف پول دیجیتالی و یا پلتفرم صرافی که از آن استفاده می کنید پیشنهادی در رابطه با کارمزد ها به شما می دهد و شما میتوانید میزان کارمزد را با توجه به تمایل خود برای پرداخت تغییر دهید.

دلیل افزایش کارمزد تراکنش ها چیست؟

هزینه ها معمولاً مطابق با افزایش استفاده و محبوبیت شبکه های ارزهای رمزپایه افزایش می یابد. بیت کوین بهترین مثال در این زمینه است. با افزایش محبوبیت بیت کوین، کاربران این شبکه افزایش یافته اند و افراد بیشتری به دنبال انجام معاملات در داخل شبکه آن هستند. این یعنی فشار بر شبکه در حال افزایش است.

مشکل دیگر مقیاس پذیری بیت کوین است. اندازه بلوک های بیت کوین محدود به 1 مگابایت است که تعداد معاملاتی که در واحد زمان می تواند پردازش شود را محدود می کند.

به دلیل افزایش تقاضا تراکنش های بیشتری در حال انجام است، اما اندازه بلوک ثابت است. نتیجه این است که پردازش معاملات زمان بیشتری می برد و کاربران هزینه های بالاتری را پرداخت می کنند تا تراکنش های خود را سریعتر پردازش کنند.

ساده ترین راه برای مقابله با مشکل افزایش کارمزد ها در شبکه بیت کوین (و سایر شبکه ها) این است که امکان پردازش سریع تر تراکنش ها فراهم شود. در حال حاضر راه حل هایی برای حل مسائل مقیاس پذیری بلاک چین توسط پروژه های مختلف در حال بررسی است و بسیاری از آنها به مرحله اجرایی نیز رسیده است. مانند چیزی که در بلاک چین سولانا شاهد آن هستیم.

یک مثال برای راه حل های افزایش مقیاس پذیر شبکه بیت کوین هارد فورک بیت کوین کش است. این هاردفورک حجم بلوک را به 8 مگابایت افزایش داده است. با انجام این کار، بلاک چین مجزا و ارز رمزنگاری شده جدیدی ایجاد شد.

چگونه کارمزد تراکنش ارزهای دیجیتال را کاهش دهیم؟

فرض کنید قصد دارید به عنوان مثال به حساب کاربری خود در صرافی کوکوین مقداری تتر ارسال کنید. اگر تتر را در شبکه ERC-20 اتریوم منتقل کنید کارمزد شما در مقایسه با انتقال در شبکه TRC-20 ترون بیشتر خواهد بود. بنابراین می توانید در برخی از مواقع با تغییر شبکه انتقال رمز ارزها کارمزد تراکنش مورد نظر خود را کاهش دهید.

اگر محدودیت زمانی برای انجام تراکنش مورد نظر خود ندارید، به دنبال زمانی باشید که بلاک چین کمتر شلوغ باشد. به عنوان مثال، در آخر هفته (شنبه ها ویکشنبه ها) ، مشاغل تعطیل هستند و ازدحام و معاملات کلی کمتر است.

سعی کنید معامله خود را با هزینه و کارمزد کمتری ارسال کنید و منتظر بمانید تا پردازش شود.

البته این نکته را در نظر داشته باشید که با توجه به ماهیت پر نوسان بازار رمز ارزها گاهی منتظر ماندن ممکن است منجر به از دست دادن برخی از فرصت ها به دلیل تغییرات قیمت شود.

کارمزد تراکنش ها در صرافی های دیجیتال

تعرفه کارمزد تراکنش‌ها و معاملات ارزهای دیجیتال در صرافی های مختلف، متفاوت است. به همین دلیل یکی از مهم ترین معیار هایی که هنگام انتخاب یک صرافی برای خرید و فروش رمز ارزها باید در نظر داشته باشید میزان کارمزدی است که صرافی دریافت میکند.

برخی صرافی ها، چه صرافی های داخلی و چه صرافی های خارجی، هزینه‌های سنگینی بابت مبادلات رمز ارزها از کاربران دریافت می کنند. در برخی از موارد این کارمزد ها ممکن است منجر به این شود که بسیاری از سود شما صرف هزینه تراکنش گردد.

یک روش رایج در صرافی های دیجیتال که با هدف جذب کاربران استفاده می شود، تخفیف در کارمزد تحت شرایط خاص است. برخی از صرافی ها ممکن است از تخفیفات کارمزد در صورت پرداخت با رمز ارزهای بومی خود صرافی استفاده کنند و برخی ممکن است تخفیفات با توجه به حجم معاملات کاربر در نظر بگیرند.

پاسخ به سوالات متداول

بلاک‌ چین‌هایی که توانایی پردازش تعداد بیشتری تراکنش در واحد زمان را دارند، کارمزد های کمتری دریافت می کنند.

ازدحام شبکه و تقاضا برای بلوک و اندازه تراکنش های در صف پردازش فاکتور های اصلی برای تعیین میزان دقیق کارمزد های در یک شبکه هستند. تراکنش های بزرگتر معمولا سریع تر پردازش می شوند و از طرفی ازدحام باعث می شود که کاربران با افزایش کارمزد ها تلاش کنند که تراکنش خود را سریعتر پردازش نمایند.

چون سایز بلاک در بلاک چین و تعداد تراکنش هایی که در واحد زمان می تواند پردازش کند ثابت است. با افزایش تقاضا و ازدحام، کاربرانی که می خواهند تراکنش آنها سریع تر پردازش شود کارمزد های بالاتری تعیین میکنند.

مقیاس پذیری در بلاک چین چیست و راهکارهای بهبود آن چیست؟

مقیاس پذیری (Scalability) توانایی پاسخگویی شبکه بلاک چین به میزان تقاضا است. برای تعیین میزان مقیاس‌پذیری یک شبکه، باید توانایی آن در پاسخگویی به نیازمندی‌ها را بررسی کرد. درواقع، یک شبکه مقیاس پذیر، زمانی که تراکنش‌ها افزایش یافته و افراد بیشتری قصد استفاده از خدمات شبکه را دارند؛ می‌تواند بدون کاهش سرعت و کیفیت خدمات به کار خود ادامه دهد. مسئله سرعت، مسئله بسیار مهمی در دنیای امروزی است. می‌توان گفت بلاک چین‌هایی که نتوانند به نیاز کاربران خود در حوزه افزایش سرعت و کیفیت خدمات پاسخ دهند، دیر یا زود از گردونه رقابت حذف خواهند شد.

یکی از بهترین حوزه ها برای سرمایه گذاری، حوزه ارزهای دیجیتال است که در چند سال اخیر توانسته تحولاتی را در زندگی ما به وجود بیاورد. اگر قصد سرمایه گذاری در این حوزه و خرید و فروش ارز دیجیتال را دارید، می‌توانید این کار را در صرافی ارزپایا با کمترین کارمزد نسبت به دیگر صرافی های ایرانی انجام دهید. برای ثبت نام در صرافی ارزپایا روی این لینک کلیک کنید.

معیارهای تعیین مقیاس پذیری بلاک چین

تعداد تراکنش در ثانیه، حضور سیستم‌های کامپیوتری مناسب برای ذخیره و پردازش اطلاعات و سرعت انتقال اطلاعات در شبکه از معیارهای مهم مقیاس پذیری در بلاک چین هستند؛ درواقع مقیاس‌پذیری، سرعت شبکه بلاک چین در پردازش تراکنش‌ها را نشان می‌دهد. توانایی پردازش سریع یک تراکنش و ثبت آن در شبکه بلاک چین، یکی از مهم‌ترین بخش‌های مقیاس پذیری در بلاک چین است. هر چه سرعت تراکنش بالاتر باشد، نشان‌دهنده این است که شبکه از مقیاس‌پذیری بالایی برخوردار است.

توسعه‌دهندگان فناوری بلاک چین در تلاش‌اند تا با حفظ امنیت، مقیاس پذیری شبکه‌های خود را افزایش دهند. یکی از این تلاش‌ها، اجرای تکنولوژی سگویت روی بلاک چین بیت کوین است. این تکنولوژی با کاهش حجم تراکنش‌ها، تعداد تراکنش بیشتری در یک بلاک جای داده و درنتیجه، سرعت تایید تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد.

موانع مقیاس پذیری در بلاک چین

یکی از موانع اصلی برای مقیاس پذیری بلاک چین، همراه شدن سرعت، امنیت و تمرکززدایی در شبکه بلاک چین است. کارشناسان معتقدند هیچ شبکه‌ای نمی‌تواند هر سه عامل را در کنارهم به کاربران خود ارائه دهد. ویتالیک بوترین بنیان‌گذار اتریوم معتقد است شبکه بلاک چین با مسئله سه‌راهی مقیاس پذیری روبه‌رو شده است و هیچ شبکه‌ای نمی‌تواند در کنار مقیاس‌پذیری بالا، امنیت و غیرمتمرکز بودن را داشته باشد.

یکی دیگر از موانع مقیاس پذیری بلاک چین استفاده از الگوریتم اثبات کار یا (PoW) است؛ درواقع می‌توان گفت هر ارز دیجیتال که از این الگوریتم استفاده می‌کند مقیاس‌پذیری را برای رسیدن به امنیت و تمرکززدایی فدا کرده است. به‌عنوان‌مثال رمز ارز بیت کوین به‌طور کامل غیرمتمرکز بوده و امنیت بالایی دارد؛ اما در حال حاضر تراکنش‌ها در بلاک چین بیت کوین با سرعت پایینی انجام می‌شوند. به‌طورکلی می‌توان گفت اغلب ارزهای دیجیتال عدم تمرکز و امنیت را به مقیاس پذیری ترجیح داده و اغلب آن‌ها سرعت پایینی در تایید تراکنش‌ها دارند.

پیشنهاد مطالعه: پیشنهاد می‌کنیم که مقاله تست نت را نیز پس از مطالعه این مقاله مطالعه کنید.

راهکارهای حل مشکلات مقیاس پذیری ارزهای دیجیتال

برای افزایش scalability ‎ ارزهای دیجیتال راه‌کارهای تایید تراکنش های بیت کوین مختلفی به کار گرفته‌شده است که مهمترین راهکارهای بهبود مقیاس پذیری به شرح زیر است:

یکی از راه‌کارهای اصلی و مهم برای افزایش مقیاس پذیری بلاک چین بزرگ کردن اندازه بلاک‌ها است. بلاک چین بیت کوین در سال ۲۰۱۷ یک هارد فورک به نام بیت کوین کش را ایجاد کرد. این انشعاب با داشتن حجم ۸ مگابایتی توانست مقیاس پذیری بهتری را به کاربران ارائه دهد. این راهکار باعث شد فضای ذخیره‌سازی بلاک چین، که یکی از معیارهای اصلی مقیاس‌پذیری است افزایش پیدا کند.

یکی دیگر از راه‌کارهای بالا بردن مقیاس پذیری در شبکه بلاک چین، بالا بردن پاداش استخراج است. بلاک‌های جدید شبکه توسط ماینرها ایجاد یا به عبارتی استخراج می‌شوند. ماینرها با انجام معادلات پیچیده ریاضی تراکنش‌های شبکه را تائید کرده و با اضافه کردن بلاک به شبکه بلاک چین، پاداش دریافت می‌کنند. اگر پاداش استخراج بلاک‌ها افزایش یابد ماینرها انگیزه بیشتری برای تائید تراکنش‌ها پیداکرده و سرعت تراکنش در شبکه بلاک چین افزایش می‌یابد.

در مجله ارزپایا یک مقاله جامع درباره آموزش استخراج بیت کوین در ایران نوشته شده است که اگر مشتاق باشید می‌توانید بیشتر درباره ماینینگ بدانید.

یکی دیگر از راه‌کارهای اصلی برای بالا بردن سرعت تراکنش و مقیاس پذیری، کاهش حجم تراکنش‌های شبکه است. بیت کوین با همکاری سافت فورک سگویت، توانسته است حجم تراکنش‌های بلاک چین را کاهش داده و مقیاس پذیری آن را بالا ببرد. تراکنش‌ها با استفاده از تکنولوژی سگویت، تا ۶۰ درصد حجم کمتری را اشغال کرده و کارمزد کمتری نیز دارند. این کاهش حجم تراکنش‌ها باعث می‌شود هر بلاک، تراکنش بیشتری را تائید کرده و مقیاس‌پذیری نیز بالا برود.

• استفاده از لایه دوم بر روی بلاک چین

راهکار دیگر برای بالا بردن مقیاس پذیری بلاک چین ایجاد لایه دوم یا یک شبکه مجزا روی بلاک چین است. در این روش می‌توان تراکنش‌ها را روی لایه دوم تائید و ذخیره کرد. این کار باعث می‌شود حجم زیادی از بلاک چین اصلی اشغال نشود. شبکه لایتینگ یکی از این شبکه‌های مجزا است که بر روی بلاک چین اصلی ایجاد شده است. این شبکه به کمک بلاک چین آمده است تا مقیاس پذیری آن را افزایش دهد.

• استفاده از روش‌های دیگر برای انجام فرایندها

یکی از موانع اصلی عدم مقیاس پذیری بلاک چین استفاده از الگوریتم اثبات کار یا (pow) است؛ بنابراین با به‌کارگیری روش‌های دیگر برای انجام فرایندهای بلاک چین می‌توان مقیاس پذیری را بهبود بخشید. روش‌هایی مانند اثبات سهام می‌توانند علاوه بر تمرکززدایی، مقیاس‌پذیری را در بلاک چین افزایش دهند.

مشکل مقیاس پذیری بیت کوین

بیت کوین یکی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال در جهان است. بنیان‌گذار ناشناس این ارز دیجیتال، راهکاری برای پاسخگویی به حجم بالای تراکنش در شبکه بیت کوین نداشت. همین مسئله باعث شده است با افزایش تعداد تراکنش‌ها در این شبکه، سرعت آن به‌شدت کاهش پیدا کند و تایید هر تراکنش، نیاز به کارمزد زیادی داشته باشد.

هر تراکنشی که در شبکه انجام می‌شود به همراه تمامی مشخصات باید در شبکه ثبت شود. در حال حاضر شبکه بیت کوین توانایی ثبت ۷ تراکنش بر ثانیه را دارد. در ساعاتی که حجم معاملات بالا می‌رود این شبکه پاسخگوی حجم بالای تراکنش‌ها نیست. تراکنش‌های انجام‌شده باید در استخر حافظه یا Memory Pool باقی بمانند تا تائید شده و به‌نوبت در بلاک چین ثبت شوند.

در این شرایط معمولا اولویت با تراکنش‌های با کارمزد بالا است و تراکنش‌های با کارمزد کمتر باید مدت‌زمان بیشتری را منتظر بمانند. عدم مقیاس پذیری بیت کوین در حال حاضر یکی از چالش‌های مهم پیش روی این شبکه است. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، بیت کوین برای حل این مشکلات، از تکنولوژی سگویت و همچنین، شبکه لایتنینگ که یک شبکه لایه دوم است استفاده می‌کند. اما هنوز کارمزد انتقال بیت کوین به نسبت دیگر ارزهای دیجیتال بسیار بالا است. به همین دلیل است که بیت کوین، قبل از اینکه به‌عنوان یک روش پرداخت شناخته شود، روشی برای حفظ ارزش و افزایش سرمایه است.

مقیاس ‌پذیرترین ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال زیادی برای حل مشکل مقیاس پذیری به وجود آمده‌اند. ترون به‌عنوان یکی از مقیاس پذیرترین رمزارزها شناخته می‌شود. تراکنش‌ها در شبکه ترون با سرعت بالا انجام شده و کارمزد ناچیزی از کاربران دریافت می‌شود. به همین دلیل، ارزهای دیجیتال زیادی روی شبکه ترون ایجاد شده‌اند. برای مثال، ارز دیجیتال تتر، یکی از مشهورترین ارزهای بلاک چین ترون است. البته تتر روی بلاک چین‌های دیگر نیز حضور دارد اما ارز تتر روی بلاک چین ترون، از محبوبیت بیشتری در بین کاربران برخوردار است. در صرافی ارزپایا نیز می‌توانید تتر را با کارمزد ناچیز بر روی شبکه ترون معامله کنید.

سوالات متداول

مقیاس پذیری در بلاک چین به چه معناست؟

مقیاس پذیری (Scalability) توانایی پاسخگویی شبکه بلاک چین به میزان تقاضا است. برای تعیین میزان مقیاس پذیری یک شبکه، باید توانایی آن در پاسخگویی به نیازمندی‌ها را بررسی کرد. درواقع، یک شبکه مقیاس پذیر، زمانی که تراکنش‌ها افزایش یافته و افراد بیشتری قصد استفاده از خدمات شبکه را دارند؛ می‌تواند بدون کاهش سرعت و کیفیت خدمات به کار خود ادامه دهد. مسئله سرعت، مسئله بسیار مهمی در دنیای امروزی است. می‌توان گفت بلاک چین‌هایی که نتوانند به نیاز کاربران خود در حوزه افزایش سرعت و کیفیت خدمات پاسخ دهند، دیر یا زود از گردونه رقابت حذف خواهند شد.

برای حل مشکلات مقیاس پذیری ارزهای دیجیتال چه راهکارهایی وجود دارد؟

برای افزایش مقیاس‌پذیری ارزهای دیجیتال راه‌کارهای مختلفی نظیر افزایش حجم بلاک‌ها، افزایش پاداش استخراج، کاهش حجم تراکنش‌‌های شبکه، استفاده از لایه دوم بر روی بلاک چین و… به کار گرفته‌شده است.

مشکل مقیاس پذیری بیت کوین به چه صورتی است؟

متاسفانه راهکاری برای بهبود مقیاس پذیری بیت کوین در نظر گرفته نشده و همین موضوع باعث می‌شود تا با شلوغ شدن شبکه، سرعت تایید تراکنش ها کاهش و کارمزد آن افزایش پیدا کند.

دلیل انتخاب ارزپایا برای خرید و فروش ارز دیجیتال چیست؟

کارمزد معاملات پایین نسبت به سایر صرافی های ایرانی، تایید سریع تراکنش های برداشت ارزی، پشتیبانی ۲۴ ساعته آنلاین، سرعت بسیار بالا و امنیت بسیار بالا را می‌توان به عنوان مهمترین دلایل انتخاب ارزپایا در نظر گرفت.

معاملات خارج از زنجیره یا درون زنجیره ای چیست؟

بصورت کلی تراکنش های درون زنجیره ای بیت کوین توسط ماینرها تایید شده و در بلاک چین ثبت می شوند. از طرفی زمانی که تراکنش ها به دفتر کل اضافه می شوند، شبکه بلاک چین به روز شده و به حالت توزیع شده در می آید.

بطور کلی، یک تراکنش پیش از آنکه بتواند در شبکه بلاک چین ثبت شود، باید چندین مرحله را طی کند. در حقیقت جهت انجام تراکنش های درون زنجیره ای، باید در بلاک چین مد نظر، مقداری بیت کوین داشته باشید و آنها را در یک آدرس قفل کنید. از طرفی، جهت ارسال بیت کوین خود به آدرس گیرنده نیز نیاز است تا از یک کلید خصوصی استفاده کنید.

این یعنی هر کاربری که قصد انجام تراکنش های درون زنجیره ای را دارد، بایستی کارمزد انجام تراکنش مد نظر خود را بپردازد که این کارمزد بر اساس ابعاد تراکنش (در واحد بایت) و میزان ترافیک شبکه در آن زمان، متفاوت خواهد بود. جدا از این، ازدحام یا شلوغی شبکه نیز می تواند پردازش تراکنش ها را به تاخیر انداخته و در نتیجه تراکنش های بیت کوینی که کارمزد بالاتری دارند، معمولاً در اولویت قرار گرفته و سریعتر تأیید می شوند.

علاوه بر این موارد، شبکه بیت کوین به علت ماهیت شفافی که دارد، ایمن و قابل اطمینان است. از طرفی، از آنجا که بلاک چین، شبکه ای منبع باز بوده و دفتر کل عمومی نیز به آسانی در دسترس تمامی شرکت‌کنندگان شبکه است، احتمال وقوع حملات تقلبی یا پرداخت هزینه‌های مضاعف از طرف کاربران به حداقل می رسد.

جدا از آن، امنیت شبکه بلاک چین نیز از طریق تغییر ناپذیری آن است که تضمین می شود. در واقع در شبکه بلاک چین، هیچ چیزی را نمی توان تغییر داد و مواردی مثل جزئیات تراکنش، مُهرهای زمانی یا دیگر داده های موجود در بلاک ها، تغییرناپذیر هستند. از این رو، حملات مخرب، پیش از آنکه رخ دهند، توسط شبکه مسدود می شوند.

مفهوم تراکنش های خارج از زنجیره ای

معاملات خارج از زنجیره به معاملات انجام شده در یک شبکه ارز رمزنگاری شده گفته می شود که مقدار را به خارج از بلاکچین منتقل می کنند. معاملات خارج از زنجیره ای به ویژه در بین شرکت کنندگان بزرگ، به دلیل هزینه صفر و پایین آنها محبوبیت بیشتری پیدا میکنند.

معاملات خارج از زنجیره را می توان در مقابل معاملات درون زنجیره ای قرار داد.

نکات کلیدی تراکنش های خارج از زنجیره ای

• در ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاک چین ، معاملات خارج از زنجیره به معاملات خارج از بلاکچین اشاره دارد که می تواند در مقابل معاملات درون زنجیره ای قرار گیرد.
• معاملات خارج از زنجیره می تواند با تعویض کلیدهای خصوصی به کیف پول موجود به جای انتقال وجوه ، یا با استفاده از شخص ثالث یا مکالمه مبتنی بر کوپن انجام شود.
• معاملات خارج از زنجیره می تواند هزینه های کمتری ، تسویه حساب فوری و بی هویتی بیشتر از معاملات درون زنجیره ای را به همراه داشته باشد.
• بسته به روشی که استفاده می شود ، در نهایت ممکن است معاملات خارج از زنجیره ثبت شود.

معاملات خارج از زنجیره چگونه کار می کنند؟

معاملات خارج از زنجیره را می توان در مقایسه با معاملات درون زنجیره ای بهتر درک کرد.

یک معامله زنجیره ای ، به سادگی معامله نامیده می شود ، هنگامی معتبر شناخته می شود که بلاکچین اصلاح شده باشد تا معامله را در دفتر عمومی نشان دهد. این شامل اعتبارسنجی و احراز هویت معامله توسط تعداد مناسبی از شرکت کنندگان ، ضبط جزئیات معامله‌ در بلاک مناسب و پخش اطلاعات لازم به کل شبکه بلاکچین است که آن را غیرقابل برگشت می کند. این نوع معامله تنها پس از توافق اکثر قدرت هش شبکه شبکه قابل برگشت است.

اساساً، هر مرحله مرتبط با یک معامله زنجیره ای در بلاکچین اتفاق می افتد و وضعیت بلاکچین اصلاح می شود تا منعکس کننده وقوع و اعتبار معامله باشد.

در مقابل، یک معامله خارج از زنجیره ارزش را خارج از بلاکچین می گیرد. می توان آن را با استفاده از چندین روش اجرا کرد.

• اول، توافق نامه انتقال می تواند بین طرفین معامله وجود داشته باشد.
• دوم، معاملات خارج از زنجیره می تواند شخص ثالثی مانند ضامن را که ضمانت معامله را در بر می گیرد، درگیر کند. پردازندههای پرداخت امروزی مانند PayPal روی این خطوط کار می کنند.

روش دیگر برای معاملات خارج از زنجیره استفاده از مکانیزم پرداخت مبتنی بر کوپن است. یک شرکت کننده کوپن هایی را در ازای توکن دیگر خریداری می کند و کد را به شخص دیگری می دهد که می تواند آنها را بازخرید کند. بازپرداخت بسته تایید تراکنش های بیت کوین به ارائه دهنده خدمات کوپن در همان ارز رمزنگاری شده یا در ارزهای مختلف امکان پذیر است.

به ساده ترین روش ، دو طرف حتی می توانند کلیدهای خصوصی خود را که شامل مقدار مشخصی کوین های رمزنگاری است ، مبادله کنند. به این ترتیب ، کوین ها هرگز آدرس / کیف پول را ترک نمی کنند ، اما ارز صاحب جدیدی را خارج از زنجیره دریافت می کند.

مزایای معاملات خارج از زنجیره

• اول، بسته به بار شبکه و تعداد معاملات منتظر در صف برای تأیید ، تراکنش های درون زنجیره ای می توانند طولانی مدت باشند.
• دوم ، معاملات خارج از زنجیره معمولاً هزینه معامله ندارند ، زیرا هیچ اتفاقی در بلاکچین رخ نمی دهد. از آنجا که هیچ ماینر یا شرکت کننده ای برای تأیید معامله لازم نیست ، هزینه ای وجود ندارد ، و آن را به گزینه ای جذاب تبدیل می کند مخصوصاً اگر مبالغ زیادی در آن درگیر باشد. از طرف دیگر ، معاملات رو به زنجیر ممکن است در برخی مواقع هزینه بالایی داشته باشد ، که منجر به مشکلات Bitcoin Dust می شود ، وضعیتی که به دلیل هزینه های بالای معامله ، مقادیر کمی بیت کوین قابل معامله نیست.
• سوم ، معاملات خارج از زنجیره امنیت بیشتری را برای شرکت کنندگان فراهم می کند ، زیرا جزئیات به طور عمومی پخش نمی شود. در مورد معاملات درون زنجیره ای ، می توان با مطالعه الگوهای معاملات ، تا حدی هویت یک شرکت کننده را تعیین کرد.

آیا تراکنش های خارج از زنجیره بهتر از تراکنش های درون زنجیره ای هستند؟

هم تراکنش های خارج از زنجیره و هم تراکنش های درون زنجیره ای، از مزایا و معایب مختلفی برخوردار هستند. فناوری بلاک چین با معضل مقیاس پذیری روبرو است که می توان آن را بوسیله راه حل های خارج از زنجیره ای مدیریت کرد. از طرفی، در حالی که زمان تایید تراکنش های درون زنجیره ای، بسته به ازدحام و شلوغی شبکه، می تواند بسیار متفاوت باشد، تراکنش های خارج از زنجیره ای، بلافاصله اجرا می شوند.

جدا از این، کارمزدهای مربوط به تراکنش‌های خارج از زنجیره ای به مراتب کمتر از تراکنش های درون زنجیره ای است؛ از این رو، ممکن است تا در صورت اضافه نشدن تراکنش به بلاک چین، هیچ کارمزدی به آن تعلق نگیرد. همچنین تراکنش‌های خارج از زنجیره ای می‌توانند حریم خصوصی بیشتری را برای کاربران خود فراهم کنند، به طوری که جزئیات تراکنش‌ها از بلاک ‌چین اصلی دور مانده و به شکل عمومی در دسترس دیگر کاربران قرار نمیگیرد.

اما راه هایی وجود دارد که بوسیله آنها می توان در تراکنش های خارج از زنجیره ای، تعادل نسبی را بوجود آورد. به عنوان مثال، شبکه لیکوئید، تمرکززدایی بیت‌ کوین را قربانی تراکنش‌های peg-in می‌کند، یا شبکه لایتنینگ نیازمند این است که کوین های BTC در آن قفل شده و ظرفیت محدودی برای هر کانال پرداخت وجود دارد.

با وجود این تفاسیر، اساساً هنوز هیچ راه حل دائمی برای تراکنش های درون زنجیره ای ارائه نشده و فعلاً تنها به تراکنش هایی دسترسی داریم که خواسته های کاربران را بر اساس نیازهای فردی آنها برآورده می کند. با این حال، همانطور که بلاک چین و ارزهای دیجیتال روز به روز در حال تکامل هستند، این شانس نیز وجود دارد که تراکنش های خارج از زنجیره نیز به یک راه حلی دائمی برسند. البته که این دستیابی نیازمند زمان خواهد بود.

شبکه لایتنینگ بیت کوین (Lightning) چیست؟ چه مزایا و معایبی دارد؟

با توجه به ساز‌وکار بلاک‌چین بیت کوین، این شبکه از سرعت پایین و کارمزد بالای تراکنش‌ها رنج می‌برد. محققان، توسعه‌دهندگان و جامعه بیت‌کوین تلاش کرده‌اند تا راهی بیابند که بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال قادر به انجام تراکنش‌های بیشتری شوند. بهترین تلاش آنها تا به امروز حول یک فناوری به نام شبکه لایتنینگ (Lightning Network) متمرکز شده است. شبکه لایتنینگ با دور زدن بلاک چین اصلی بیت کوین سرعت تراکنش‌ها را بیشتر و در عین حال هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

شبکه لایتنینگ بیت کوین چیست؟

شبکه لایتنینگ لایه دومی است که به بلاک چین بیت کوین اضافه شده است و امکان تراکنش‌های خارج از زنجیره را فراهم می‌کند؛ یعنی تراکنش‌هایی بین قسمت‌هایی که در شبکه بلاک چین نیستند. لایه دوم از کانال‌های پرداخت متعدد بین طرفین یا کاربران شبکه بیت کوین تشکیل می‌شود. کانال شبکه لایتنینگ یک روش تراکنش دوطرفه است که در آن طرفین می‌توانند مبالغی را پرداخت یا دریافت کنند. لایه دوم ظرفیت برنامه‌های بلاکچین را با مدیریت تراکنش‌های خارج از شبکه اصلی بلاکچین (لایه اول) افزایش می‌دهد، در حالی که همچنان از الگوی غیر‌متمرکز امن و قدرتمند شبکه اصلی بهره می‌برد.

ظرفیت محدود مانع مهمی است که پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال را محدود می‌کند و اگر به درستی برنامه‌ریزی شود، یک شبکه بلاک چین می‌تواند میلیون ها تا میلیاردها تراکنش را در کسری از ثانیه انجام دهد. لذا تایید تراکنش های بیت کوین در این رابطه شبکه لایتنینگ قادر است با کارمزدهای بسیار پایین تراکنش‌ها و تسویه‌حساب‌های خارج از زنجیره را انجام دهد و با تسریع زمان پردازش، موارد استفاده جدیدی از جمله ریزپرداخت‌های فوری مانند معمای قدیمی خرید قهوه با ارزدیجیتال را امکان‌پذیر کند.

با وجود این اهداف، شبکه لایتنینگ همچنان برای حل مشکلات موجود تلاش می‌کند. علی رغم مزایای بسیار لایتنینگ مشکلات مختلفی مانند کارمزدهای مسیریابی پایین و حملات مخرب را نیز دارد. به عنوان مثال، برای باز کردن یا بستن یک کانال یا مسیریابی گره‌های (node) تأییدکننده تراکنش‌ها، کارمزد کمی وجود دارد.

حال سوالی که مطرح می‌شود این است که اگر هزینه مسیریابی بسیار کم است، چرا یک نود می‌خواهد تراکنش مذکور را اعتبارسنجی کند؟

پاسخ واضح و مبرهن این است که ماینرها اغلب تراکنش‌های بسیار کوچک را تأیید نمی‌کنند؛ زیرا برای اعتبارسنجی تراکنش‌های بی‌اهمیت، کارمزد کمتری می‌گیرند. در نتیجه معامله‌گران هزینه مسیریابی را می‌پردازند و ممکن است مجبور شوند مدت زیادی را قبل از تأیید تراکنش منتظر بمانند. در مورد حملات مخرب، یک معامله‌گر با نیت سوء می‌تواند کانال‌های پرداخت مختلف را راه‌اندازی کند و همه آنها را به یکباره ببندد. این کانال‌ها جهت اعتبارسنجی در مسیر کانال‌های قانونی قرار می‌گیرند و شبکه را شلوغ می‌کنند و در طول شلوغی، مهاجم می‌تواند قبل از اینکه طرف‌های قانونی از وضعیت آگاه شوند، اقدام به کسب سرمایه کند.

تاریخچه شبکه لایتنینگ

شبکه لایتنینگ در سال 2015 به دست دو محقق به نام‌های تادئوس درایجا (Thaddeus Dryja) و جوزف پون (Joseph Poon) در مقاله‌ای با عنوان شبکه لایتنینگ بیت کوین معرفی شد. نوشته‌های آنها بر اساس بحث‌های قبلی درباره کانال‌های پرداخت ساخته شده به دست ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت‌کوین، بود. ناکاموتو کانال‌های پرداخت را برای همکارش مایک هرن (Mike Hearn)، که مکالمات را در سال 2013 منتشر کرد، توضیح داد.

چکیده این مقاله یک پروتکل خارج از زنجیره متشکل از کانال‌های پرداخت را توصیف می‌کند. در کانال‌های پرداخت، دو طرف غیرقابل‌اطمینان می‌توانند یک دارایی را تایید تراکنش های بیت کوین بدون ایجاد شلوغی در شبکه اصلی انتقال دهند؛ زیرا کانال‌ها خارج از زنجیره قرار دارند. کانال‌های خارج از زنجیره برای حل مشکل ظرفیت بیت کوین طراحی شده‌اند. پون و درایجا سپس توضیح دادند که تراکنش‌های ویزا در تعطیلات سال 2013 به 47000 تراکنش در ثانیه (TPS) رسید و برای اینکه سرعت بیت کوین به سرعت ویزا نزدیک شود، باید 8 گیگابایت تراکنش در هر بلوک را مدیریت کند که به هیچ وجه به توانایی‌های بلاک چین فعلی نزدیک نیست.

در ابتدا بیت کوین تنها می‌توانست 7 تراکنش در ثانیه انجام دهد. با فرض اینکه هر تراکنش حدود 300 بایت باشد و با توجه به اینکه بلاک‌های بیت‌کوین در آن زمان دارای محدودیت تراکنش یک مگابایتی بودند، مطمئناً ظرفیتی برای تقریباً 47000 تراکنش بیت‌کوین در یک بلاک وجود نداشت. کانال‌های پرداخت خارج از زنجیره شبکه لایتنینگ برای رفع کمبود ظرفیت بیت‌کوین ایجاد شده‌اند؛ زیرا این کانال‌ها امکان انجام تراکنش‌های مختلف و کوچک‌تر را بدون ازدحام شبکه فراهم می‌کنند.

شبکه لایتنینگ چگونه کار می‌کند؟

این پروتکل ایجاد یک کانال پرداخت همتا به همتا (peer to peer) را بین دو طرف، مثل مشتری و کافی شاپ، امکان‌پذیر می‌کند. سپس کانال ایجادشده به آنها اجازه می‌دهد که تعداد نامحدودی از تراکنش‌های تقریباً فوری و ارزان را ایجاد کنند. این عمل به عنوان یک لجر کوچک برای کاربران عمل می‌کند تا برای کالاها و خدمات حتی کوچک‌تر، مانند خرید قهوه، بدون تأثیر بر شبکه بیت کوین هزینه‌ها را پرداخت کنند.

برای ایجاد یک کانال پرداخت، پرداخت‌کننده باید مقدار مشخصی بیت کوین را در شبکه قفل و محدود کند. هنگامی که بیت کوین قفل می‌شود، دریافت‌کننده می‌تواند مقادیری از آن را به دلخواه خود فاکتور کند. اگر مشتری تمایل به باز نگه داشتن کانال داشته باشد، می‌تواند انتخاب کند که به طور مداوم به موجودی بیت کوین اضافه کند.

با استفاده از کانال شبکه لایتنینگ هر دو طرف می‌توانند با یکدیگر معامله کنند. برخلاف تراکنش‌های معمولی در بلاکچین بیت کوین، برخی از این تراکنش‌ها به گونه‌ای متفاوت مدیریت می‌شوند. به عنوان مثال به‌روزرسانی بلاک چین اصلی زمانی اتفاق می‌افتد که دو طرف یک کانال را باز و بسته ‌کنند.

دو طرف می‌توانند بدون درگیر کردن بلاک چین اصلی، به طور نامحدود وجوه را بین خود انتقال دهند. از آنجایی که همه تراکنش‌های درون یک بلاک نیازی به تأیید همه نودها ندارند، این استراتژی به طور قابل‌توجهی زمان تراکنش‌ها را تسریع می‌کند. نودها یا گره‌های شبکه لایتنینگ با قابلیت مسیریابی تراکنش‌ها با ترکیب کانال‌های پرداخت اختصاصی بین طرف‌های مربوطه تشکیل می‌شوند.

در نهایت زمانی که دو طرف تصمیم به پایان معامله گرفتند، می‌توانند کانال را ببندند. سپس تمام اطلاعات کانال در یک تراکنش ادغام می‌شود و برای ذخیره به شبکه اصلی بیت کوین ارسال می‌گردد.

به عنوان مثال، فرض کنید مایک هر روز به یک کافی شاپ محلی می‌رود و می‌خواهد با بیت کوین پرداخت کند. او باید برای هر فنجان قهوه یک تراکنش کوچک انجام دهد اما به دلیل مشکلات ظرفیت بیت‌کوین، اعتبار این تراکنش بیش از یک ساعت طول می‌کشد. مایک همچنین باید هزینه‌های بالای شبکه بیت کوین را بپردازد؛ حتی اگر یک تراکنش کوچک انجام دهد.

با استفاده از شبکه لایتنینگ مایک می‌تواند یک کانال پرداخت با کافی شاپ باز کند. هر خرید مایک در آن کانال ثبت و همچنان به فروشگاه پول پرداخت می‌شود. این تراکنش، ارزان یا احتمالاً رایگان و همچنین فوری است.

مزایای شبکه لایتنینگ

علاوه بر مزایای ذکرشده، شبکه لایتنینگ به بلاکچین بیت کوین متصل است و به صورت یک لایه در بالای آن وجود دارد. این اتصال به این معنی است که شبکه لایتنینگ همچنان از پروتکل‌های امنیتی بیت کوین بهره می‌برد. کاربران می‌توانند از بلاک‌چین اصلی برای تراکنش‌های بزرگ‌تر و از زنجیرۀ‌ خارج از شبکه لایتنینگ برای تراکنش‌های کوچک‌تر، بدون نگرانی در مورد امنیت، استفاده کنند. کانال‌های پرداخت شبکه لایتنینگ نیز تراکنش‌های خصوصی را ارائه می‌کنند؛ زیرا ناظران نمی‌توانند هر تراکنش فردی را بررسی کنند و فقط بسته کلی را دارند.

جوانب منفی شبکه لایتنینگ

هر شخص برای استفاده از شبکه لایتنینگ باید یک کیف پول سازگار با آن پیدا کند. پیدا کردن کیف پول سازگار با شبکه لایتنینگ آسان است اما برای واریز وجوه به این نوع کیف پول‌ها، کاربر باید از یک کیف پول سنتی بیت کوین استفاده کند. تراکنش اولیه از کیف پول سنتی به کیف پول شبکه لایتنینگ هزینه دارد؛ بنابراین کاربران مقداری بیت کوین را برای تعامل با پروتکل از دست می‌دهند. ارسال بیت کوین بین کیف پول‌ها می‌تواند آزاردهنده و گران باشد و برای کاربران جدیدتر حتماً آزاردهنده است. با این حال برخی از کیف پول‌ها می‌توانند پرداخت‌های درون زنجیره‌ای و خارج از زنجیره را بدون پرداخت کارمزد مدیریت کنند و احتمالاً این روند در طول زمان بهبود می‌یابد.

آینده شبکه لایتنینگ

خوشبختانه پذیرش شبکه لایتنینگ رو به رشد است. بر اساس اطلاعات DappRadar بیش از 110 میلیون دلار بیت کوین وجود دارد که در شبکه لایتنینگ قفل شده است. این افراد می‌توانند کسانی باشند که از اپلیکیشن‌ها استفاده می‌کنند، بهای کالاها و خدمات را می‌پردازند یا شرط‌بندی می‌کنند.

شایان ذکر است که توسعه لایتنینگ به عنوان راه‌حل لایه دوم در پروژه‌های مختلف گسترش یافته است. صرافی‌های ارزهای دیجیتال نیز شروع به پشتیبانی از این پروتکل کرده‌اند و شبکه لایتنینگ را تا حد امکان به بسیاری از معامله‌گران معرفی می‌کنند. صرافی‌هایی که با شبکه لایتنینگ یکپارچه شده‌اند، به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که مقادیر کمتری از بیت کوین را تایید تراکنش های بیت کوین به صورت ارزان و فوری (حتی زمانی که شبکه شلوغ است) برداشت کنند. بدون شبکه لایتنینگ کاربران ممکن است به دلیل فناوری سنتی بیت کوین از کارمزدهای بالای تراکنش‌ها و زمان انتظار رنج ببرند.

خلاصه مطالب

شبکه لایتنینگ یک پروتکل پرداخت لایه 2 است که در بالای بلاک چین بیت کوین قرار گرفته است. هدف این شبکه فعال کردن تراکنش‌های سریع بین نود‌های شرکت‌کننده و ایجاد راه‌حلی برای مشکل بیت کوین است. این شبکه یک سیستم همتا به همتا برای انجام پرداخت‌های خرد ارزهای دیجیتال از طریق شبکه‌ای از کانال‌های پرداخت دوطرفه است. استفاده معمولی از شبکه لایتنینگ شامل باز کردن یک کانال پرداخت با انجام یک تراکنش دریافت وجه از بلاک چین پایه (لایه 1) و سپس قفل کردن این وجه و انجام هر تعداد تراکنش در شبکه لایتنینگ است. این تراکنش‌های خرد تا زمان باز بودن کانال به بلاکچین اصلی انتقال نمی‌یابند و با بسته شدن کانال، ورژن نهایی آن به بلاک چین مربوطه متصل می‌شود.